Canada it is!

Komt ie…..

Hoe dan ook speelt sport een grote rol in ons gezin. Nee, ik loop geen marathons, geen triatlons, geen lange tochten op de mountainbike, geen Alp d‘ Huez en geen andere topprestaties. Ik heb daar veel respect voor, ik moet dat ook ooit nog eens doen. Ondertussen sta ik liever in de schuur met een zaag of lasapparaat in mijn handen. Of kaas maken. Of bier brouwen. Of alcohol stoken. Of, nou ja, u weet wel…….

Renate heeft op redelijk niveau volleybal gespeeld, is best fanatiek en heeft uiteindelijk al de blauwe band taekwondo.

Ah, mooi bruggetje. Taekwondo. Ik hoef niet te herhalen welke inspanning en prestaties de kinderen (die wel!) al hebben neergezet. In heel Europa of op nationale toernooien. En dat is mooi. En dat is soms duur. En dat kost veel tijd. En daar hebben we het wel eens over, thuis. En dat is soms moeilijk. Omdat het zoveel kost, aan tijd, geld, aandacht, inzet, afstemming, keuzes en liefde.

En dan komt er een Wereld Kampioenschap aan. In Canada, Burnaby, voorstad van Vancouver. Daar mag Sven aan meedoen.

Ik denk regelmatig en met heel veel plezier en tevredenheid terug aan ons avontuur in Baku, Azerbeidzjan. Ik ben geen wereldreiziger, ik vind dat spannend, ik ga heel graag met de caravan door Europa. Maar ik ben er toch lekker geweest. En heb er een geweldige tijd gehad. Lunch verzorgen voor de spelers, alleen de stad in, aan de Kaspische zee staan, taxichauffeurs die je met handen en voeten instrueert, een ondergrondse markt, het oude centrum bekijken. En als de Formule 1 daar nu rijdt, dan zie ik bekende plekken. Zeau, stoer!

Goed, terug naar het WK. Een eindtoernooi. Daar gaat Sven toch niet alleen naar toe? Nou, vele avonden hebben we nagedacht, besproken, gerekend, gevraagd en getwijfeld. Maar Anna is net gestart op het HBO. Papa en Mama zitten met verlofdagen en moeten afstemmen op het werk. Gaat er niemand, ga ik alleen mee of……

Maar hoe vaak kun je dit meemaken. Wat kunnen we laten om het mogelijk te maken en wat is nu echt belangrijk?

Uiteindelijk zijn er een paar mensen die de beslissende opmerking maken, of je aan het denken zetten.

En dan is het dinsdag. Dan is er op het werk en school afgestemd. Het officieel verlof van Sven is ook geregeld en dan ga ik boeken.

WE GAAN ALLEMAAL NAAR CANADA!!

Sven vertrekt met de selectie op zaterdag en op maandag stappen Anna, Renate en ik op het vliegtuig naar Vancouver. Hotel en een autootje zijn geregeld. De eerste landkaarten en reisgidsen zijn in huis. Ik ken de site van booking.com en expedia.com uit mijn hoofd. Ik heb een mooie deal gesloten met die gasten.

Hier hebben we echt heel veel zin in. 

Fietsen en wandelen in de herfstvakantie in Limburg was ook mooi geweest. Oesters eten in Zeeland gaan we ook nog een keer weer doen.

Maar nu, nu gaan we Vancouver meemaken, orka’s spotten en in de verschillende National Parks op zoek naar beren en elanden. Vancouver ontdekken, heel misschien shoppen. Er is een Walmart Superstore en een Metro Mall met 500 winkels……

Maar het allerbelangrijkste: We gaan Sven en de andere spelers aanmoedigen en steunen tijdens het WK. Dat gaan we doen. Omdat het kan, nou ja…..

Ode aan de Cuore

Nee, je was niet groot. Toch zag ik je staan, 6 jaar geleden, bij een schimmige autohandelaar. Over  je prijs waren we het snel eens. Naar huis, overleggen, geld regelen en nog diezelfde dag was je van mij. Je was zwart, met een spoiler en 900 cc verdeeld over 3 cilinders.

Nooit heb ons laten staan. 3 weken vakantie, starten, lopen. Onder nul in de winter, je lachte erom. Olie? Geen druppel!

Je ging mee als ik scripties mocht beoordelen in Deventer. Je ging mee als ik in Assen een gesprek had met de directie van iets. Je bent in Arnhem, Apeldoorn en Utrecht geweest met mij.

Boodschappen slikte je met gemak. Je kreeg nieuwe voorbandjes. Je werd te weinig gewassen. Maar er werd wel van je gehouden.

Uiteindelijk zijn de weersinvloeden en de natuurlijke omstandigheden je fataal geworden. Je bent ingeruild. Je hebt dit jaar niet kunnen voldoen aan de van rechtswege opgelegde verplichting die in de volksmond APK heet. Roest. Maar niet rust roest. Rust zacht Daihatsu Cuore, Q-joris.

You were great in all you’re smallness………..

Oké, een beetje sentimenteel, tis maar een auto. Maar je maakt toch wat mee met zo’n ding. Hej, en 6 jaar is lang…… En er is vast nog een handelaar die handig is met een lasapparaat . Kan ie weer jaren mee. (it’s the thought that counts)