Wat een prachtige herfst tot nu toe, niet waar? Elk weekend zon. Betrekkelijk weinig regen en aangename temperaturen. Heerlijk. We gaan hout zagen in Noordwolde, de zaterdagen gaan op in de tuin of aan een clubtoernooi.
En dan waai ik om half 4 wakker door de wind die door het openstaande raam giert. Het rolgordijn bolt op en veegt de gordijnen aan de kant. De regen slaat in een heftig ritme tegen het slaapkamerraam. Morgen of eigenlijk vandaag, gaan we een paar dagen het bos in. Met de bus op pad.
Ik kan de slaap maar moeilijk weer vatten. We zouden naar Sauerland. Moet ik dan de camping bellen dat het weer niet mee zit? En dan? Naar zee? Dit weekend is overal regen en wind voorspelt.
Ik woel nog een paar keer om mijn as en val dan toch weer in slaap. Eenmaal na de wekker overleggen we kort. De temperaturen dalen dit weekend maar de regen zal overgaan in buien en die buien maken plaats voor de zon. Zoals zo vaak blijven we bij ons plan.
Het weer? Niks mee te maak'n.........
Renate regent nat tijdens haar vaste rondje met de hond. Mij overkomt hetzelfde als ik de fietsen op de bus knoop. Zeau. Nat. Dan hebben we dat alvast gehad.
We gaan eerst Warstein verkennen en een beetje boodschapjes doen. Dan naar de camping. In Warstein regent het nog. We halen drank voor een Negroni. Een traditionele Italiaanse cocktail. Deze week gezien in de show van Antony Bourdain. Muk hebb’n, zeg maar. Je bent fan of niet.
Rond kwart over 2 zijn we op de camping en worden we getroffen door de onverbiddelijke “Mittagsruhe”. We rijden een stukje door richting Bödefeld en zetten de bus op de parkeerplaats aan de Mechterkuse, aan de voet van de Kreuzberg. We maken een wandeling, starten in de regen en eindigen met een dikke regenboog en de zon op ons gezicht.
Eenmaal op de camping is het droog. We doen de wandelkleding aan en vertrekken voor een klein rondje. Het bos in. Nou gaat de zon hier al om half 5 onder en even later begint de schemering in te vallen. Ik dacht hier goed de weg te weten maar dat rondje weet van geen ophouden. Uit noodzaak en in het halve donker snijden we een stukje af door een rivierbedding te volgen. Google maps redt ons een beetje. U moet weten dat een rivierbeding nooit helemaal droog is en dus glad en gevuld met stenen. Dit is allemaal iets ingewikkelder dan comfortabel is op dit moment. We glijden allebei een paar keer uit. Alles nog heel. Eenmaal weer op het pad zijn we snel op de camping. Het is dan al donker. Het was droog gedurende de 6 kilometer die we hebben gelopen.
Tijd voor een borrel. Een Negroni.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten