Warmte

En dan zitten we weer warm op de bank. 

Alle spullen uitgepakt en de bus weer op de plek. Eten bij pa en ma met Anna en Caine en een beetje appen met Sven.

En vaststellen dat we het nu ook wel een beetje hebben gehad met die kou, die regen, die wind, die mutsen en handschoenen, die outdoorbroeken en jassen en die snotneuzen. Het is tijd dat we in de zon gaan zitten met een graad of 25. Op een stoeltje. In de korte broek. Met een koud biertje. Als we van het zwembad komen. Of na een lange wandeling waarbij het zweet je van het hoofd loopt. In korte broek. En t-shirt.

De bus is tot nu toe onze veilige haven geweest in een zee van kou. En af en toe regen. Maar nog niet in de volle zomer. De eerste weekenden in Nederland. Een lange vakantie in het naseizoen, bijna herfst, in Zweden. En toen weer in Nederland. Roompot Parken met alle geneugten van dien. Supermarkt, warme toiletten en een snackbar.

De wintersport nog in, hopelijk, sneeuw en kou, en dan vol gas naar de zomer. 

Warm op de stoeltjes onder de luifel. In korte broek.

2022

Ach ja. Dat camperen. Rond deze tijd in 2021 namen we het besluit om de grote stap te wagen. De caravan ging in de verkoop en na lang dralen kochten we de bus van onze dromen. Zonder dat op dat moment te weten. Ik leg uit. We hadden twijfel over de lengtebedden. Dikke winst. We hadden twijfel over de fietsdrager. Dikke winst. We hadden twijfel over de LPG tank. Dikke winst. Nou ja. De bus van onze dromen dus. 

Na 7 weekenden, 2 wandeldagen en 4 weken vakantie zijn we eraan gewend. Gewend? Het is bijna een verslaving geworden. We moeten rijden. Het zweeft nog een beetje tussen camperen en kamperen in. De laatste weekenden verblijven we veel op Roompot parken. Supermarkt, zwembad, 10 ampère stroom. Dat zwerven doen we wel weer als het boven de 15 graden is.

Op donderdagmiddag vertrekken we richting Egmond aan Zee. We doen eerst even Bataviastad aan. Daar is het mooi rustig. Dan over de Markerwaarddijk naar Enkhuizen en door Noord-Holland richting Alkmaar en Egmond. Er staat een stevige wind en af en toe laten de donkere wolken een bui neer plenzen op de bus. Eenmaal op de camping zet ik de fietskar in elkaar en fietsen we naar het strand.

Ongehoord! Windkracht 8 en het zand en schuim stuift ons tegemoet. Als we ook nog een fikse bui op het hoofd krijgen keren we om en pakken we de fietsen terug. Kachel aan en een biertje. 

Het begin is er weer in 2022. Even een andere omgeving. Even eruit. Even nieuwe dingen zien. Even uitrusten. Het is een voorrecht.