We zijn weer thuis. We eindigden gisteren in Delmenhorst. Old habbits never die. Op 200 kilometer van huis. Na een lange rit. Denemarken was druk voor Pinksteren.
Een schnitzel en een dunkels weizen maken het goed.
Zuid Zweden was een ontdekking. Gelukkig hebben we de foto's nog.
Kamperen met een bus is eindeloos gaaf!!
We hadden hem eigenlijk nog niet gezien. Niet echt. Ja, als een schim op de linkerbank van de caravan. Voorin. Maar verder niet. Zijn vrouw wel. Die ging zo af en toe naar de buren om daar de boel aan kant te houden. De buren zelf waren er niet. In de ochtend met een doekje over de tuinstoelen en gedurende de dag even kijken of binnen alles nog goed is. Het zijn onze overburen op de camping.
Wij maken een wandeling. Noodgedwongen. Omdat de fietsaccu’s bijna leeg zijn. Daarna op de fiets over het schiereiland hier. Een enorm vogelreservaat met zeehonden en 340 soorten vogels. Links en rechts grote huizen in het groen. Zomerhuisjes en lommerrijke lanen met hoge bomen. Het is hier vooral erg mooi en rustig. In het centrum is het markt met maar liefst 2 kraampjes. 1 met plaatselijke lekkernijen en 1 met plantjes en groentes.
Een golfbaan blokkeert ons een beetje de weg. En dan wel de op 3 na oudste golfbaan van Zweden. Zal wel. Ik heb er last van. Van dat knikkeren voor grote en vooral oude mensen. Ik weet niet wat dat is. Een soort haat-liefde verhouding. Laten we het daar maar op houden.
Als we de fiets ergens in de duinen hebben achter gelaten lopen we een eind langs het strand richting Måkläpen. Een gedeelte van het schiereiland dat zich pas in 1997 bij het vaste land heeft gevoegd en nog steeds in beweging is in noordelijke richting. Pippi heeft het enorm naar haar zin maar uiteindelijk komen we niet zo ver als we willen. Het eindigt met de borden “gesloten van 1 februari tot 1 oktober”. Vanwege vogel en zeehonden reservaat enzovoort. Dit is de grootste zeehonden kolonie in de Baltische regio. We zien er geen helaas. Maar het is vooral een broedplek en eind van het jaar een tussenstop voor de vogels naar het zuiden. Vanaf eind augustus tot begin oktober kun je hier dagen meemaken dat er 100.000 dieren vertrekken naar zonniger oorden. Wat moet dat een geweldig gezicht zijn.
Wij zien een eend met 7 jonkies en wat steltlopers met jongen. De vader (of moeder) heeft het nogal aan de stok met de vadereend. Mooi gezicht. Mooie natuur.
Op een uitkijkplek eindigen we en we lopen terug. Jassen uit. Het is bijna windstil en de zon komt langzaam tevoorschijn.
Eenmaal terug bij de fietsen gaan we richting de ICA voor wat sandwiches. Nog even door de haven en het bescheiden centrum van Falsterbo en dan zijn we moe.
We ploffen in de stoelen voor de bus. We eten buiten. Een mooi bord met sla, tomaat, mozzarella en copa. Wat gehaktballetjes en een tomatensoepje vooraf. Ook het stokbrood ontbreekt niet.
Uit de wind en in de zon is het prima.
Dat vind de overbuurman ook. Moeizaam schuifelt hij naar zijn rollator. Geen wonder dat we hem nog niet gezien hebben. Licht voorover gebogen zakt hij neer op het hulpmiddel op wielen. In de zon. De buurvrouw schuifelt wat zenuwachtig om de caravan met haar doekjes.
En dan verschijnt er een glimlach op het gezicht van de vriendelijke man. Een witte Golf met jongelui draait het pad op. De buren. Zoon of dochter waarschijnlijk. Ze hebben eten bij zich. Er komen nog tot laat gezellige geluiden uit de voortent.
A reason to live……..
Als we wakker worden zijn de zon en de wind al bezig met de wedstrijd wie het hardst zijn best doet. De koude wind is behoorlijk aangetrokken over de Oostzee en de zon staat al hoog aan de hemel. Ik heb gisteravond de stoeltjes opgeruimd dus we ontbijten binnen. Met verse broodjes.
Als alles is ingepakt, en dat is met een camper niet veel, vertrekken we richting Ystad. Een plaatsje vooral bekend van de boeken van Kurt Wallander. Nu ben ik daar zelf niet bekend mee maar het is wel een leuk stadje aan de haven. Verschillende overtochten vertrekken hier naar Duitsland, Bornholm en de Baltische staten.
Na een kleine ruzie met de parkeer-betaal-app haal ik gewoon een bonnetje bij de automaat. Het is een fotogeniek stadje met veel oude straten, gebouwen en steegjes. Leuk.
Eenmaal bij de bus gaan we verder richting de volgende camping. Onderweg komen we het zuidelijkste puntje van Zweden tegen. Smygehuk. Als je op de Nordkapp bent geweest, moet je hier ook even stoppen toch? We maken wat foto’s en eten de laatste gerookte vis op. Ook hier is een rokerij maar er is net een bus met bejaarden gestopt dus dat duurt me te lang.
Bij Trelleborg vinden we een ICA Maxi Stormarknat. Boodschappen dus. Eten voor vanavond. Räkost voor Anna. Lätta voor Sven.
Om 3 uur staat alles op de plek en drinken we een biertje. Buiten.
We maken een stevige wandeling langs het strand en dan lezen en relaxen. We eten Gyros met aardappelen en sla.
Ook hier is het frisjes. Tegen de avond gaat de wind liggen. Morgen wederom een mooie zonnige dag.
We fietsen bijna 30 kilometer. Berg op en af. Richting Kåseberga. Een klein vissersplaatsje met als hoogtepunt het Zweedse Stonehenge, Ales Stennar.
Aan de haven zetten we de fietsen neer en lopen een beetje rond. Even door de “Fiskförsäljning”. Een prachtige viswinkel met veelal gerookte varianten, tonijn, garnalen, haring, zalm, zeepaling, makreel en schol, groene asperges, ingelegde vis en verse zalm.
Dan naar de 59 stenen die hier op een klif zijn neergezet.
Boeiend verhaal. We weten nog steeds niet wie ze heeft neergezet, wanneer dit is gebeurt (ja op 500 jaar nauwkeurig) en wat het betekent. Het zijn er 59. Ze wegen allemaal rond de 5 ton en voor schoolklassen is het een favoriet uitje. Zelfde verhaal als die stenen in Engeland. Ik geloof er niks van, maar wel leuk.
Terug naar de haven en toch even winkelen in de viswinkel. Een gerookte haring, wat gerookte garnalen en een mooi stukkie zalm met zwarte peper. Vriendelijke dame. Minder vriendelijke prijzen. Maar bijzonder subtiel gerookt en lekker.
We fietsen naar Sandhammaren. Strand. Lekker even met de hond. Hier eten we alvast de haring op. Henig an.
Vooraf aan de barbecue eten we de garnalen. Een worstje en wat champignons. Stokbrood derbie. Prima.
We maken een lange wandeling in de zon langs het strand. Er is niemand. Pippi mag los. En ze verdwijnt als een stip aan de horizon. Als ze de vrijheid krijgt dan pakt ze die maximaal. Uiteindelijk maakt ze een bocht en keert ze terug. Ook vanmiddag is ze al los geweest op een besloten stukje strand. Helemaal te gek. Als we terug zijn valt ze in een diepe slaap.
Dit is een uitzonderlijk mooi stuk Zweden. In een bijzonder seizoen. Met heerlijk weer. We hebben geluk. Zo dicht aan de koude Oostzee. De zon doet zijn best maar de wind waait als over een bak met ijsblokjes. Frisjes! Warm wordt het nooit, wel zonnig.
Omdat we maar een week hebben kunnen we niet op elke mooi plek op de camping staan. We bezoeken dus op de reisdagen verschillende plaatsen. Vandaag staat Åhus en Simrishamn op het programma. Ons einddoel is Loderups Strandbad. Een camping vlak aan zee. Als het goed is.
We rijden door de graanschuur en door de boomgaard van Zweden. Precies zoals in de boekjes staat vermeld. Skåne en Blekinge. Eindeloze velden met tarwe en rogge. Eindeloze boomgaarden met voornamelijk appels. Grote opslagplaatsen bij boerderijen en daartussen de gele koolzaadvelden. Ons nieuwe Zweden. Een ontdekking.
Åhus is snel gevonden. Hier bevindt zich de Absolut Wodka stokerij. Daar wil ik wel even mee op de foto. Is niet meer dan een grote fabriek waar een alcohollucht omheen hangt maar wel een gebouw met historie en uitstraling. We halen wat broodjes voor de lunch bij de plaatselijke bakker, zuurdesem natuurlijk, en gaan dan naar Simrishamn. Die foto is gelukt overigens.
Het is inmiddels lunchtijd, we eten een broodje en gaan dan op zoek naar een supermarkt.
Uiteindelijk komen we 1400 uur aan op de camping. Pal achter de duinen. Met uitzicht op zee. De eigenaar is telefonisch bereikbaar en we zoeken een mooie beschutte plek. Even naar het strand en dan in de zon. Wat een geluk. Geen wind, geen ongedierte, geen drukte, de zee op 75 meter, strand, zon en een koud biertje. Als je niet beter weet lijkt het alsof we in Spanje zitten.
Straks maar eens de BBQ aansteken.
Het regent. Nou ja, bijna. Of bijna niet. Het is maar hoe je het bekijkt. Je wordt er wel iets nat van. We pakken de fiets om Solvesborg te verkennen. Hond in de kar en rijden. De haven ligt prachtig aan de Oostzee. We worden verrast door een ree met 2 jonkies en we fietsen terug het centrum in. Inmiddels is het droog.
Solvesborg heeft 1 van de langste voetgangersbruggen van Europa en die is ook nog eens een keer heel mooi. Die hebben we al snel gevonden. De brug komt mooi uit tegen de wolkenhemel. De zon laat zich af en toe zien. We eten een ijsje en gaan dan terug naar de camping. Dwars door het natuurgebied. We volgen een stuk van de Sudostleden. Een fietspad langs de zuidkust van Zweden.
Bij de camping eten we hotdogs met ui en augurk en dan gaan we nog even boodschapjes doen. Het koel snel af en we kruipen lekker naar binnen. Even douchen en dan eten.
Mooie dag in Solvesborg.
