Laatste

Het is die ochtend waarvan je hoopt dat ie nog lang niet komt. En opeens is ie er. De laatste. De laatste keer koffie en ontbijt. De laatste keer stroom afkoppelen, de laatste keer de camping verlaten en dan de laatste kilometers. Naar huis.

Het is al vroeg druk op de autobahn. Beetje file, soms een buitje maar mooi op tijd thuis. Anna en Caine maken lekkere broodjes en pa en ma komen op de koffie. Een warm welkom.

Uitpakken, douchen, scheren, wassen, alles weer zoals het was.

Het was een reis uit de boekjes. Enige minpuntje was zo af en toe de regen. Oh ja, en geen noorderlicht gezien. Maar dat was ook wel een beetje  ….nou ja. We hadden al zoveel.

Ik wil graag een echte terugblik schrijven maar het komt niet uit mijn vingers. Er is al veel geschreven. Elke dag een verhaaltje. Het gaat echt vanzelf. Ik doe het zonder enige tegenzin. Nooit het gevoel dat het een opgave is. Ik pak na het eten de laptop en typ een eind weg. Ik leg herinneringen vast. Ik bedenk overdag al wat ik wel vertellen. Ik neem daardoor beter waar. Ik hoor, ruik en zie meer. 

Soms hoor ik dat mensen het lezen. Dat is waardevol. Ik schrijf, dus ik blijf. Misschien toch vaker doen.

Maar goed, het zit erop. Een zomervakantie in de herfst is werkelijk te gek. Het duurde lang totdat het zover was. Maar we kregen er iets bijzonders voor terug.

En nu zijn er al weer plannen voor weekenden naar Sauerland, Zeeland of Callantsoog. Ook in de herfst. Of in de winter. Of volgend voorjaar. Of toch in september weer naar Fjällnäs. In de sauna.

Denk dat ik maar eens lpg ga tanken morgen……. En stofzuigen en wassen en afnemen en afsoppen en opvegen en ramen lappen en weer de standaarduitrusting inpakken en dan de bus op de plek zetten. 

To Idre and beyond. En nog een paar laatste foto's.

EN WE HEBBEN KAARTJES VOOR DANIËL!