Dicht

Uiteraard is de Øresundbron onze favoriete brug. Maar we staan nu aan de voet van de Størebeltbron. Ook geen slecht ding. Minder sierlijk. Niet die 4 enorme kabelconstructies die op zeilen lijken. Gewoon een grote hangbrug met mooie lampjes in de avond. Aan het eind verdwijnt ie niet in zee maar wordt het een soort Zeelandbrug. Ook mooi.

De zon ontbreek, en daar kan die brug niks aan doen. En soms is ie dicht. 

Even uitleggen. 

Als Renate met de afwas op pad gaat, ga ik even een eind met de hond. Er ligt hier een oude veerboot op het droge die tot 1992 dienst deed. Toen kwam de brug. Dat ding heeft zo’n onweerstaanbare aantrekkingskracht dat ik er even dichtbij moet zijn. En dat kan gelukkig. Er is een soort waterpark omheen gemaakt. Waterski baan, tokkelbaan over het water, duikplanken vanuit zeecontainers, touwen waarmee je in het water kunt slingeren als Tarzan.

Vandaag niet in gebruik. Het waait, en, jawel, het sputtert af en toe. September. 12 graden.

Onderwijl dat ik daar sta te kijken valt het me op dat het verkeer stil staat. Google geeft een file voor de brug. De brug is dicht. Eenmaal terug richting camping rijdt het verkeer weer en is de kerstverlichtingen van een rode en een witte slinger weer ontstoken.

Onze volgende camping in Duitsland blijkt na een laatste check dicht te zijn. Ik bel even. Yep. Vanaf vandaag dicht. Het is slecht weer en we doen hem ook niet open morgen. U bent welkom op een camping verderop.

Campercontact wijst de weg. We gaan morgen iets verder zodat we zaterdag iets dichterbij staan. Steller See in Delmenhorst? Nee! Ook dicht. Een breuk met de zoveel jarige traditie.

We hebben een prima reisdag achter de rug. We staan op een hele mooie plek aan de voet van een prachtige brug. 

We doen de terugreis in relatief kleine afstanden. Dat lange rijden gaat me nog niet in de koude kleren zitten. 5 uur in het bos en boven de boomgrens, te voet, gaat prima, met een beetje gehijg. Een paar uur achter het stuur kost me heel veel moeite. 

We zijn er bijna…….