Nee. Lang niet geschreven. Te druk. Afgeleid. Zorgen gemaakt. Af en toe gevierd. Maar vooral een beetje doorgeleefd.
We hebben niemand verloren. Maar man! Wat was het spannend. Op meerdere fronten.
Nog steeds is de schade zichtbaar. Voelbaar. Soms zelfs hoorbaar.
Die Covid-19 hakte er behoorlijk in. In de familie. Ja, wie niet eigenlijk......
Maar we gaan gewoon door. En staan feestjes gepland en er komt een vakantie aan.
Beperkt in de mogelijkheden. We wilden eindelijk weer eens een lange trip maken naar Zweden. Hoog in het noorden. Dat is de laatste 2 jaar al niet gelukt. Gaat ook nu niet gebeuren. Met een oranje reisadvies en nog steeds hoge besmettingscijfers in de regio waar we naartoe willen.
Bereid je voor op de foto’s van Oostenrijk. Wildseeloder, Steinplatte, Loferer Alm en even naar de Moseralm. Voor een halve liter bier.
En tot slot? Volgend jaar komt er weer een hond in huis. Onvermijdelijk blijkbaar. Wordt na de wintersport. Een Ierse setter. Een echte Ier. Dat is al vanaf de havo een wens van mij. Een statige dame.
We hebben al kennis gemaakt met de toekomstige moeder en haar zussen. Helemaal verkocht aan die meiden. Zie foto. De dame aan mijn rechterzijde is Rusty. Da’s mam to be.
Nu ga ik verder met David Bowie. Op BBC2. Glastonbury. Is there life on Mars?
