WeatherPro

Kou en regen. Ja, de voorspelling ja. WeatherPro. Heel vroeg in de ochtend klatert de regen heel hard tegen de bus. Zo hard dat ik er wakker van word. Zie je nou wel. Het waait er ook nog bij. Klote-apps. Tegenwoordig hebben ze ook nog soms gelijk met hun voorspellingen. Als ze niet te druk zijn met het tonen van reclame.

Het is nog zo vroeg dat ik de slaap weer vat. Nog een heerlijke droom. We hebben het dekbed van thuis bij ons. Nog lekker een keer omdraaien onder die dikke dons.

Rond 9 uur schuif ik voorzichtig de verduistering van het dakluik open. Het is angstvallig stil buiten. Is dat nou grijs of blauw? Is dat nou een zonnetje?

De wind is gaan liggen en de bleke januari zon schijnt prachtig over het veld. WeatherPro my ass.

Vaste routine dan maar? Renate met de hond. Ik opruimen, broodjes halen, koffie zetten en ontbijt maken. Vandaag met een gekookt eitje. Wat een feest.

We rommelen een beetje en laat in de ochtend vertrekken we op de fiets naar Neeltje Jans. Wind in de rug. Zwiepende windmolens boven ons hoofd en de Noordzee die de Oosterschelde in dendert onder onze fietsbanden. Het is hier prachtig. Weids. Winderig. Zonnig. Stoer. Die Kering is nog steeds, na vele bezoeken, een indrukwekkend apparaat.

We parkeren de fietsen bij het bezoekerscentrum en gaan dan te voet rond. Een kleine 8 kilometer over het kunstmatige eiland. De overvloed aan vogels is opvallend. Naast de meeuwen en de grijze ganzen zijn er strandlopers, scholeksters en lepelaars. Waarschijnlijk ook nog een heleboel soorten die ik niet ken. Maar de aantallen zijn opmerkelijk. We lopen uiteindelijk een kleine 2 uur. Op een verlaten strand kan Pippi even van de riem en duikt ze vol gas door de branding. Ze luister zelfs een beetje. Wat een genot om te zien. Kliedernat is ze als we de wandeling vervolgen. We bestellen 2 porties kibbeling bij “Proef Zeeland”. Een geweldige viszaak hier midden op Neeltje Jans. De prijzen zijn inmiddels wat gestegen maar het assortiment is geweldig. Verse vis, oesters, mosselen, vissoep, salades, heerlijke wijnen en de onvermijdelijke sushi. Boven alles is het bedienend personeel super attent en behulpzaam en vriendelijk. Een genot om te bezoeken.

Dan gaat het weer richting de camping in de namiddag. 10 kilometer tegen de wind in, die gedurende de dag wat is aangehaald. Elektrische fiets of niet, met die hondenkar kom ik flink aan het trappen. Ditmaal dendert de Oosterschelde genadeloos de Noordzee op. Het tij is gekeerd.

Bij de camper zetten we de fietsen op slot. Die van Renate aan de lader. We gooien de schoenen uit en drinken een wijntje.

Het is de hele dag droog geweest. Tot 4 uur week de zon niet van onze zijde. Niet dat ie veel warmte gaf, maar ze was er wel. Rond 4 onttrok de grijze nevel haar aan het zicht. Inmiddels is het donker en waait het hard.

Het is een bijzondere tijd om op vakantie te zijn, zo na de feestdagen. Maar we zijn niet alleen. De Duitsers weten ook in deze tijd de kust te vinden. Niet vervelend hoor. Maar ze zijn wel met veel………

2023

Van het weer trekken we ons niks aan.

Je kent die verhalen wel van hier. We hebben altijd mazzel gehad met het weer op vakantie. Daarom konden we ook altijd roepen dat we ons van het weer niks aantrekken. Totdat we de bus kregen. Eerlijk is eerlijk. Sindsdien hebben we niet veel mazzel met het weer. Nou ja, minder dan hiervoor. Het regent nog wel eens. Vorst in september. Wind die de luifel strak trekt en mij in de nacht wakker houdt.

Toen we plannen maakten voor 2023 en met name januari kwamen we tot de conclusie dat dat lastig werd. Met werk. Met andere verplichtingen. En ik betrapte mezelf erop dat ik dat niet zo erg vond.  De wintersport als eerste vakantie. Prima. Totdat Renate thuis komt met de mededeling dat ze de eerste week van 2023 vrij heeft. Wat doen we? Rijden. Toch?

De voorbereidingstijd is kort. De feestdagen vragen ook aandacht en dan is het zo 2 januari.

Al vrij snel was de Roompot geboekt. 5 dagen eruit. Wat een geschenk.

Maandag 2 januari. We rijden in de regen via Apeldoorn, Arnhem, Gorinchem, Rotterdam, Zierikzee naar Kamperland. Even langs de Aldi en dan contactloos inchecken op de camping. We maken een lange wandeling over het strand en over de dijk. We kijken uit over de Oosterschelde en zien de buien voorbij trekken. Het blijft droog. Pippi is in haar element. Ik schiet wat foto’s. Na het eten nog even een rondje over het park en dan daalt de rust over de Globecar.

Het is toch wel lekker. Als je je na een lange wandeling ontdoet van de koude en natte kleding. Een warme douche. Een koud biertje en een goed boek. Laat maar komen die regen en die kou. 

Van het weer trekken we ons niks aan.

Overigens: De beste wensen en een gelukkig nieuwjaar. Met name aan de mensen die mijn schrijfsels zo trouw lezen. Dat vind ik fijn.