Zeau, de weersvoorspelling is uitgekomen hoor. Het is wit,
zo vroeg in de ochtend. Snel douchen en inpakken. We vertrekken naar Almere
voor het NK.
Ook de autobaan is wit, sneeuw. En even later worden we
verwend door ijzel. Voor ons schieten er een aantal de vangrail in. Een
geschaarde vrachtwagen siert de berm. Aan de overkant staat een snackwagen met
het loket open. De manier waarop de trekkende auto ervoor staat suggereert dat
dit niet de bedoeling was van de uitbater. Een klein rood autootje heeft
getracht om onder de vangrail door te schuiven, dat is maar gedeeltelijk gelukt
tot halverwege de motorkap. Het is chaos, verraderlijk glad en nog donker ook.
We komen na 2 uur veilig aan in Almere.
Het toernooi start iets later. De kinderen zijn op gewicht
na een zuinig weekje qua calorieën en dan kan het beginnen.
Sven heeft een relatief grote poule met een aantal gerenommeerde
tegenstanders. Hij treft ze allemaal. Sven vecht 4 wedstrijden om uiteindelijk
Nederlands Kampioen te worden. Het moest uit zijn tenen komen soms maar dit is
een hele mooie opsteker. Het vergt fysiek en mentaal heel hard werken. Tranen
van vreugde.
Anna heeft 6 dames in de poule. De eerste wedstrijd gaat met
1-0 verloren. Ook nog eens een stoot en ook nog eens tegen de latere Nederlands
Kampioen. Dat is zuur, want dan sta je na een hele mooie prestatie met lege
handen. Tranen van verdriet. Dikke knuffel.
Natuurlijk de andere wedstrijden kijken en vieren. Vieren
dat de club weer de beste van Nederland is. En dat vier je dan bij de MC Donalds
in Amersfoort. Zo heeft alles zijn rituelen.
De terugweg is schoon maar het geglibber van de ochtend zit
nog tussen mijn oren. Rustig aan dus.
Het was in meerdere opzichten een spannende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten