Wat begint als een stralende dag met een zonnetje en 19
graden, eindigt in de stromende regen, 11 graden en een dvd van Najib Amhali.
Het is rond half 10 dat we aan het ontbijt zitten in de
voortent. De hemel is stralend blauw en de zon schijnt op de Sonfjallet, onze
bestemming van vandaag.
We maken voor de 4e keer de rugzakken klaar met
brood, kanelbular, drinken enz. en we vertrekken. We moeten wel ongeveer 40
kilometer rijden. We zitten aan de noordkant van de Sonfjallet en willen er nu
aan de zuidkant op. Het is de derde keer dat we de berg bezoeken. Vorig jaar
hebben we de steile noordkant gedaan en de wat langere westkant.
We rijden van Hedeviken naar Hede dan naar Ransdallen en
vandaar naar Dalsvallen. Daar moeten we even zoeken, de weggetjes worden steeds
smaller en steiler en je vraagt je af wanneer hier voor het laatst een auto
geweest is. Ook worden de sporen steeds dieper en de gaten in de weg idem dito.
Kwestie van voorzichtig heel houden dus. Je moet er niet aan denken dat er hier
iets stuk gaat. Hoe ga je in hemelsnaam uitleggen waar je zit…. Is allemaal
gelukkig niet nodig en we vinden het wandelpad richting Sododallen. We zullen
wandelen tot Hastjarn. Daar is een hutje waar we willen lunchen.
Het bos is dicht en het pad vrij steil. Al snel klimmen we
tot 850 meter en dan zijn we de boomgrens voorbij. Ondanks dat we aan deze kant
de meeste kans hebben om sporen van beren te vinden treffen we niks aan.
Wellicht dat die 2 overhoop gehaalde mierenhopen een teken zijn dat ze er
zitten.
Eenmaal boven de boomgrens klimmen we tot 1005 meter. De
auto staat op 670 meter. We komen na een aantal keer rusten en heel goed kijken
aan bij het hutje en eten ons brood. Ik zeg het nog maar eens, het uitzicht is
weer geweldig. Kilometers bos en meren liggen aan onze voeten en als we naar
boven kijken zien we de met stenen bezaaide toppen van de Sonfjallet. Het is
echt adembenemend.(of komt dat doordat het de 4e wandeling is?)
We keren zo langzamerhand terug naar de auto. Na 4 uur
wandelen hebben we ruim 10 kilometer afgelegd. Misschien geen Olympische
prestatie maar we voelen het weer best en we hebben er weer enorm van genoten.
Ook op de terugweg geen treffers wat betreft wilde dieren, die 2 houtduiven
niet meegerekend.
Eenmaal bij de auto rijden we richting Lindsell en halen
daar gehaktballetjes en pasta voor vanavond.
Toen we om 4 uur in de auto stapten begon het zachtjes te
regenen. Het is onderhand even droog geweest maar nu om 9 uur regent het volop
en zitten we lekker binnen in de caravan. Het is gewoon te koud in de voortent.
Ik typ het verslag af en daarna gaan we lekker Najib Amhali kijken op de dvd.
De weersvoorspellingen zijn niet zo heel goed voor de
komende dagen maar we hebben nog wel wat bestemmingen in de omgeving waar we
met de auto naartoe willen. Vorig jaar hebben we de rotstekeningen in
Messlingen gemist. Die gaan we ws. morgen bezoeken. De gletsjer waar ik het
eerder over had, is te ver weg. Daar komen we wel een andere keer.
Morgen weer een nieuw avontuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten