We hadden het echt afgesproken met elkaar. Sterker nog, we hebben elkaar er herhaaldelijk aan herinnerd. Elkaar diep in de ogen gekeken. Frankrijk en Spanje zou het worden. Dat was de reden dat we tussen Hemelvaart en Pinksteren nog een quick and dirty bezoek aan Zweden hebben gebracht. Stel je voor dat we er een heel jaar niet zouden komen.
Maar onderhuids kriebelde het. Het waren die kleine opmerkingen naar elkaar toe, die kleine toespelingen.
We zouden 3 weken de zon opzoeken en tot laat in de avond onder de luifel zitten. Na ons bezoek aan het strand. Met een biertje. We zouden naar Lourdes en de Spaanse costa. We zouden door de Bourgogne terug. Mooie reis en veel plezier gehad aan het maken van de planning. Bij de ANWB de routekaarten opgehaald. Het gekke is dat ik alleen de verblijfplaatsen heb gepland. Allemaal mooie campings. Maar wat we daar allemaal in de omgeving zouden doen bleef in het ongewisse. Ja, naar een grote supermarkt. Ook mooi. Maar daar bleef het bij.
Het beklijft niet. Het is een mooie droom gebleken. De realiteit is dat we 4 weken terug hebben besloten om ons hart te volgen. We gaan onze “grote” vakantie gewoon doorbrengen in Zweden en een klein stukje Noorwegen. We gaan doen wat we het allerliefste doen. De bergen van Härjedalen en Jämtland in.
Dan komen niet alleen de verblijfplaatsen aan de orde. Nee, dan hebben we ook direct grote plannen voor wat we daar dan allemaal gaan doen en willen zien. Overigens gaan we op bijzondere, nieuwe plekken verblijven.
We gaan rendieren zien en er is een kleine kans op Noorderlicht in deze periode. Zwerven totdat we niemand meer tegenkomen. Lange broeken aan. Muts op. Buiten koken. Een vachtje in de stoelen voor de kou. Een vuurtje stoken voordat we echt naar binnen moeten. Even de warme zomer achter ons laten.
We hopen op een Indian summer in Zweden. We zijn voorbereid op regenachtige dagen en eindeloze troosteloosheid. De voorpret is nu pas echt gestart.
Dit keer echt: To Idre and beyond…….!
