Van het weer trekken we ons niks aan.
Je kent die verhalen wel van hier. We hebben altijd mazzel gehad met het weer op vakantie. Daarom konden we ook altijd roepen dat we ons van het weer niks aantrekken. Totdat we de bus kregen. Eerlijk is eerlijk. Sindsdien hebben we niet veel mazzel met het weer. Nou ja, minder dan hiervoor. Het regent nog wel eens. Vorst in september. Wind die de luifel strak trekt en mij in de nacht wakker houdt.
Toen we plannen maakten voor 2023 en met name januari kwamen we tot de conclusie dat dat lastig werd. Met werk. Met andere verplichtingen. En ik betrapte mezelf erop dat ik dat niet zo erg vond. De wintersport als eerste vakantie. Prima. Totdat Renate thuis komt met de mededeling dat ze de eerste week van 2023 vrij heeft. Wat doen we? Rijden. Toch?
De voorbereidingstijd is kort. De feestdagen vragen ook aandacht en dan is het zo 2 januari.
Al vrij snel was de Roompot geboekt. 5 dagen eruit. Wat een geschenk.
Maandag 2 januari. We rijden in de regen via Apeldoorn, Arnhem, Gorinchem, Rotterdam, Zierikzee naar Kamperland. Even langs de Aldi en dan contactloos inchecken op de camping. We maken een lange wandeling over het strand en over de dijk. We kijken uit over de Oosterschelde en zien de buien voorbij trekken. Het blijft droog. Pippi is in haar element. Ik schiet wat foto’s. Na het eten nog even een rondje over het park en dan daalt de rust over de Globecar.
Het is toch wel lekker. Als je je na een lange wandeling ontdoet van de koude en natte kleding. Een warme douche. Een koud biertje en een goed boek. Laat maar komen die regen en die kou.
Van het weer trekken we ons niks aan.
Overigens: De beste wensen en een gelukkig nieuwjaar. Met name aan de mensen die mijn schrijfsels zo trouw lezen. Dat vind ik fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten