Sergio

Kringloop. Dat is altijd leuk, toch? Een kringloopwinkel?

Alles is anders maar ons ochtendritueel is nog gewoon hetzelfde. Renate gaat met de hondjes, ik zorg voor het verblijf en het ontbijt. Koffie, eitje, croissantje in de zon, ff stofzuigen. De zon uit het oosten laat zien hoeveel haar er al ligt van de dames. Stofzuigen dus.

Daarna rijden we een eindje met de auto naar Nieuwvliet. De hondjes blijven thuis. In Nieuwvliet zit Ferini Vintage. Een high-end kringloopwinkel. Bijna een museum. We kijken onze ogen uit. Wat gaaf! Talloze stripboeken, paspoppen, muziekdoosjes, literatuur, een echte oude Kamasutra, een Boeddhabeeld van 1,60 meter hoog. Oude kinderwagens, te veel om op te noemen.

We zijn in Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen en dat is wel het land van Sergio Herman. Vroeger Oud Sluis met 3 sterren. Wat ie tegenwoordig allemaal uithaalt, ik weet het niet. Le Pristine in Antwerpen is nog van hem en hij zit op Netflix. Maakt geweldige programma's met Axel Daeseleire. Maar verder.......Maakt ook niet uit. 

Maarrrrr!

Ik vind hier een boek van hem en Syrco Bakker dat ik nog niet kende. Het kookboek van Pure C. Een restaurant van hem, ooit, in Cadzand. De vriendelijke eigenaar van Ferini vraagt er 25 harde euries voor! Ik laat hem liggen maar Renate spoort me aan, “Daar krijg je spijt van…..”

Ik kijk eens ff op internet en daar gaan deze boekjes voor ver over de 100 euro. Een nieuwe kost zelfs 295,95!

Samen met een boek over boeddhisme en 2 gigantische vleeshaken rekenen we af. Grappig. Later op het park lees ik eens een beetje in het boek en het zou zomaar mijn beste, mooiste en meest gebruike kookboek kunnen worden. Pffff….

Het is nog geen 12 uur dus we gaan naar het strand. Renate wandelen en ik ga op de fiets mee. Kan mooi zo. Lopen kan echt niet maar dit gaat goed. Eindelijk met de voeten in het zand. De Westerschelde schittert in de najaarszon. Het is druk met zeilboten. De witte hoogbouw van Vlissingen siert de oever aan de andere kant. Voor het eerst zijn we aan deze kant van de Westerschelde. We fietsen/wandelen terug over het park naar ons huisje.

De lunch bestaat uit een broodje gezond en een veel te vroeg glaasje wijn. In de zon. 

Dan vertrekken we met de auto maar het strand. Bij de oude vuurtoren van Breskens doen we de honden aan de 20 meter lijn en ze rennen alsof hun leven ervan af hangt. Lekker door de branding. We zitten even op de stormwering, in de zon. We eten een haring in het dorp en zitten nog een tijd op de veranda van ons Tiny House.

De vishandel van de haring had ook oesters maar dat bewaren we tot later. Daar moet je een beetje aan toe zijn. En in de haastige voorbereiding ben ik mijn oestermes en de handschoen vergeten. De verkoper heeft nog wel wat liggen vertelt ie. Dus dat komt goed.

Ik geloof wel dat we invulling geven aan het begrip “het beste ervan maken”. En dat is ook niet zo heel moeilijk in deze omgeving met dit prachtige weer.