Boekjes

Ik had een boekje gekocht. In Breskens, of een dorpje daaromheen. Het was in een antiekwinkeltje annex kringloop. Een prachtige zaak waar we heel veel plezier hebben gehad. Bijna een museum.

Het boekje was geschreven door Sergio Herman en Syrco Bakker. 2 Topkoks die ik al een aantal jaar volg.

Ik heb meer van die boekjes. Van Sergio Herman, van Jonnie Boer, van Magnus Faviken, van een aantal topkoks. Maar kookboeken zijn het nooit. De receptuur is ingewikkeld met ingrediënten die niet te koop zijn. Met bereidingen in apparaten die je niet thuis hebt, met technieken die ik niet beheers en met termen die ik niet begrijp. En dan zijn het vaak slechts aanwijzingen. Zonder hoeveelheden. Zonder bereidingstijden.

Dit boekje, Pure-C, heeft er de schijn van dat ik iets zou kunnen maken. Eenmaal thuis na een wat andere vakantie dan gepland, stel ik menuutje samen voor als we een keer samen eten. Met de kinderen. Ik vervang het lam door kip en varkenshaas. Er zijn niet veel dingen die ik niet lust, maar tot mijn grote spijt lust ik geen lamsvlees. En geloof me, ik heb het geprobeerd.

Nog een paar kleine aanpassingen, wat shortcuts en dan denk ik dat ik het kan.

Ik begin op donderdag met de boodschappen. Vrijdagavond de eerste bereidingen en de zaterdag gaat helemaal op aan de gelletjes, de mousselines en de vinaigrettes. We gaan zondag heel hard restaurantje spelen met elkaar. 

Op zondagochtend begin ik al vroeg. Uiteindelijk staat de tafel netjes op tijd klaar en is alles in gereedheid gebracht. Het voelt als een examen, maar wel een hele leuke. Ik weet al dat het niet zo strak wordt als in het boekje maar de voortekenen zijn goed. Alles wat ik proef en wat ik probeer heeft een hele aardige consistentie. De smaak is goed. Nu nog even doen.

We beginnen rond een uur of 5. Het voorgerecht ziet er goed uit. Beetje veel. Groentjes een beetje hard. Wel lekker met een combinatie van curry crème en Thai-dressing.

Het hoofdgerecht is oorlog. Om het op tijd en tegelijk op het bord te krijgen. De varkenshaas is perfect. De rijst is goed. De kipsate te droog maar de crunch erop is heerlijk. De groentjes in kokosmelk en sambal zijn mooi op smaak.

Het toetje is veel, lekker, chocolade, hangop en een citroen mousseline. We zitten vol aan het eind van de maaltijd.

Het was ongelofelijk veel werk. En was het daardoor beter? Ik weet het niet.

Volgens Anna was het lekker maar niet lekkerder dan anders. Wel een mooie middag. Ik heb veel geleerd!

Een paar weken later gaan we uit eten. Met pa en ma. Die hebben 3 weken op de hondjes gepast en dat was veel waard.

Voor iemand die geen bucketlist heeft ben ik wel een beetje veel mijn bucketlist aan af werken.

Eten bij een restaurant met een Michelin ster, is er zo eentje. Zullen we die 2 dingen dan maar samen pakken?

Bij het bekend maken van de nieuwe Michelin sterren dit jaar speur ik het lijstje af naar restaurants in de buurt. Joanne in Enschede is nieuw. Een nieuwe ster. Tof. Hard gewerkt daar!

De Woage in Gramsbergen heeft hem al een tijdje. Gramsbergen of all places…..

Die doen we! Met Pa en Ma. Ik heb gereserveerd om 6 uur en we komen als eerste binnen. We worden ontvangen met een glaasje bubbels en wat amuses. Wat amuses? My god! Een rolletje van bacon met biet. Fragiel. Smakelijk. 

Een soesje met oude kaas en gecarameliseerde hazelnoot. Een soepje van pompoen, Aziatische kruiden en een schuimpje van eekhoorntjesbrood.

En nu houd ik gelijk op met het beschrijven van de gerechten want ik weet het niet meer. Echt! Kingfish, zeebaars, kwartel (pootjes zo gaar dat het van het bot af valt, borst net iets rosé gegaard, niet normaal lekker met een waanzinnige garnituur van saus en groentjes), stoofpeertjes. Allemaal met gel, schuim, gelei, sausjes. Van ui tot pastinaak. Van bolognese tot curry. Van pompoenpit tot pistachenootje. Voor het eerst van mijn leven eet ik kaviaar! En lekker man! En duur man!

Alles heel mooi, hoog op smaak. Verschillende texturen. Kleuren. Prachtig opgemaakt. Super vriendelijke en ongedwongen bediening. Heerlijke wijn. 

Het zingt nog lang na in mijn hoofd. Ik slaap er niet van. Maar we / ik heb genoten en niet onbelangrijk, ik heb weer heel veel geleerd. Waarom het eten zoals hierboven door mijzelf niet beter was dan anders. Waarom het wel lekker was maar ondanks alle inspanning niet super.

The devil is in the detail!!! Die finesse, die smaak, die wisseling in textuur. Die combinatie waar weken of maanden over is nagedacht en geprobeerd. Die jarenlange ervaring. Die eindeloze uren in de keuken. Al die keren dat het niet lukte, en die ene keer dat het goed was. De perfecte hoeveelheid. Dat zuurdesem broodje met beurre noisette en zoutflakes....Dat komt allemaal samen in een diner voor 4. Op een mooie avond voor 4. 

En dat lukt dus niet als je dat een keer probeert. Uit een boekje. En dat geeft niks.

Dit was de eerste keer, bij een Michelinster. Maar zeker niet de laatste keer. 

Net als Japan……..

Ik denk dat je dingen op je bucketlist gewoon vaker moet doen. Tot het verveeld of zo……. 1 keer is in ieder geval niet genoeg.

Gelukkig hebben we de foto's nog

Zondag 

De zon piept al weer door de gordijnen als we wakker worden. Wel iets minder enthousiast dan gisteren maar vooruit.

In de loop van de ochtend vertrekken we naar Cadzand bad en de pijnstillers doen goed hun werk. We wandelen ff op het strand. Heerlijk weertje. We pakken de Panoramaweg terug en lopen wederom het strand op. Het is eb dus er is veel ruimte. De hondjes hebben we aan een lijn van 20 meter en dat gaat heel goed. lekker ravotten. In het water en ze blijven mooi bij ons. Zal ik Pippi dan een van de lijn doen? Zou dat een goed idee zijn. Zou ze nu niet van provincie wisselen als ik haar laat gaan?

Ik klik haar los en op het moment dat ze dat door heeft vliegt ze als uit een katapult geschoten het strand over. Hele dikke bananen in de oren en lekker doen wat ze zelf wil. Een hele harde appèl van mij, vergezeld van een vloek doet haar besluiten om om te keren. Ze toont zich schuldbewust maar ik weet dat ze het ontzettend gaaf vond. Jammer dat dat niet vaker kan. We kunnen ze nog wel beter leren luisteren maar als er een konijntje, meeuw, duif, andere hond of een willekeurige persoon in het vizier verschijnt is het blind gaan. 

Ik maak nog wat mooie foto’s van enorme containerschepen.

We eten kibbeling aan de haven en gaan dan lekker in de zon zitten op de veranda van het huisje.

Later in de middag wederom naar het strand. De zon is er inmiddels bij gekomen. Rond 4 uur zijn we weer terug. Nog even buiten met een hapje en een drankje en dan lekker naar binnen. De zondag een beetje van ons afschudden.

Mooie dag vandaag.

Maandag

De maandag is een vakantiedag. Na het ontbijt vertrekken we richting Sluis. Mooi dorpje maar door dat gestrompel van mij komen we niet heel ver. Ik verplaats me op krukken door de plaatselijke Action en dan gaan we met de auto door het dorp. 

Eenmaal bij het huisje pakt Renate de hondjes en ik de fiets. Lekker even uitwaaien op het strand. Broodje gezond als lunch en dan zitten we een hele tijd te lezen in de zon.

Deze routine herhalen we in de middag nog een keer. Het strand is rustig. Er varen talloze schepen langs, richting Terneuzen en Antwerpen. De loodsen zijn er maar druk mee. Het is inmiddels een kleine 19 graden met een klein oktober briesje. We zitten met een heerlijk glaasje wijn nog even op de veranda. 

Tip van Flip? Mas de Mas. Wijn van Jean-Cloude Mas van de Hanos. De Chardonnay Voignier 2022 is een regelrechte topwijn. Kost wat, hej ook wat! 

Rond 5 uur gaan we naar binnen. Joggingbroek aan, kachel aan. En dan zit de lazy maandag er al weer op.

Mooie maandag vandaag.

Dinsdag

Vandaag staat de Belgische kust op het programma. We rijden richting Knokke-Heist en parkeren daar even. Met de net geinstaleerde parkeer-app gaat dat super. Werkt ook in Nederland, blijkt morgen in Terneuzen.

Jammer maar de hondjes mogen her niet op het strand komen. We vertrekken al snel weer.

Van Knokke rijden we naar Zeebrugge. Langs de haven, en langs het strand. Eenmaal in Blankenberge trekken we het strand op. Met krukken. Een geheel nieuw ervaring maar ik heb zo wel een wat grote actieradius. 

Lekker sfeer altijd aan de Belgische kust. Bourgondisch.

Even een patatje, wat boodschappen en dan naar ons huisje. 

In de namiddag nog lekker even naar het strand. Die fiets is dan best handig.

We eten wat kleine gerechtjes en dan doen we de tv aan. Sergio Herman kijken.

Woensdag

Vandaag trekken we naar Terneuzen. Ik probeer zoveel mogelijk langs de kust te rijden. Onderaan de dijk. In Terneuzen lopen we even langs de haven. Renate loopt iets verder en ik sta even bij de oude sluis te kijken. We bezoeken even een kringloop winkel. We doen wat boodschappen en vertrekken dan weer naar het huisje. Beetje lezen.

Het is een rustige dag. In de middag vallen een paar sputters. Het was vandaag voor het eerst niet zonnig. Wel 17 graden overigens.

Donderdag

Dit is onze laatste dag. Het plan was Brugge, maar daar zien we vanaf. We rijden ff naar een kringloopwinkel en doen boodschapjes. Renate gaat wandelen en ik ruim alvast een beetje op.

In de middag brengen we de fiets terug en ’s avonds een lekkere pizza.

En dan zit het erop. 

Dat we niet met de bus komen was even vervelend, maar dat ik niet mobiel ben en niet kan lopen is zwaar k*t gebleken. Er zit weinig vooruitgang in. Maandag de dokter maar weer eens bellen. Dit kan niet langer zo.

Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Sergio

Kringloop. Dat is altijd leuk, toch? Een kringloopwinkel?

Alles is anders maar ons ochtendritueel is nog gewoon hetzelfde. Renate gaat met de hondjes, ik zorg voor het verblijf en het ontbijt. Koffie, eitje, croissantje in de zon, ff stofzuigen. De zon uit het oosten laat zien hoeveel haar er al ligt van de dames. Stofzuigen dus.

Daarna rijden we een eindje met de auto naar Nieuwvliet. De hondjes blijven thuis. In Nieuwvliet zit Ferini Vintage. Een high-end kringloopwinkel. Bijna een museum. We kijken onze ogen uit. Wat gaaf! Talloze stripboeken, paspoppen, muziekdoosjes, literatuur, een echte oude Kamasutra, een Boeddhabeeld van 1,60 meter hoog. Oude kinderwagens, te veel om op te noemen.

We zijn in Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen en dat is wel het land van Sergio Herman. Vroeger Oud Sluis met 3 sterren. Wat ie tegenwoordig allemaal uithaalt, ik weet het niet. Le Pristine in Antwerpen is nog van hem en hij zit op Netflix. Maakt geweldige programma's met Axel Daeseleire. Maar verder.......Maakt ook niet uit. 

Maarrrrr!

Ik vind hier een boek van hem en Syrco Bakker dat ik nog niet kende. Het kookboek van Pure C. Een restaurant van hem, ooit, in Cadzand. De vriendelijke eigenaar van Ferini vraagt er 25 harde euries voor! Ik laat hem liggen maar Renate spoort me aan, “Daar krijg je spijt van…..”

Ik kijk eens ff op internet en daar gaan deze boekjes voor ver over de 100 euro. Een nieuwe kost zelfs 295,95!

Samen met een boek over boeddhisme en 2 gigantische vleeshaken rekenen we af. Grappig. Later op het park lees ik eens een beetje in het boek en het zou zomaar mijn beste, mooiste en meest gebruike kookboek kunnen worden. Pffff….

Het is nog geen 12 uur dus we gaan naar het strand. Renate wandelen en ik ga op de fiets mee. Kan mooi zo. Lopen kan echt niet maar dit gaat goed. Eindelijk met de voeten in het zand. De Westerschelde schittert in de najaarszon. Het is druk met zeilboten. De witte hoogbouw van Vlissingen siert de oever aan de andere kant. Voor het eerst zijn we aan deze kant van de Westerschelde. We fietsen/wandelen terug over het park naar ons huisje.

De lunch bestaat uit een broodje gezond en een veel te vroeg glaasje wijn. In de zon. 

Dan vertrekken we met de auto maar het strand. Bij de oude vuurtoren van Breskens doen we de honden aan de 20 meter lijn en ze rennen alsof hun leven ervan af hangt. Lekker door de branding. We zitten even op de stormwering, in de zon. We eten een haring in het dorp en zitten nog een tijd op de veranda van ons Tiny House.

De vishandel van de haring had ook oesters maar dat bewaren we tot later. Daar moet je een beetje aan toe zijn. En in de haastige voorbereiding ben ik mijn oestermes en de handschoen vergeten. De verkoper heeft nog wel wat liggen vertelt ie. Dus dat komt goed.

Ik geloof wel dat we invulling geven aan het begrip “het beste ervan maken”. En dat is ook niet zo heel moeilijk in deze omgeving met dit prachtige weer.

Croissantjes in de zon

Yep. Breskens. We zijn er al vroeg. We doen boodschappen in Oostburg en dan zijn we om 5 voor 4 bij ons huisje. Dan werkt de pincode en opent de deur. Renate pakt de auto uit. Ik pak de koelkast in.

We hebben al even gewacht aan de voet van de duinen. Ik heb met krukken al geprobeerd om op het strand te komen maar een dag in de auto en dan bewegen. Nee, dat trekt mijn knie niet. Ik strompel terug om paracetamol te nemen. Renate maakt een heerlijk rondje over het drukke strand van Breskens. Wat een weertje joh!

Om dat geloop en gestrompel te voorkomen huur ik een fiets. Beetje mobiliteit voor 6 tientjes.

Geen geklaag meer. We zijn in Zeeland en verblijven in een bijna nieuw Tiny House voor 2 personen. We zitten een hele tijd op onze veranda in het zonnetje met een goed glas wijn en wat versnaperingen. De hondjes vermaken zich in het gras en in de avond eten we lekker een kipschnitzel met aardappels. We hebben zelfs pepernoten gehad vandaag.

Morgen ontbijten we in de zon met een croissant en een kopje koffie.

Dan maar even geen wielen onder ons verblijf.

Komt goed.