We hadden eigenlijk gehoopt op een witte ochtend. Tussen alle warme weekenden van de afgelopen tijd en, als de voorspellingen kloppen, ook die van de komende, is er 1 weekend met temperaturen onder nul en sneeuw in de vorhersage. Dit weekend. Ons weekend in Sauerland.
Hoopvol kijken we uit het raam van de bus. Het is dan nog vroeg. Half 7. Het is nog groen.
Even later horen we neerslag die anders klinkt dan regen. En sneeuw hoor je niet. Het is van die zachte hagel. Die bolletjes. Onvoldoende om de camping in een witte gloed te hullen.
Rond half tien kruipen we uit ons nest voor de dagelijkse ochtendroutine op de camping. Renate met de hond en ik maak de bus aan kant. Uiteraard ook even naar het toiletgebouw voor de vaste dagelijkse handelingen.
Ontbijt. Koffie. Beetje kletsen.
Dan stappen we op de fiets richting Ramsbeck. Ons plan is de Bergbauwanderweg te lopen vandaag. Een route rondom het dorp. Het dorp dat wordt gevormd door de mijnbouw die hier tot 1974 volop in bedrijf was. Na de sluiting is het omgetoverd tot een museum. Heel vroeger hebben we het bezocht met Pa en Ma.1,5 kilometer de berg in met een treintje. Op 300 meter diepte een rondleiding door oud mijnwerkers. Indrukwekkend. Hier werd zink en lood uit de grond gehaald. In het museum is een indrukwekkende verzameling mineralen tentoongesteld.
Vandaag gaan we niet de mijn in. Pippi is erbij. We plannen vast nog een keer een weekend met een bezoek aan de mijn. Vandaag parkeren we de fietsen bij het museum. Maar niet voordat we bij Backerei Hamich een paar lekkere broodjes halen voor onderweg.
Met de wandeling van gisteren nog in de benen vertrekken we door het dorp de bossen in. Het is stil op een verdwaalde motorzaag na. Ook hier wordt veel gekapt. Onderweg inderdaad veel informatie bordjes en overblijfselen van de mijnbouw. Co2 schachten, ingangen, monumenten voor gesneuvelden en een hoge toren die vroeger als rookkanaal fungeerde voor de ondergrondse oven. Al met al maakt het dit een hele mooie wandeling.
We keren terug naar het dal en gaan dan aan de andere kant van het dorp omhoog. We steken de weg van Ramsbeck naar Elpe over en moeten toch weer vrij steil omhoog. Hier vinden we een schacht die is omgetoverd tot kappelletje. Inclusief Mariabeeld en een grote kaars. En dan volgt de grote verrassing. Een wandelpad zo steil dat het haarspeldbochten heeft. Net iets te lang om comfortabel te zijn. Jemig wat een klim. Als beloning eten we boven even een broodje van de bakker. Dit hakt er wel in. Het uitzicht over het dorp vergoed het enigszins maar we kunnen de beentjes nu wel voelen.
Het is nu nog 3 kilometer afdalen naar de fietsen. De zon staat zoals de hele dag al op ons gezicht. Het was vandaag koud maar prachtig helder wandelweer. 12 kilometer in 3 uur. Deze route doen we zeker nog een keer. Een dikke aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten