zaterdag 24 april 2021

Met enig dedain......

Ons laatste vrije weekend. Oh jee. Dat behoeft een toelichting. Volgend weekend gaan we kijken welk hondje uit het nest van Rusty bij ons komt wonen. En het weekend daarop komt ie echt. Dan is er de komende weekenden vast niet veel tijd over om op pad te gaan met de bus. Dan richten we onze energie op een nieuw project.


Het nest van Rusty is haar 2e nestje van de kennel “De Enterse Ieren”. Toen ik vorig jaar op een zomerse zondag in mei voorstelde om weer een hond in huis te nemen werd dit met groot gejuich ontvangen. Het gemis van Thungy is er nog steeds maar er is weer plek in ons hart voor een nieuwe hond. En blijkbaar had ik daar zelf ook behoefte aan, anders had ik dat niet voorgesteld.


Vanaf dat moment ging het vrij snel. Op een goed moment kwam ik op Marktplaats (Ja, ik weet het, geen hond via Marktplaats) een kennel in de buurt tegen. Het contact was heel snel gelegd en voor we het wisten stonden we bij een nestje van 10 pups te kijken die een paar weken later zouden uitvliegen. En dat kleine spul is mooi, maar de 3 moederhonden, die waren pas echt tof. Lief, aanhankelijk, tikje arrogant en heel stabiel.

We zijn nog een keer wezen kijken met de kinderen en waren toen al gestegen op de wachtlijst. In januari is “onze” moederhond gedekt en binnenkort komt er dus een Iers dametje bij ons in huis de boel op stelten zetten.

Riempje halen, voerbak, voer, kussen, bench en de hondenschool is al geboekt.


Ondertussen staan wij op camping De Stoker in het Friese “De Veenhoop”. Het is koud en zonnig en we zitten een beetje buiten. Pa en Ma zijn er ook. Dat is geen toeval, dat is zo gepland. Erg gezellig.


Nu zijn Pa en Ma echte fietsers. Sinds kort elektrisch maar daarvoor gewoon op spierkracht. Renate en ik zijn dat niet. Sterker nog. Ik gedoog de elektrische variant. Ik veracht dat naturelle getrap tegen de wind in. Wij zijn wandelaars. Wij kijken met enig dedain neer op die rijdende reclamezuilen die hun eigen Tour de France rijden op een winderige strook asfalt in Overijssel of Friesland of Limburg. De Stella-stelletjes en de Amslot-duo’s, die ’s heeren wegen onveilig maken a 26,8 kilometer per uur zolang de accu toelaat. Liefst in matchende kledij. Elektrische windjacks, dat zijn het.


Dat is natuurlijk een grapje……..


We zijn de benauwdste niet en als Pap voorstelt om de pontjes-route te fietsen, de korte route van 26 kilometer, dan gaan we dat doen. We vertrekken om 11 uur en zitten binnen 2 kilometer voor het eerst met de fiets op de boot. Het waait stevig en de weg door de Alde Feanen richting Earnewoud is prachtig. Langs het Prinses Margriet kanaal en dan via Grou en een aantal pontjes weer richting De Veenhoop. Koffie onderweg. Ranja. Geen visje helaas, maar wel een kadetje met ham of kaas.


42 f*cking kilometers! Accu bijkans leeg. Zere kont. Zere knieƫn. Zere polsen. Asteblief.


Het was een prachtige route door het hart van Friesland. Tussen Drachten en Leeuwarden. En die pijntjes waren zo weer vergeten en de accu’s zijn al weer opgeladen.


We zitten uit de wind in de zon onze zonden te overdenken. Met een biertje en een wijntje. April. Nog steeds frisjes. Vannacht de kachel weer aan.


Ons laatste vrije weekend.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten