Vanlife

Ja hoor. Gelukt. Natgeregend.

De bedden in de bus bevallen steeds iets beter. Ik heb vannacht echt geslapen en Renate ook wel volgens mij. Volgende keer wel wat blokken onder de voorwielen. Ik heb het idee dat dat prettiger is. En een kleine moeite.

We ontbijten met koffie en broodjes en doen de wandelkleding aan. Even naar het toilet waar we de dame van de camperplek tegenkomen. Ze voorspeld dat het de hele dag droog blijft. Optimisten, die Millingers.

We lopen richting Kekerdom en gaan daar de dijk op. Het waait zachtjes en het is best fris. Handschoenen en mutsen weer dus. Vergeet even niet dat we in 2019 rond deze tijd in Sauerland liepen en dat we toen in 1 dag 20 cm. sneeuw hebben gehad. April dus.

Over de dijk gaan we de Millingerwaard in. Enerzijds een zandwinlocatie, anderzijds een natuurgebied ingericht voor vogels. Zwanen, ganzen, futen, eenden enzovoort. Allemaal vergezeld van talrijke koeien en paarden.

We lopen tot aan de Waal en kijken uit over de drukbevaren rivier. Het is hier werkelijk prachtig.

Een klein stukje terug de waard in en dan met een bocht parallel aan de Waal naar Millingen. Het sputtert een beetje. Vreemd. Dat was toch niet voorspeld?

Eenmaal aan de rand van Millingen regent het pijpenstelen. Met de wind in de rug en een kadetje met kaas in de hand keren we terug over de dijk naar het Crumpse hoekje. We lopen een kleine 3 uur. In de camper maken we een warm potje noedels. Het wordt een avondregen volgens de radar.

En dan zit je. Geen auto bij de hand. Verplicht ontspannen. Lezen, schrijven, geinen, radio luisteren, een biertje drinken. 

Met de caravan waren we zeker nog even in de auto gesprongen om wat van de omgeving te zien. Maar dat is nu anders. Beter? Slechter?

Geen idee nog. Anders. Eten en drinken en alle andere basisvoorzieningen hebben we bij de hand. Het geeft rust. We hoeven niks meer. Tuurlijk verlangen we zo langzamerhand naar 20 graden en een zonnetje. Dat doet toch iedereen? Waar de zomer van 2020 heel vroeg begon en eindeloos duurde, ik liep vanaf april tot oktober in korte broek, duurt het nu wel erg lang voordat we behaaglijk buiten kunnen zijn.

Gezien de voorspellingen zijn we morgen op tijd in huis. Nog 1 vrij weekend voordat de hond bij ons komt wonen. Dan zullen we waarschijnlijk wel een tijdje bij huis blijven.

Dat ene weekend moet nog wel even genoten worden.

Daar zal ik de volgende keer eens over schrijven. Over de hond.