donderdag 30 augustus 2018

Uit het wandellogboek

Ik loop in stilte. Vanavond in mijn eentje. Renate is met Anna naar de taekwondo.
En alleen is ook wel eens lekker.
In de verte ruist de A1. Verder wordt de rust alleen verstoord door een boer die zijn gazon aan het maaien is. Na een paar fikse buien van de afgelopen dagen is dat ineens weer groen.

Het boerenbedrijf op Twickel komt weer langzaam op gang. Na een droge, hete zomer.
Op de paden verschijnen diepe sporen van tractoren en andere landbouwmachines. De mais is van de es, die nu opeens veel ruimer lijkt. Het intieme is een beetje weg. Een boer inspecteert de omheining op een oude fiets.
De eerste kuilen zijn al gevuld met persvoer en afgedekt met een dikke laag aarde.

En er zijn tekenen van de herfst. Ik zie een eerste heksenkring van paddestoelen in het weiland. Dat terwijl de meeste bramen nog niet eens rijp zijn. Waar een week geleden nog dikke trossen met vlierbessen hingen, zijn die nu verdwenen. Iemand is me net voor geweest met plukken.

Om tien over acht begint de zon al behoorlijk te zakken. Bij de laatste brug over de Twickelervaart sta ik even stil om te genieten van die fantastische weerspiegeling in het water. Ik moet nog een klein eindje naar de auto en dan heb ik anderhalf uur doorgebracht in mijn favoriete omgeving. Te kort.......


1 opmerking: