zaterdag 26 juli 2014

Fightday 3

Tjsa, en dan een bericht dat je liever niet schrijft. Sven heeft zijn eerste wedstrijd verloren! Jammer maar geen schande.
Hij trof Jordanië. Een slimme, sterke jongen die in de eerste ronde al een paar hoofdtreffers uitdeelt. Sven kijkt dan tegen een achterstand aan van 6-11. De tweede ronde gaat wat gelijker op en eindigt in 6-13.
De eindstand wordt uiteindelijk 9-18 voor Jordanië.
En daarmee zit het toernooi erop......

Thijs en Sven praten doen de nabespreking en ik heb even een momentje voor mezelf......

Een dikke knuffel en wat gefluister in zijn oor als ik hem weer zie. Geen tranen bij Sven! Een overwinning op zich.

We kijken nog wat partijen in de poule van Sven. Ook zien we zijn tegenstander van de afgelopen Open toernooien nog. Jannick Arping verliest in de klasse -57 ook zijn eerste gevecht, voortijdig, op punten.
Een andere bekende van Sven, Antoinne Dupont treft hetzelfde lot. Schrale troost.

Uiteraard balen we hiervan maar er zijn ook veel positieve kanten. We hebben een tot nu toe geweldige week gehad. Sven heeft zich heel zelfstandig gered en uiteindelijk stond ie er wel. Ik weet zeker dat dit een mooie stap in zijn taekwondo-carrière is. Omgaan met teleurstellingen hoort er ook bij.

In de wetenschap dat dit niet zijn laatste WK(!) is geweest, nemen we maandag afscheid van Baku.
We gaan dan een aantal weken genieten van een rustige vakantie. Zal wel afkicken worden na deze intensieve periode.

Ik weet niet wanneer het volgende verhaaltje komt. Nogmaals, eerst vakantie en dan zien we wel verder.

Tot slot: Iedereen heel erg bedankt voor de aanmoedigingen, app-jes, FB berichten, kaartjes enz. Geweldig.
Alle spelers van de sportschool bedankt voor de ondersteuning. Mooie club zijn jullie!

Dank ook aan Fred, Manni, Ahmed en Raushen voor de mooie week die jullie Sven (en mij) hebben bezorgt.

Speciale dank natuurlijk voor fysio Kyra, sparringspartners Pascal en Joyce en natuurlijk coach/trainer Thijs voor de voorbereiding en de mooie week.

Op naar de volgende!!

vrijdag 25 juli 2014

Fightday 2

Vandaag mag Raushen de mat op. De eerste partij tegen Canada. Raushen maakt in de eerste rond 3 snelle hoofdtreffers en staat aan het eind van de eerste ronde met 12-0 voor.
Als hij vervolgens de partij gecontroleerd uitspeelt, stop de scheidsrechter de partij bij 13-1. Het is dan 12 punten verschil.

De 2e partij gaat tegen Servië. Dit gaat gelijk op. Na een achterstand van 0-3 staat het aan het eind van de eerste rond 4-6 in het voordeel van Servië. Ronde 2 eindigt met 7-7 en in de derde rond trekt hij de partij overtuigend naar zich toe. Eindstand 22-10

Op dat moment vertrekken Sven en ik naar het hotel. De volgende wedstrijd is pas na de pauze rond een uur of 4.
We drinken even koffie en thee op de kamer en volgen de wedstrijden live op www.ma-regonline.com. Dat kan morgen ook.
Sven zal rond 7.00 / 7.30 uur Nederlandse tijd zijn eerste partij tegen Jordanië moeten.

Raushen moet vervolgens tegen Oekraïne. Hij verliest deze partij met 11-7. Hij hoort hiermee bij de laatste 16 van de wereld.

Onderwijl is Thijs terug in het hotel en gaan we eten.
Ik heb wederom boodschappen gedaan en ga nu de tas inpakken voor morgen.
Ik heb in de zal geen internet en we zijn ws. laat terug in het hotel. Ik kan niet garanderen dat er morgen een verslag is. Dat komt dan later.

Jullie weten waar de uitslagen te vinden zijn.

donderdag 24 juli 2014

Fightday 1!

Vanmorgen met de taxi naar de sporthal gereden.
Prima chauffeur, wel een beetje humeurig en toen hij ons voor de derde keer een gebouw aanwees, met de vraag: moeten jullie daar zijn? begonnen we wat onrustig te worden. Gelukkig stonden we toen net voor de sporthal dus aangekomen!
Ahmed Baris moet vandaag de mat op. De eerste partij tegen India is heel spannend. Ahmed staat lang achter met 5-1. In de laatste 30 seconden van de laatste ronde komt hij terug naar 5-5 en in de laatste 10 seconden scoort hij 6-5. Eerste wedstrijd gewonnen!

De tweede partij gaat tegen Saudi Arabie. Een boomlange kerel staat tegenover hem. Ahmed komt met 1-0 achter maar daarna gaat het heel goed en trek hij de wedstrijd naar zich toe met 15-7 als eindstand.

Ondertussen gaat Rauschen wegen. Hij heeft nog 500 gram over en gaat direct aan de lunch.

De volgende tegenstander is Korea. Ahmed krijgt een vroege hoofdtreffer tegen en daarna een eigen hoofdtreffer die niet wordt toegekend. De eerste ronde eindigt met 9-1. De uiteindelijke eindstand is 17-4.
De Koreaan was beter.

Voor de volledige uitslagen nogmaals: www.ma-regonline.com

De hal waar in gespeeld wordt, is spikspinter nieuw en is gebouwd voor de European Games van 2015. Hier zal taekwondo ook op het programma staan. Een hele mooie zaal met een trainingsgedeelte en aan de andere kant 5 velden. Bovenin grote led-schermen en 8 tv camera's. Ik hoorde van Sven dat veld 1 hier live op de tv is. Zender weet ik niet.

In de middag reizen we per bus terug naar het hotel. De jongens gaan trainen met Thijs en om 16.00 neem ik het stokje van ze over. Ik loop een stuk op de loopband en dan met Thijs aan de gewichten. Lekker hoor.

Om 18.00 uur eten en dan nog even boodschappen doen.

Verslag is nu af en ik kruip op bed met een boek..

Tot morgen!

woensdag 23 juli 2014

Voor Anna

Lieve Anna,

Vandaag in 1998 ben je geboren, je wordt vandaag 16 jaar. Helaas kunnen Sven en ik daar niet bij zijn. Soms sta je als papa of mama voor keuzes die je niet kunt maken. Weet je nog, dit jaar op het NK toen jij in de halve finale stond en Sven de finale vocht. Waar moet je dan kijken?

16 jaar en al een hele dame. Je hebt al een mooie maatschappelijke carrière; helpen bij de kleuters, stage op het kinderdagverblijf, gevraagd voor de jeugdcommissie Achilles enz. Op school gaat het ook goed. Alleen dit jaar even een kleine vertraging.
Ook in de sport ben je succesvol, medailles en podiumplaatsen bij het springen, turnen en de taekwondo. Derde op je debuut NK!

En weet je, dat is allemaal onbelangrijk.

Er gaat letterlijk geen dag voorbij dat je niet in huis staat te dansen, dat we samen heel hard lachen om hele domme dingen en hele slechte grappen, dat je staat te zingen of dat je weer eens iets vergeet. Waar we dan ook weer om lachen. Meer is niet nodig!

Dat feestje halen we wel in maar blijf zoals je bent.

Veel plezier met mama op de fotoshoot en de High Tea. We houden van je!!

Liefs Papa en Sven


Dag 3

Gisteren weer heel laat in slaap gevallen. Ik kan nog niet wennen aan de nieuwe tijd. Na het ontbijt gaat Manni met Ahmed naar de weging en Thijs gaat met de andere 2 jongens trainen.
Ik pak nog even een uurtje slaap. De spierpijn valt mee.

Om 1300 uur lunchen we op mijn kamer en de middag is vrij. De jongens moeten rusten. Het gewicht van Ahmed is oke.

Ik kleed me om en loop de stad in. Ik kan de zee zien dus hoever kan dat nou zijn. Ik stap het hotel uit en krijg direct de zon op mijn hoofd. Zo, wat is het warm buiten.
Ik loop langs de boulevard met 7 rijstroken en het blijkt toch nog een heel eind te zijn. Uiteindelijk bereik ik de boulevard aan de Kaspische zee. Verderop staat de 1 na hoogste vlaggenmast ter wereld. Ik ga echter niet verder. De zon en de training van gisteren beginnen hun tol te eisen. Ik dwaal nog even door de oude, ommuurde stad en loop dan weer richting het hotel.
Halverwege kom ik in een modern gedeelte waar een MC Donalds zit en een KFC. Even met de handen in de fontein. Het is rond de 38 graden!
Gelukkig heb ik een pet en water bij me. Wat blijkt, ik heb de heenweg constant naar beneden gelopen. En nu moet ik omhoog. Een richtingaanwijzer verteld me dat het hotel 5 kilometer verderop ligt. Ruim 10 kilometer gelopen dus. Ik ben wel een beetje moe…….(nie piep’n!)

Eenmaal terug in het hotel lekker de trainingsbroek aan en een koud flesje water. Om 1800 uur gaan we eten.
Na het eten heb ik boodschappen gedaan voor de lunch van morgen. Zelfde recept: bananen, brood, kaas, nectarines en vleeswaren.

Morgen moet Ahmed  de mat op. Dan begint het toernooi echt!

Op de pagina foto's is een nieuw linkje toegevoegd met......inderdaad foto's......


Vervolg verslag Baku

We brengen een groot deel van de dag door in het hotel. Thijs, Manni en Fred zijn naar de meeting van de WTF. Ik heb een beetje oppasdienst. Eerst ga ik naar de supermarkt om lunch te scoren voor de jongens. De boodschappenlijst van Thijs bestaat uit brood, bananen, appels en beleg. Ik koop wat plastic bordjes en messen voor de lunch. Bij de groente afdeling raak ik in gesprek met de groenteboer. Nou ja, gesprek; ik spreek geen Russisch en hij geen Engels. We constateren dat Frans wel gaat en hij vraagt uit welk land ik kom. Nederland. Aha, Arjen Robben! Robin van Persie en Wesley Snijder! We worden vrienden voor het leven. Helemaal als ik hem erop wijs dat hij een oranje polo met het logo van de supermarkt draagt. Appels worden ingepakt en bananen en hij wijst me het brood en de rest van het beleg. Wat kipfilet, edammer kaas(!) en  salami. Overigens is hier ook gewoon Jagermeister en Malibu te koop!

Eenmaal terug in het hotel lunch ik met de spelers, Ahmed, Rauchen en Sven. Niet te veel want die gasten zijn allemaal krap aan het gewicht. Ik vertrek weer naar mijn eigen kamer want ze moeten rusten. Ze komen nog even mijn kamer bekijken. 2 kamers en 2 balkons!......
Sven komt later nog even langs in mijn “suite”en we drinken een kopje thee voor de gezelligheid. Earl grey that is……..

Inmiddels is de Davinci Code van Dan Brown uit op de e-reader.

 Om 17.45 bericht van Thijs dat ze terug zijn van de loting en de meeting en dat we gaan eten. Sven treft in de voorwedstrijd Jordanië en daarna, bij winst, Oekraïne.
 Na het eten gaan de jongens naar de kamer om te slapen en ik heb met Thijs, Manni en Fred afgesproken om te trainen in de fitnessruimte van het hotel.
Ik ben te vroeg en krijg een rondleiding door de faciliteiten van weer een nieuwe vriend . Een bubbelbad, sauna, massage en de fitnessruimte zelf. Ik besluit vast te beginnen en loop 10 minuten op 10 km. per uur. Gaat erg lekker. Ik heb lang niet gelopen en ben bang voor mijn knie maar het gaat boven verwachting.
Dan komt de rest en na nog eens 10 minuten lopen moeten de gewichten er aan te pas komen. Niet voor mij. Hier ga ik pijn van  krijgen morgen! Buikspieren, biceps en schouders. Ik sluit de training af met fietsen om de rommel er een beetje uit te draaien.

Ik loop nog even naar de supermarkt voor 12 flesjes water en ga douchen. Dan naar bed.

Morgen staat de eerste weging op het programma. Het toernooi staat op de rand van beginnen en dat is spannend.

De spelers gaan morgen wegen of trainen en ik denk dat ik morgen even de stad in loop. Lang genoeg van een afstand bekeken. Nu moet ik het zien!
Het is hier rond de 30 graden met een heerlijke Kaspische Zeewind.


In hou jullie op de hoogte!

dinsdag 22 juli 2014

Foto's Baku






De eerste foto'vanuit Baku. Vanaf mijn Balkon.

Eerste dagen Baku

Op maandagmorgen half 5 staat Pa voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Eerst halen we Thijs op en dan arriveren we al om half 7 op het vliegveld. De rest van het team komt om 7 uur en dan checken we in. Even wat gedoe om de bagage. Onze ticket van Praag naar Baku is nog niet geautoriseerd en men wil de bagage niet doorsturen. Uiteindelijk lukt het allemaal.

De vlucht verloopt heel voorspoedig en we komen aan in Praag. Hier halen we onze boarding-passes voor Baku en we checken direct in. Precies op tijd vertrekken we.
We vliegen een groot gedeelte over de Zwarte Zee. Dit duurt lang. Ook Sven doet nog even de ogen dicht. Dan over Georgie en Armenie naar Azerbaijan. Ik zie door het raampje hoge bergen in een droog en kaal landschap. Boven de Kaspische zee verschijnt Baku. Een hele grote stad. Van boven is de 1 na hoogste vlaggenmast ter wereld te zien en de Flaming Towers.
Ons hotel ligt op 15 min lopen van de binnenstad maar ik betwijfel of er tijd is om dit te bekijken. Het schema van wegen, trainen en spelen is druk.

Op Heydar Aliyev Airport worden we opgewacht door een official die ons een busje aanwijst. Een snelle rit brengt ons bij het hotel. Beetje te snel, Schumacher had de raceschoenen aan!

Inchecken en dan snel nog even naar het buffet. Het is inmiddels half 11 hier in Baku. De spelers, Rouschen, Ahmed en Sven gaan naar bed en Thijs Manni en ik halen nog even wat water bij de supermarkt.
We spreken af om om 10 uur te ontbijten.

Mijn lichaam is nog niet gewend aan de tijd en wil niet slapen. Ik lees nog even en uiteindelijk val ik in slaap in mijn veel te grote kamer. Ik heb een upgrade gehad naar een suite, 2 kamers , een zitje, 2 tv’s en 2 badkamers. Heerlijk schoon en degelijk.
Als ik om half 2 nog even uit het raam kijk zie ik dat er door een aantal mensen nog even wordt gewerkt aan een grote lichtreclame op straat. De stad kent geen nacht hier. Ook op straat is het nog heel druk.

Vandaag een heerlijk ontbijt gehad met veel vers fruit, brood, veel beleg enz. Fantastisch. Zelfs goede koffie.

Vanmorgen werd plotseling de hele boulevard afgezet. Politie auto’s, en opeens een colonne van wel 30 donkere jeeps en 1 grote Mercedes. De president moest erlangs. Leuk om te zien.

Thijs en Manni gaan trainen met de spelers. De voorzitter gaat het team aanmelden.
Ik boodschappen doen voor de lunch met de spelers. De coaches en de voorzitter gaan naar de meeting van de teams.

De middag brengen we door in het hotel waar ik even dit verslag typ.

Vandaag een rustige dag maar de spanning neemt toe. Morgen de eerste weging. De stemming is goed. De spelers liggen bij elkaar op de kamer en de coaches zijn ervaren. Beide hebben al meerdere WK´s en EK´s meegemaakt. Ook als speler, en ze hebben beiden medailles gehaald.
Tijd voor die kleine mannen om in hun voetsporen te treden.

Ik hou jullie op de hoogte!




woensdag 16 juli 2014

Wereld Kampioenschap Taekwondo Cadetten

Sven heeft een goed sportjaar achter de rug. Nadat hij in januari Nederlands Kampioen is geworden is hij door de Nederlandse Taekwondobond geselecteerd voor de nationale selectie. Elke zaterdag traint hij hiervoor in Leusden bij Sportcentrum Theo Meijer. Eerst heel spannend maar hij heeft nu zijn plek daar gevonden.
In februari pakt hij goud in Trelleborg op het Swedisch Open. Tot slot een zwaar bevochten zilveren medaille op het Belgisch Open.
Die resultaten leiden ertoe dat hij zich heeft gekwalificeerd voor het Wereld Kampioenschap Cadetten. Dat wordt dit jaar voor het eerst gehouden in Baku, Azerbaijan.
Samen met 2 andere spelers en 2 trainers reist hij op 21 juli af naar Azerbaijan. Ik mag mee van Renate! We vonden hem nog wat jong om alleen op stap te gaan.

Dan begint het circus dus. Visum, vlucht, hotel enz. Toevallig vandaag een telefoontje van de ambassade in Den Haag dat het visum klaar ligt. Just in time!
Dit wordt voor Sven allemaal geregeld door de bond maar ik moet er even zelf achteraan. Sven moet wel een nieuw pak, nieuwe beschermers en nog wat kleine dingetjes.

We zitten nu een aantal dagen voor vertrek en Sven heeft zijn hele zomervakantie tot nu toe besteed aan trainen. Hij wordt bijgestaan door sparringpartners Joyce van Baaren en Pascal Niks. Kyra Heinz begeleid hem als fysiotherapeut en Thijs Oude Luttikhuis traint en coach hem elke dag. Nu al zijn we deze mensen dank verschuldigd. Het programma is intensief maar leuk. Elke dag in de sportschool en het gaat hard. Sven gaat mooi vooruit in kracht en snelheid. Ook zijn conditie wordt stevig op de proef gesteld.

Ik zal jullie via dit blog proberen op de hoogte te houden. Zoals het er nu naar uit ziet zit hij met 38 jongens in de poule. Het is een knock-out systeem. Zijn speeldag is zaterdag 26 juli.

Poule-indeling en resultaten zijn te vinden op www.ma-regonline.com

Denken jullie ook nog aan Anna? Zij wordt op 24 juli 16 jaar! En wij(Sven en ik) zijn er niet………….

En als we terug zijn hebben we nog een vakantie voor de boeg. Sweden it is……..Rust en ruimte om met zijn vieren te ontspannen na een spannende periode.

Ik hou jullie op de hoogte.


PS. De boot ligt al een tijdje stil. Eerste andere dingen. Daarnaast herstel ik langzaam, maar zeker.