Domkyrka i Växjö

Ja, een eigen topic voor een kerk, een kathedraal eigenlijk, officieel. Hij stond prachtig te schitteren in de zon. Zonder filter of programma dit keer. Mijn nieuwe toestel, een Olympus OM-D 10 mark 2, kent geweldig veel instellingen waar is gretig gebruik van maak. Ook op mijn Instagram account is bijna geen foto te vinden waar ik geen filter op los heb gelaten.
Makkelijk? Ja en nee. De compositie blijft namelijk van mij. Rules of third, invoerende lijnen......
En met slecht gebruik van een filter kun je alles verkloten. Dus als ik dit betoog even doortrek is fotograferen met een filter of een programma eigenlijk nog veel moeilijker dan gewone platte fotografie. Hahaha, dat gaat me veel te ver, en ik begrijp de puristen onder ons. Ondertussen geniet ik van alle creatieve mogelijkheden die de techniek ons biedt.

In my defens: Ik weet alles van sluitertijden, diafragma, flitsen op het achterste gordijn, lichtsterkte van objectieven, een stopje meer of minder, iso, witbalans, bracketing enzovoort. Allemaal van toepassing op mijn eerste Nikon F50 en later mijn Nikon F4, analoog. Je moest wel, we hadden nog geen iPhone........

Veel plezier met de kerk........

Tot slot

Malmö dus, en direct het laatste verhaaltje van deze vakantie.

We arriveren al vroeg op de camping aan de voet van de Øresundsbrun. Het is warm. 

Snel de spullen op de plek en dan even boodschappen doen. Het water roept. De Øresund is meestal, qua temperatuur, het meeste verfrissend. Dit keer niet. 24 graden. 

Op donderdag slapen we uit, we staan heerlijk in de schaduw. Dan pakken we de fietsen en toeren zo’n 25 kilometer door Malmö. We komen wederom op plekken waar we niet eerder geweest zijn. Een enorm park, waar Tiesto 4 augustus een feestje geeft, een andere boulevard die toegang tot het centrum geeft en een andere winkelstraat. 

En hoe vaak we hier ook zijn geweest, het is geweldig om te zien hoe deze stad groeit, in stijl, met allure!

Nog steeds hijskranen. Nog steeds prachtige complexen met veel glas, veel wit en veel stijlvol ingepast groen. Verrassende details aan de meest eenvoudige appartement complexen. Deze stad is prachtig, al helemaal met dit weer. Langs de boulevard, mooie mensen op de fiets, vaak een fixie, op skates, joggend of gewoon achter de kinderwagen. Iedereen hip en zomers. Geeft me altijd een heerlijk gevoel. Die noordelingen weten heel goed hoe je omgaat met warm weer. En dat, nogmaals, in combinatie met prachtige architectuur, Scandinavisch design in het groot.

Later in de middag weer zwemmen en dan aan de tapas. In de avond bezoeken we nog even het festival in Limhamn, de oude vissershaven. Dit is nu een enorme jachthaven met iets te vieren geloof ik. 3 dagen feest met muziek en lekker eten. Reuze gezellig.

Sven vermaakt zich nog even op de skatebaan. Leek dit een grote te zijn, vanmiddag hebben we in Vastra Hamn een enorm skatepark bezocht. Een enorme bak beton met rondingen, schansen, tops, rails enzovoort waar jong en oud (ja, zoals ik) zich vermaakt op een plank met 4 wielen of een stepje.

Malmö was weer een goede keuze. Op de fiets verveeld deze stad nooit.

Vrijdag redelijk vlot naar Delmenhorst, ongeveer een uurtje oponthoud bij Hamburg en Bremen. Kan slechter.

Zaterdag naar huis.

Het zit erop. 

Het was warm, ongewoon warm

Het was druk, ongewoon druk

Het was anders, maar met 3

Het was spannend, speedway met een crash en tussen de supporters

Het was een herhaling van zetten, mooie zetten, in de glasblazerijen bijvoorbeeld

Het was korter dan anders, 2 weken maar

En dat was maar goed ook, 2 weken zonder An is lang zat

Het was een eitje, maar 2500 kilometer

Het was relaxed, met lekker eten

Het was goed, maar ik heb de stilte en de rust gemist, echt gemist.

Gelukkig hebben we de foto's nog:

Ons eigen hitteplan

Schreef ik eerder dat we niet vaak dezelfde plekken bezoeken in Zweden maar dat de heenweg altijd hetzelfde is. De terugweg nu ook. Maar goed, als je al 25 jaar in een land komt, zie je soms dezelfde plekken. Met name als je je er goed voelt. Niks mis mee.

We wilden via Kopenhagen terug, in plaats van Malmö. Maar de hitte van de laatste dagen brengt ons tot een ander besluit.

De camping in Kopenhagen is niet meer dan een veld met Dixies midden in de stad. Malmö heeft de Oresund, om in te zwemmen. Het bezoek aan Kopenhagen was al een dag ingekort en vervalt nu helemaal.

De laatste dagen is het ook warm in Hovmantorp. Veel tijd brengen we door aan het water en in het water. De rust begint een beetje te bevallen, het drukke stadsleven lonkt nog niet. Op maandag besluiten we hier een dag langer te blijven en op dinsdag wordt Kopenhagen ingeruild voor Malmö. 

We bezoeken hier nog wel een aantal glasblazerijen. Blijft leuk en het is een erg fotogenieke gebeurtenis. Ik leef me lekker uit met mijn nieuwe camera. Instellingen, programma’s, filters, andere composities. Ik vind dat nogal ontspannend. Vaker doen dus.

Kalmar hebben we maandag bezocht, een prachtig oud centrum en een mooie haven. Moeten we nog eens bekijken als het minder warm en minder druk is. Op de heenweg stonden we 19 kilometer voor de stad in een soort van file met campers en caravans. Dat wil ik dus niet op vakantie. Viel op zich wel mee, maar voor onze begrippen veel te druk. Kalmar en Öland staan dus vanaf nu op de to-do-list.

Morgen dus naar Malmö. Op de fiets langs de boulevard en het centrum in. Als vanouds, en lekker veel zwemmen in de koude, frisse Oresund.

Kalmar:

Speedway, de foto's

Zaterdag

We liggen lang in bed. En dan; warm, zon. Ik fiets even naar de supermarkt voor wat verse broodjes en dan een lekker ontbijt met koffie.
Niet veel bijzonders verder.
Een glasblazerij bezocht in Kosta en toen weer lekker naar de caravan. We hebben het water maar weer opgezocht. Afkoeling.

De boekenkast begint redelijk leeg te raken. Heerlijk met de benen languit in de zon en een goed boek. Pieter Waterdrinker doet het leuk. Rusland. Ooit. Ook Thijs Feuth ligt erbij, die lees ik voor de 2e keer. Een hardloper en dokter, in Finland. Inspirerend, confronteert me met het feit dat we noordelijker moeten. Dit is leuk hoor, zo'n strandvakantie, maar Härjedalen roept. Lofsdalen, Flatruet,  Sonfjallet enzovoort. Nog minder mensen, nog minder beschaving, iets meer natuur.....

Maar goed, de omstandigheden zijn niet anders, aj mah tied van leev'n hebt......(verwend nest)

Ik sta net iets te lang in de keuken voor cordon bleu, aardappels en salade maar het resultaat mag er zijn. Cocktail prikkers zijn er trouwens niet in Zweden, slagerstouw wel.

Straks nog even in het water. Tis warm......in Zweden.

Zuid Zweden

The day after the derby. Heerlijke avond gehad. Eenmaal op de camping is het afgekoeld en gaan we binnen zitten. Voor het eerst deze vakantie. We slapen lekker uit totdat het te warm wordt in de caravan.

Al de hele vakantie worden we verwend met temperaturen van boven de 30 graden. Alleen gisteren heeft het een beetje geregend.

Toch pakken we de fiets om een rondje Vetlanda te doen. Ongeveer 25 kilometer met de nodige heuveltjes. Zo zie je een stad eens van een hele andere kant.
Bij de Biltema kopen we een nieuwe stuurhouder voor de fiets van Renate. Eentje die omhoog kan. Ze is er blij mee.

Eenmaal terug een broodje met rakost of marmelade. Glaasje Filmjolk erbij en lekker uitrusten. Al snel liggen we in het water dat inmiddels 24 graden is.

Morgen vertrekken we hier en in de avond eten we een pizza bij pizzeria Victoria. Jaja.

We gaan echter niet naar Kalmar. Op internet kom ik erachter dat alle campings vol zitten. We gaan naar Hovmanstorp. Naar het lijkt een kleinschalige camping precies aan het meer. Ik mail en ze hebben een plekje voor ons.

