Just another Saturday........

"Dit is het radio 1 journaal van 5 uur….."  In de ochtend! Renate heeft de wekker gezet en kruipt nog even lekker tegen me aan voor ze uit bed gaat. Toernooi vandaag.

Spannend! Waarom? Omdat het gesneeuwd heeft! Ik bied aan om alsnog mee te gaan. Dan kan ik rijden. Maar mijn schat verzekert me dat dat niet nodig is. Winterbanden en 4x4 moeten de familie veilig naar Diest, België brengen.

Ik draai me nog een keer om en dommel wat tot een uur of 8. Douchen en dan de oude kleren aan. We gaan het bos in. Met de motorzaag. En de zaaghelm op! Brandhout halen.

Er ligt sneeuw en er hangt mist over het land, de zon piept af en toe door de bomen. Wat een prachtige ochtend. We laten 3 bomen vallen. Link werk, goed blijven kijken en op elkaar letten. Het is koud maar het is fysiek zwaar werk. Of je sleept het hout naar de aanhanger of je loopt met zo’n stoere zaag door het bos en staat constant voorover gebogen te zagen. Ik mag dat laatste doen vandaag. Zo gaaf! Pa heeft de zaagkettingen strak geslepen afgelopen week en er komt mooi grof zaagsel uit de motorzaag.

Buiten een bakkie koffie en tot slot het eerste hout op de aanhanger. De buit is weer binnen.

En als je dan maar iets te doen hebt, dan denk je ook niet zoveel aan het toernooi. Eenmaal thuis voel ik de spanning weer.

Sven doet vandaag voor het eerst mee met de junioren. Hij is nog 14 en kan in theorie iemand van 18 jaar treffen………..

Anna staat er ook weer bij. TKD Oude Luttikhuis is met ongeveer 25 spelers vertegenwoordigd!

Rond 3 uur komt het bericht dat Sven heeft verloren van een grote, sterke Griekse jongen.

Het scenario hierboven. Geeft niet, hij heeft zich kranig geweerd. Na de eerste wedstrijd zit zijn toernooi erop.

Anna is heel goed bezig vandaag en neemt zilver mee naar huis! Goed voor het zelfvertrouwen na een wat teleurstellend NK (voor haar zelf). You go girl!!

En wat ik zelf uitvreet, de rest van de dag? Niet veel. De soep staat te pruttelen, ik maak het huis aan kant, stofzuigen, vieze kleren uit, de beef jerky staat in de marinade en ik heb een biertje gedronken bij pa en ma.

Morgen ook weer lekker rustig aan. Alhoewel, Sven gaat maandag skiën in Sauerland met school en volgende week zondag vertrekt hij naar Turkije………EK en Turkish Open………..asteblieft.

Anna heeft maandag vergadering van de gym en het weekend daarop gaat ze weer mee op kamp als leiding bij de kleuters….. en dan komt de wintersport ook al weer in zicht……….nooit saai hier.

Tot slot. Gisteren een hele leuke avond gehad in de IIspa. Daar werd de verkiezing gehouden van Sport man/vrouw van Almelo. Strak georganiseerd! 

Sven was genomineerd als talent. We werden als vips ontvangen, hahaha. Van de 10 inzendingen was hij bij de laatste 3. Helaas heeft ie niet gewonnen maar hij werd geïnterviewd op een groot podium en deed een goed woordje. 

Zijn beste trap? Een dolleyo chagi, voorste been......... Een ronde trap, dommie........

Zijn doel? Zo veel mogelijk Open toernooien draaien........Tuurlijk..........

Olympische Spelen? Zeker, maar geen idee in welk jaar.............. 

Zonder te stotteren en zonder zenuwen. Gaaf.

Mooi dat de opa en oma's er ook waren en ome Cor en tante Joke en Ome Hans!

Weet je wat? Keep your head up!

Door de bomen en het bos..........

Als ik de oprit afloop slaat de koude wind in mijn gezicht. Ik druk de oordopjes wat dieper in de oren, alsof dat helpt, en begin direct te lopen. Dan maar geen warming-up. Veel te koud.

Het is vrijdagmiddag en het is nog licht. Het is de derde keer deze week dat ik de loopschoenen aan heb. De vorige 2 keer was het pikkedonker en was het heen en terug naar Bornerbroek met een stukje Windmolenbroek. Nu kan ik het bos in! Weg van het asfalt.

De Bornerbroeksestraat af en dan naar links. Dit weggetje scheidt het bos van het akkerland, mooie geleidelijke overgang. Onder de hoogspanningslijnen door, waar de gps altijd even uitvalt of een snelheid aangeeft die ik zeker niet loop op dat moment.

 Aan het eind rechts aanhouden en dan het zandpad op. Ik ben in het bos. DJ Hardwell gaat uit de oren en ik maak mijn eigen dance. Op het ritme van mijn ademhaling en de voetstappen. Boven de 160 bpm bonst het hart in mijn oren.

Het is stil in het bos. De modderpaden zijn hard bevroren en het herfstblad dwarrelt nog rond. Niemand te zien. Ook bij de Nijreesberg is niemand. Een klein stukje asfalt en dan weer links het bos in. Op naar het grote pad. Een paar Vlaamse gaaien schrikken op en vliegen met veel herrie hoog de bomen is. Het gemeentelijke vuilnisbakje puilt nog steeds uit en het groene bankje is nog niet gerepareerd. De houtoogst is wel afgevoerd. Het bos is lichter geworden. In de herfst is flink gekapt en gesnoeid.

Eenmaal op het donkerste weggetje van Almelo, de Leemplasweg, kom ik zowaar een paar wandelaars tegen. Bijna thuis….. Hardwell gaat weer op de oren.

Onder de tunnel door, langs de nieuwe wijk, die steeds dichter tegen het bos aan schurkt, en dan de Nijreesweg af en rechts naar de brug.

Als beloning wandel ik rustig naar huis.

Ruim 6 kilometer en ik heb het veel minder koud dan toen ik vertrok.

Nederlands Kampioenschap Taekwondo 2015

De wekker gaat om kwart voor 5 in de ochtend. Het is nog nacht. Anna springt onder de douche en ik volg haar als ze klaar is. Renate en Sven zitten al aan het ontbijt. Snel een kop koffie voor in de auto en dan rijden we om 2 minuten over half zes richting Almere. Vandaag is de dag. Het NK in Almere.

Om iets voor 7 komen we als tweede auto aan in Almere en we zoeken de vaste plek op de tribune op. De velden worden klaargelegd en de systemen geïnstalleerd.

Sven gaat naar de weging.

Om 8 uur komen de poule lijsten en rond half 9 arriveren pa en ma en oom Cor en tante Joke.

Het toernooi gaat om 9 uur van start en Sven heeft wedstrijdnummer 201. Hij zit in een poule van 5 en moet een kwalificatiewedstrijd vechten.

Een weinig subtiele tegenstander die het niet moet hebben van zijn techniek. Een behoorlijke kluif voor Sven. Als traktatie krijgt ie in de laatste ronde een stevige vuist op zijn neus met een bloedneus als gevolg. De winst is wel voor Sven, 5-0. Even naar de EHBO voor een check-up en op naar de volgende.

Nu wel een technische tegenstander. Sven heeft hem vorig jaar ook getroffen en met ruime cijfers verslagen. Dit jaar is het anders! Spannend tot de laatste seconde en gelukkig is de winst voor Sven, 6-2.

Hij staat hierdoor in de finale. Die wordt voortijdig beslist op punten 14-0. Sven prolongeert zijn nationale titel in een zwaardere gewichtsklasse. De emoties gieren door mijn lijf. Blij en trots.

Anna heeft de finale van Sven gemist omdat ze moest wegen. Anna zit in een poule van 4. 4 dames, waarvan 1 clubgenoot die aan elkaar gewaagd zijn. Helaas verliest Anna de eerste wedstrijd,. Doordat er 2 derde plekken zijn haalt ze hiermee wel brons. Ook Anna prolongeert haar derde plek van vorig jaar. Ze krijgt wel een vervelende hoofdtreffer tegen en dat doet papa ook pijn, bah….

Het toernooi zit erop voor de deelnemers van de familie Reefman. We kijken uitgebreid de andere wedstrijden en ik had nog pen en papier bij me om aantekeningen te maken van de andere deelnemers. Heb ik niet gedaan. Ik zal dus ook niet wat schrijven over al die andere toppers die er stonden.

Ondanks een jong en onervaren team wordt TKD Oude Luttikhuis derde in het klassement voor clubs. Mooi en dik verdiend na al het harde werken.

Tot slot wordt Sven nog verrast door de bond met de benoeming tot talent van het jaar 2014 op het onderdeel sparren. Samen met de 2 andere deelnemers van het WK voor Cadetten worden ze in het zonnetje gezet. Reden hiervoor is dat hoofdcontact bij de cadetten nog maar zeer recent is ingevoerd in Nederland. Ondanks dat hebben deze jongens zich weten te kwalificeren voor een WK. De vooruitziende blik van Thijs en het bezoek aan de vele buitenlandse toernooien hebben dus vruchten afgeworden.

Tot slot nog naar de Mc Donalds met de hele groep en dan snel naar huis en naar bed.

Over 2 weken staat Diest op het programma. Het eerste toernooi voor Sven als junior. Ook Anna gaat weer mee. Ze heeft lekker geslapen en is er weer helemaal bovenop. Ze heeft een leuk weekend gehad!

Daarna het EK voor clubs en het Turkish Open……….Genoeg te beleven dus.

T minus 12 hours......

 Anna vertrekt al vroeg naar de kleuters van Achilles en Renate laadt de lege boodschappentassen in de auto. Ik zet koffie en pak de krant. Geduldig wacht ik op de postbode. Er komt nog een pakje…..

Na de krant ontdooi ik het rundvlees voor de hachee. Dat staat om 10.00 uur al mooi te pruttelen.

Ik trek Sven om half elf uit bed. De griep kost nog veel energie, en sporters moeten rusten…..jaja, luilak. Sven is trouwens woensdag weer begonnen met trainen na een weekje griep.

Het is de dag voor het Nederlands Kampioenschap en voor het eerst is de spanning, in de weken hiervoor, ook op de club te voelen. Er komen veel “nieuwe”ouders bij waarvan de kinderen voor het eerst meegaan. Allemaal betrokken ouders! Halen, brengen, kletsen in de kantine, samen eten maken in het trainingsweekend. Het NK is het gesprek van de dag.

Hier thuis gaat de dag verder. Tegen 12 zijn de tassen gepakt en gaan we met z’n vieren naar de sportschool. Het kan en het is nodig. Renate,en misschien ik ook wel, doen begin februari examen voor een andere band. Ik weet het nog niet zeker. Weet niet of ik eraan toe ben. Volgende week zaterdag ga ik trainen met Anna en dan neem ik de beslissing. 1 teakug en 2 vierhoekstrainingen. Mijn hoofd wil wel maar brengt het nog wat lullig over naar mijn lichaam. Of zelfs dat niet.

Maar goed, wel weer dikke lol gehad vanmiddag. De familie vermaakt zich kostelijk……..duh….

In de middag naar oma en opa voor een snack en een biertje en dan naar huis.

INPAKKEN!!

Brood, pakken, bescherming, fotospullen(pakje van de postbode), bitjes, bondspaspoorten kadetjes en ga zo maar door. Uiteindelijk om 8 uur klaar en dan naar bed. Tenminste de kinderen. Morgen vertrekken we om half 6. In de ochtend!!

Dus goed of slecht nieuws. Een nieuw verhaaltje is in aantocht……….

The best is yet to come.......

Je zult maar in voorbereiding zijn voor een Nederlands Kampioenschap en dan de griep krijgen. MegaKu…..

Het overkomt Sven en Anna. Donderdagavond is het klaar. We nemen het besluit dat Sven de training overslaat. Vrijdag blijft ie in huis en het weekend, trainingsweekend met de club(!), wordt onzeker.

Aan het eind van de vorige week heeft Anna het te pakken, zoals dat heet. Zij slaat de training in Velbert, Duitsland over.

Met 6 auto’s richting Essen. Mooie sporthal, elektronische puntentelling, Duits geregeld. Hier krijgt Sven het nog wel even flink voor de kiezen. 2 tegenstanders van verschillende Open toernooien, wachten op hem. Mooi psychologisch spelletje wordt er gespeeld. We zijn vriendjes nu, maar eigenlijk ook niet.

Deze Duitse club herbergt een aantal talenten, waaronder de Duitse kampioen van 2014. Jannick Arping. We hebben hem ook in Baku gezien. Daar vecht ie in een gewichtsklasse te hoog, keuze van de Duitse bond. Goeie jongen.

Sven mag die zondag 2 keer aan de bak. In het koppie zit het niet helemaal lekker, gebrek aan wedstrijdritme en vertrouwen. Onnodig.  Toch zet ie 2 knappe partijen neer en verslaat ie de tegenstanders. Ook de andere leden weren zich kranig. Het loopt flink uit en bij de MC Donalds sluiten we af. Ik rij zelf met 3 boeven op de achterbank. Dikke lol. Hadden wij het op 14 jarige leeftijd ook over deze onderwerpen…..?(ik durf ze echt niet te noemen hier, hahahaha)

Dan dit weekend. Voor het eerst een heel trainingsweekend. Lunchen, trainen, voorlichting over voeding en doping, trainen, feesten, slapen, eten, ontspannen, trainen, lol maken, trainen, eten en dan naar huis. Helemaal naar de kloten.

Anna pakt het hele weekend mee, onwennig omdat Sven er niet is, maar ze gaat er helemaal voor. Super getraind, respect voor die dame! Volgende week ook nog proefwerkweek. Toe maar!

Eten wordt geregeld door de ouders. MOOI! Loopt als vanzelf. Ik mag ook meedoen, top.

 En Sven ontbreekt. Hij is echt te ziek om te trainen, koorts, hoofdpijn, keelontsteking enz. Deze week maar even wat trainingstijd inhalen. Woensdag, donderdag en vrijdag.

En dan…..dan het Nederlands kampioenschap! En laten we eerlijk zijn, toch het belangrijkste toernooi van het jaar. Spannend!!

Ook pa en ma en ome Cor en tante Joke komen weer kijken. Dat is gewoon gaaf! Almere here we come.

Tot slot. Sven is gevraagd om mee te gaan naar Turkije. In februari zijn hier in 1 week, 2  belangrijke toernooien namelijk het Europees Kampioenschap voor clubs en het Open Turkish. Hij gaat mee!

Daarnaast ga ik jullie ook hier, schaamteloos, vragen om te stemmen.
Sportverkiezing

Ook de andere categorieën even invullen en Reshmie Oogink niet vergeten.

Hebben jullie ooit wat weer gehoord van die kerel die een eigen boot wilde bouwen……..

Keep your head up!!

2015. Have fun!

1 januari in de avond en de keuze tussen Ben Howard en Ed Sheeran werd beslist in het voordeel van Ed. Apple-tv snort er lustig op los en ik struin internet af over verschillende andere blogjes. Ik krijg zin om te schrijven. 

Een nieuw jaar is begonnen. De overweldigende kracht van Facebook dringt zich op. Iedereen wenst iedereen een gelukkig Nieuwjaar.  Het begint al op 30 december. Terecht! Ik wens ook iedereen een gelukkig Nieuwjaar, kom ik zo op terug, maar ik kan het niet opbrengen om overal op like te drukken. Het is te veel en tegelijkertijd veel te weinig.

Oud en Nieuw glijdt geruisloos voorbij. De kinderen trainen, ik bouw nog een was-sorteer-toren voor in de badkamer, vuurwerk halen en de tijd doorbrengen met de familie. Oh en nog een old-skool spijkerjack van Levi’s gekocht. (kinderlijk blij mee)

Op oudejaarsdag heerlijk naar het kanaal geweest met de hond om het jaar even te overdenken. De eerder gewenste matige kater valt mee, er hoeft geen aspirine aan te pas te komen. De kinderen hebben alle vingers nog.

Goede voornemens dan maar? Niet 1! Nee, echt gewoon niet. Komt toch geen zak van terecht………

Maar er spelen er wel een aantal door mijn achterhoofd, heeft u even?

 Afvallen, meer sporten, meer lezen, meer schrijven, boot afmaken, bezinnen op de sportmassage, balans werk-privé aanpakken, je niet meer ergeren aan mensen die niet reageren op mails of berichten en daar zeker niet meer boos over worden, meer luisteren en minder praten, goed en vers eten enz. enz.

Dat lijkt me genoeg voor een jaar, maar hou me er niet aan!

Tot slot:

Ik wens jullie, als trouwe lezers van mijn zielenroerselen een  

avontuurlijk,

sportief,

ondeugend,

smakelijk,

dapper,

zonnig,

geil,

rijk,

dronken,

muzikaal,

uitbundig,

maar vooral een gezond 2015 toe.

En blijf lezen, dan zal ik schrijven. Have Fun!