Wie schrijft, die blijft….

Goed. De cijfers dan maar?

Het is 41 dagen na de diagnose.

3 keer bloedprikken

2 echo’s

4 tabletjes per dag van verschillende medicijnen

Het is 17 graden in de ochtend

Het is 22 kilometer naar het MST

Een dagkaart parkeren kost 15 euro

2 loopbanden en 1 roltrap

We moeten naar de 3e verdieping

Zenuwachtig? Op een schaal van 1-10, een 10

Ik ben ongeveer 9 uur op het ziekenhuis

De behandeling duurt 2 uur

1 polsslagader wordt aangeprikt

Na 1 verdovingsspuitje

Pijn? Op een schaal van 1-10, een 1

Er zijn 5 probes nodig om de juiste maat te vinden

1 Cardioloog en 3 assistenten

6 monitoren met patiëntgegevens, vitale functies en beeldvorming

1 enorm röntgenapparaat

De langste stent in het assortiment is 4 centimeter

De vernauwing is 6 centimeter

De cardioloog plaats er 2 overlappend van 3 centimeter

De vernauwing is 90-99%

De vernauwing zit in de linker kransslagader die 2/3 van het hart van zuurstof voorziet

De cardioloog zegt 2 keer dat ik mazzel heb gehad

Er is 1 Widowmaker onschadelijk gemaakt vandaag.

Moet ik een beetje toelichting geven?

Ik ben geholpen aan een vernauwing in de linker kransslagader op het MST in Enschede. Met grote kunde, liefde en toewijding van iedereen in het team van het Cardiovasculair Interventie Centrum.

Ik merk aan de behandelende cardioloog en de rest van de teamleden dat ze tevreden, enthousiast, zorgelijk, opgelucht, voldaan, zijn na de behandeling. Uiteindelijk is het spannend geweest, zonder dat te weten.

Ik ga de verwijzende huisarts bedanken. Voor de verwijzing.

Ik ben een eigenwijze kl**tzak soms die slecht luistert naar zijn lichaam en zijn omgeving. Om nog niet verder gedefinieerde redenen.

Dit keer geldt echt: Wie schrijft, die blijft!

Haring

Een terugblik dan maar? 

Gisteren hebben we het strand nog een aantal keer bezocht. Op zoek naar een poeltje waar Pippi lekker in kan banjeren. We lopen best nog een eindje rond en genieten van de rust. Het is 15 graden en dat vinden niet heel veel mensen aantrekkelijk op het strand. 

We doen wat kleine boodschapjes op het Landalpark in de buurt en dan blijven we lekker binnen zitten. Hond op de passagiersstoel, biertje, wijntje en lekker lezen.

Vrijdag is de laatste dag en je merkt dat er verandering van weer in de lucht zit. Meer mensen op de fiets, meer op het strand en in de middag kan de korte broek aan. We zitten, met de hond aan de lijn, een half uurtje in het zand. Het is niet heel warm maar behaaglijk. Vest kan uit.

In de ochtend hebben we al even een haring (goed voor het hart ;-)) gegeten in Ouddorp. We wandelen een rondje door het dorp. Goed voor de hond, socialiseren.

Een bezoek aan de plaatselijke molen levert een windgong op en wat voer voor de hond.

Als ik dit schrijf hopen we nog op een zonsondergang vanavond aan het strand. 

Het was een bijzondere week. Eerste keer langer weg met de camper en eerste keer met de hond. Ook de eerste keer dat ik me ’s morgens een bejaarde voel. Ons tempo lag laag, bijna niet gewandeld en fietsen ging heel langzaam. 

Desondanks hebben we een geweldige week gehad. De bus is een dikke aanwinst. De hond een fijne, ondeugende, gedreven, lieve, aanhankelijke reisgenoot.

Ik hoop dat ik binnen nu en 2 weken aan de beurt ben in Enschede (zie eerdere post) en dan gaan we weer vol gas!

Foto’s komen als we weer wifi hebben.