Begin juli is niet de maand om naar Zuid-Zweden te gaan. Dat doen de Zweden zelf ook in die periode. Dus druk op de weg en druk op de campings.

Op naar Hovmanstorp

Om half 11 vertrekken we. Mooi op tijd. Een mooie rit door de Zweedse bossen van 85 kilometer. Warm. Zon.

Eenmaal op de camping zoeken we een mooie plek op. Daarna duurt het niet lang voordat we in het water liggen. Warm. Zon. De camping is vol aan het eind van de dag….Opmerkelijk…..

Snel even boodschappen voor vanavond, noedels met groente en dunne spekreepjes. Daarna nog even in het water. Morgen het Glasriket verder verkennen. Bekende en onbekende plaatsen. Nog wel even naar Kalmar, is de bedoeling. Dat is ongeveer 85 kilometer van hier. Maar als het weer zo blijft zou het zo maar kunnen zijn dat we er een hangvakantie van maken, aan het strand……

Speedway

Let op, hier komt een voetbal vergelijking. En van voetbal heb ik geen verstand, recentelijk nog eens hardop uitgesproken door een bekende. Maar toch. Ik kan wel kijken en waarnemen. Heel goed zelfs.

Stel je het volgende eens voor:

Gisteren heeft Heracles gewonnen van F.C. Twente in de Grolsch-Veste (ik weet het, eredivisie, eerste divisie maar dat maakt nu even niet uit). Met 3-2 verlaten de Almelo-ers de Twentse hoofdstad. Hoofd omhoog, borst vooruit. 

Vandaag is de return in deze derby in Almelo (ik weet het, is niet zo bij voetbal maar “for the sake of argument…..”)

Vandaag rond 11 uur komen de eerste Twente-supporters met caravan en campers en strijken ze neer voor de hoofdingang van het Polmanstadion op de grote parkeerplaats. Vlaggen komen tevoorschijn, Barbecues, stoeltjes en tafels en hier en daar al een blikje bier.

Rond 5 uur verkleden ze zich en gaan de clubkleren aan. Shirtjes en petjes. Het clublied klinkt.

Rond 6 uur melden de eerste Heracles supporters zich. Ook uitgedost zoals het hoort. Onrustig, zenuwachtig en in afwachting van een spannende strijd. Langs de tijdelijke camping van F.C. Twente op de parkeerplaats. De laatste petjes worden gekocht en iedereen neemt plaats waar hij wil in het stadion. Er zijn geen thuis en uitvakken. Er zijn 2 bewakers die een bakkie koffie drinken en wat rondhangen. Politie is er sowieso niet.

De wedstrijd is net zo spannend als gisteren. Ditmaal wint Twente met 2-3. Op het veld werd de speler van Twente die het eerste goal maakte als eerste gefeliciteerd door een Heraclied.

En na de wedstrijd loopt iedereen naar de auto of de fiets en vertrekt. Wellicht nog een laatste hamburger.

Ben ik gek? Nee hoor, dit is exact wat er gisteren gebeurde toen we de speedwayderby tussen Vetlanda en Dackarna uit Mallila bezochten. Een super spannende wedstrijd met een nare crash in de 2^eheat. Van 19.00 uur tot ruim half 10 geboeid op het gras. Met een petje op. Als bijna-objectieve supporter tussen juichende Zweden. Ik was natuurlijk voor mijn 2^ehometown, Vetlanda.

Dag 3 en 4

Joah, vertrokken uit Ullared. Met de zon in de rug naar Vetlanda.

Vetlanda. Heb ik hier eerder over geschreven? Ik denk het niet. In 1978/1979 vonden mijn ouders het genoeg geweest met de drukte in het zuiden. Ze togen met nog 2 caravans naar het noorden. Ik herinner me de volgende plaatsen uit een eerste kennismaking met Zweden, Vårnamo, Eksjo, Vaxjo en natuurlijk Vetlanda. Ik herinner me ook nog dat we op de terugweg in Kopenhagen hopeloos verdwaald raken en dat een Duitser met goede bedoelingen ervoor zorgt dat we weer op de camping terecht komen. Wellicht later meer hierover.

Vetlanda dus. Zweden. Verliefd is een groot woord. Liefhebber past beter. Een slaperig stadje met wat lichte industrie, een hecht en actief verenigingsleven met een voetbalclub, een speedwaybaan en een grote golfbaan. En een camping aan het meer. Daarnaast nog een park waar de stadsbewoners hun zomerhuisjes hebben staan.

De camping is in gemeentehanden en wordt sinds jaar en dag verpacht aan het Central Hotellet in het centrum van de stad. We hebben tijden gehad dat de receptie werd bemand door, laten we zeggen, iemand met wat minder loonwaarde (vakjargon). Tegenwoordig staan er in de drukke maanden jonge blonde dametjes achter de receptie die zich de kaas niet van het brood laten eten.

Sinds mijn kennismaking in 1978 is er niet veel veranderd. De kano’s zijn nog te huur, de plaatsnummers hetzelfde en op de lange steiger laat de stadsjeugd nog steeds indrukwekkende sprongen zien vanaf de duikplank om het andere geslacht te imponeren. In de jachthaven nog steeds de bootjes met veel te grote motoren om te kunnen waterskiën.

De camping heeft geen wifi!

Soms voel je verbondenheid met een bepaalde plek. Zijn de herinneringen zodanig dat je terug wilt. Inmiddels heeft Anna haar verjaardag hier meerdere malen gevierd. Hebben de kinderen net als ik, hier geleerd om te surfen. En hebben we eindeloos op de steiger gestaan om vis te vangen.

Maar het is hier niet bijzonder mooi. Wel heel mooi, maar niet bijzonder. Ook in Zuid-Zweden zijn plekken die idyllischer zijn dan Vetlanda. Dus, waarom? Ik weet het niet. Maakt me ook niet uit. Ik kom hier heel graag en het voelt veilig, vertrouwd, gemoedelijk en we hebben alles bij de hand.

Plaats nummer 25 is onze favoriet. Dit jaar komen we aan in de drukke periode. We hebben hier weleens alleen op de camping gestaan. Nu is het druk en is 25 bezet. Recht ertegenover is een mooie plek. Eenmaal opgezet gaan we naar de winkel om inkopen te doen. We koelen af in de Grumlan (het meer) en drinken een biertje in de zon. Morgenavond doen we alsof we hier wonen en gaan we naar de speedway. In de Elitserien staat Vetlanda er goed voor en morgen is de return in de derby Vetlanda-Dackårna.

Voor de rest maken we niet heel veel mee. Het is erg warm, ruim boven de 30 graden en gelukkig geeft het meer afkoeling. De bbq in de avond met wat vlees en groente is heerlijk. Elke winkel heeft hier een groot assortiment met bbq-kruiden, marinades en olie. Nooit eerder gekocht, dit jaar uitgebreid proberen. Heerlijk. Varkensfilet met citruskruiden. Courgette met knoflook olie. Zoete aardappel met classic bbq-olie. Sven wilde een garnalencocktail vooraf. Doen we! 

We hebben en nemen de tijd dit jaar. 

Hierbij wat plaatjes van Vetlanda:

Dag 2

De reis naar Ullared verloopt zeer voorspoedig. Mede door de Brobizz. Waar iedere buitenlander staat te wachten om tol voor de brug te betalen, rijden wij weer lekker door. En nog goedkoper ook nog.

Het evenement Wheels and Wings, nabij Falkenberg, bezorgt ons een beetje oponthoud. We vinden ons omringt door Studebakers, Corvettes, Chevy’s en oude Volvo’s. In deze file vinden we onze weg naar Ullared. Geen straf.

Rond half 2 zijn we bij de Gekas. De camping is vol dus we krijgen voor 6 euro per nacht een plek op een gravelveld met douche en toiletten. Mooie grote plek maar geen stroom. Over de Gekas, zoals beloofd, geen woord. 

Behalve dan dat er 200 appartementen bij zijn gebouwd. Allemaal vol. En niet alleen in deze zomerperiode. 

Wederom verbazing over de grootte en de constante groei van dit fenomeen. De berg die verdere groei van het warenhuis zelf in de weg stond is met het nodige dynamiet opgeblazen. Elk half uur wordt hier een vrachtwagen vol verkocht (en dus ook aangevoerd). Doen ze dat niet dan is de winkel in 2 dagen leeg. 

Caravans zijn hier een beetje een achterhaald concept aan het worden. Met een camper hoor je er pas bij. En dan niet zo’n lullig busje, nee, Amerikaans formaat.

Shoppen gaat prima, de winkel is druk maar niet vol. Geen outdoor broeken, wel shirtjes en een hoedje. Geen Adidas broekjes, wel een nieuwe zonnebril. Morgen weer een dag.