Berlijn 2

Berlijn

Tsja. Berlijn. Toen ik er een uurtje liep had ik het al redelijk gehad. In tegenstelling tot de reis ernaartoe viel het me een beetje tegen. Dieptepunt was meteen al de Gedachtniskirche. Wat een aanfluiting.

Toen moest de KaDeWe nog komen….

Wel lekker bier aan de Wittenbergplatz en daar meteen al uitgebreid kennisgemaakt met de gay-scene van Berlijn.

Damn, wat zijn er veel verschillende soorten. Kunst-nichten, leer-nichten, fashion-nichten, cowboy-nichten, politieagent-nichten, army-nichten. Tenminste, dat denk ik. Zo zien ze eruit. Een genot aan creatieve uitingen en ik vind dat toch maar heel dapper van die mannen.

En tussen alle rijkdom van de grote stad toch opmerkelijk veel zwervers en ordinaire bedelaars die niet schromen om je aan te kijken en om geld te vragen. Ik heb daar nog niet helemaal een mening over. De manier waarop ze hun verblijven hebben ingericht onder de verschillende bruggen doet me vermoeden dat het ook een beetje zelfgekozen is. Maar ik wil liever niet oordelen. Lastig genoeg voor die jongens.

Winkels genoeg maar die hebben we bijna niet bezocht. Wel heerlijk gegeten op een paar straathoeken. Wat terrasjes bezocht, midden in de stad. Rijkelijk gebruik gemaakt van het openbaar vervoer.

Ik heb geen bucketlist maar dit stond er toch op: Eten bij Fleischerei Domke. Omdat Anthony Bourdain dat ook heeft gedaan. Schnitzel met rode kool, aardappels en jus. Onvergetelijk.

Hele mooie warenmarkten. Waanzinnige rommelmarkten. Ik heb een paar speldjes uit het voormalige Oostblok en 3 uit de voormalige Sovjet Unie met de beeltenis van Lenin weten te vinden tussen al die zooi. Fout maar heel gaaf.

Het bestuurscentrum met de Reichstag aan de oever van de Spree is een belevenis op zich.

Vliegveld Tempelhof, een oase van rust en tegelijkertijd een bruisend veld.

Het RAW Gelände was een wat vervreemdende ervaring. Nu rustig en stil maar aan alles was merkbaar dat het daar heel spannend is in de late/vroege uurtjes.

En als dan eenmaal die enorme diversiteit aan mensen, gebouwen, eetgelegenheden, kunstzinnige uitingen, straatmuzikanten, tegenstellingen en bezienswaardigheden zich in je hoofd hebben genesteld dan kan ik maar tot 1 conclusie komen.

Berlijn is 1 groot hoogtepunt. We komen terug.

Berlijn

Berlijn.

Ik zit op een pleintje in Berlijn met een halve liter Franziskaner Weizen voor mijn neus. Tegenover me zit mijn lieve vrouw. Achter me drukt iemand op de startknop van een iets te nieuwe, iets te dikke en iets te gele Porsche 911.

Een dikke motorroffel vult het plein.

Voor me ligt de kaart van deze wereldstad, mijn leesbril en telefoon.

In mijn ooghoeken zie ik een man op krukken strompelen. Hij heeft het op ons voorzien. Of ik een kleinigheid over heb voor de armlastigen, zodat ie vandaag kan eten. Hij heeft holle ogen, ingevallen wangen en een klein vlasbaardje. En een petje op, lichtbruin. 

In verwarring zeg ik nee, dank u wel. In het Duits. Hij mompelt iets en gaat naar het volgende tafeltje. Zonder succes. Een voorbijganger heeft meer erbarmen en trekt de knip voor een paar euro.

De ietwat grijzende man van de Porsche is uitgestapt. Zijn felgekleurde schoenen passen bij zijn smetteloze pantalon. Galant houdt hij de deur open voor de dame die net iets jonger is. Nee, dat is niet zijn dochter.

Links van ons drinkt een travestiet van zijn of haar ijskoffie. 

Recht voor ons lopen 2 mannen van middelbare leeftijd hand in hand.

Beiden een fluoriserende bril maar verder in het zwart. Leer. Zwart leer. Laarzen, Broek, Handschoenen, Hesje, Petje. En wat kettingen aan de broek.

De Porsche is inmiddels gekeerd, geeft gas en als het stoplicht op groen springt verdwijnt ie de Kurfurstendamm op.

Onderwijl zijn de bierglazen leeg en ik reken af bij de ober.  

Jammer dat ik niet meer rook, denk ik bij mezelf…………..

Berlijn 2019.