Op maandagmorgen half 5 staat Pa voor de deur om ons naar
Schiphol te brengen. Eerst halen we Thijs op en dan arriveren we al om half 7
op het vliegveld. De rest van het team komt om 7 uur en dan checken we in. Even
wat gedoe om de bagage. Onze ticket van Praag naar Baku is nog niet
geautoriseerd en men wil de bagage niet doorsturen. Uiteindelijk lukt het
allemaal.
De vlucht verloopt heel voorspoedig en we komen aan in
Praag. Hier halen we onze boarding-passes voor Baku en we checken direct in.
Precies op tijd vertrekken we.
We vliegen een groot gedeelte over de Zwarte Zee. Dit duurt
lang. Ook Sven doet nog even de ogen dicht. Dan over Georgie en Armenie naar
Azerbaijan. Ik zie door het raampje hoge bergen in een droog en kaal landschap.
Boven de Kaspische zee verschijnt Baku. Een hele grote stad. Van boven is de 1
na hoogste vlaggenmast ter wereld te zien en de Flaming Towers.
Ons hotel ligt op 15 min lopen van de binnenstad maar ik
betwijfel of er tijd is om dit te bekijken. Het schema van wegen, trainen en
spelen is druk.
Op Heydar Aliyev Airport worden we opgewacht door een
official die ons een busje aanwijst. Een snelle rit brengt ons bij het hotel.
Beetje te snel, Schumacher had de raceschoenen aan!
Inchecken en dan snel nog even naar het buffet. Het is inmiddels
half 11 hier in Baku. De spelers, Rouschen, Ahmed en Sven gaan naar bed en
Thijs Manni en ik halen nog even wat water bij de supermarkt.
We spreken af om om 10 uur te ontbijten.
Mijn lichaam is nog niet gewend aan de tijd en wil niet
slapen. Ik lees nog even en uiteindelijk val ik in slaap in mijn veel te grote
kamer. Ik heb een upgrade gehad naar een suite, 2 kamers , een zitje, 2 tv’s en
2 badkamers. Heerlijk schoon en degelijk.
Als ik om half 2 nog even uit het raam kijk zie ik dat er
door een aantal mensen nog even wordt gewerkt aan een grote lichtreclame op
straat. De stad kent geen nacht hier. Ook op straat is het nog heel druk.
Vandaag een heerlijk ontbijt gehad met veel vers fruit,
brood, veel beleg enz. Fantastisch. Zelfs goede koffie.
Vanmorgen werd plotseling de hele boulevard afgezet. Politie
auto’s, en opeens een colonne van wel 30 donkere jeeps en 1 grote Mercedes. De
president moest erlangs. Leuk om te zien.
Thijs en Manni gaan trainen met de spelers. De voorzitter gaat het team aanmelden.
Ik boodschappen doen voor de lunch met
de spelers. De coaches en de voorzitter gaan naar de meeting van de teams.
De middag brengen we door in het hotel waar ik even dit
verslag typ.
Vandaag een rustige dag maar de spanning neemt toe. Morgen
de eerste weging. De stemming is goed. De spelers liggen bij elkaar op de kamer
en de coaches zijn ervaren. Beide hebben al meerdere WK´s en EK´s meegemaakt.
Ook als speler, en ze hebben beiden medailles gehaald.
Tijd voor die kleine mannen om in hun voetsporen te treden.
Ik hou jullie op de hoogte!
hartstikke leuk verslag. Wat een belevenis.
BeantwoordenVerwijderen