Boot!

Vrijdag mijn 44ste verjaardag gevierd. Lache man. Mooie cadeautjes van de kinderen en Renate en ook de rest had zijn best gedaan. Ik krijg een mooi boekje over Almelo, Sjeumig van Pepijn Lanen en een mooie fles wijn.(en nog meer hoor, allemaal bedankt!)

Met een lichte kater vind ik mezelf om 10.00 uur nog in bed op zaterdagmorgen. Da's lang geleden. Anna is al naar de kleuters om gymles te geven en Sven heeft het trainingspak aan voor de vrije training.
Ik pak een oliebol en een kop koffie om een beetje tot leven te komen. De joggingbroek ruil ik in voor een oude spijkerbroek en ik begeef me naar de garage. Het is tenslotte een vrije zaterdag. Tijd voor de boot.

Ik draal wat om de verzameling multiplex dat bij elkaar gehouden wordt door ty-ribs en epoxy.
Eerst de kachel maar eens aanmaken. Het is frisjes. Radio aan op 538 en ik krijg nog net de laatste klanken van "Lieve Marianne" mee.

Er wacht nog een spannende klus. Ik wil graag een mooi stuk hardhout monteren in de achtersteven waar het roer aan vast komt. Eigenlijk zelfde als in de boeg. Maar hoe?
Eerst het stuk hardhout schaven om het in vorm te krijgen. Lukt mooi.
Voorzichtig maak ik ruimte door ty-ribs los te maken. Het knapt vervaarlijk. Er staat spanning op de boot. De achtersteven is redelijk spits en het multiplex is daar gebogen tot het bijna knapt. Extra lastig is dat ik er slecht bij kan komen. Zo'n grote garage en dan toch nog te klein.

Uiteindelijk lukt het met wat zaagwerk heel redelijk. Niet zo mooi als de boeg trouwens. Ik besluit verdikte epoxy te maken en de boeg en de steven ook maar direct te verlijmen. De fillets maak ik ook direct en dat ziet er afgewerkt uit.

Rondom de kim van de bodem verwijder ik de ty-ribs en ik begin te schuren. De naad moet mooi rond zijn om de kim te kunnen verlijmen met glasvezelband. Dat is direct een heel ander gezicht. Ik durf nu ook de rest van de boot te ontdoen van de ty-ribs.

Af en toe ga ik even op het aanrecht zitten om mijn werk te bewonderen. De boot krijgt mooi vorm en de lijnen zijn erg mooi. Hiervoor doen we het. Het zijn kleine stapjes. De rest van de dag hou ik de kachel brandend om de temperatuur wat hoger te houden in de garage. Anders droogt de epoxy niet.

Zondagmorgen gaan de kinderen al vroeg naar de sport. Maandag zijn er examens en veel leden van de sportschool doen nog een ultieme poging om goed voor de dag te komen. De kids zijn laat terug van de wedstrijdtraining. Nog even dollen met de groep. Kan nu nog. Binnenkort start de voorbereiding voor het NK in Almere. Daar zal een groot gedeelte van de Kerstvakantie wel aan op gaan.
Overigens doet Renate ook haar eerste examen maandag!

Ook ik heb binnenkort een paar dagen vrij. Na het kerstdiner hoop ik nog een paar dagen wat te kunnen doen aan de boot.
Foto's heb ik niet gemaakt. Wellicht deze week. Ik zal wat detailfoto's maken van de voor en achterkant. Pas als de buitenkant klaar is kan de boot gedraaid worden en dan is er weer wat te zien.

Keep your head up! (Ben Howard)

Taekwondo Weekend Brussel

Na een leuk Sinterklaasfeest op donderdag en de nodige stress op het werk vertrekken we vrijdag middag rond 13.30 naar Brussel. We verzamelen bij de sportschool en rijden vervolgens met 4 auto’s naar de Belgisch hoofdstad.

Vorig jaar is Renate hier ook geweest en ze weet te vertellen dat de sporthal midden in het centrum van Brussel ligt. Met alle hectiek en parkeerproblemen die daarbij horen.

De reis verloopt prima. De navigatie van Thijs wijst ons de snelste weg en na een korte plaspauze komen we rond half 6 aan bij het Palais du Midi. Het is erg druk in Brussel en Renate heeft niks teveel gezegd. Wel een prachtige stad met de kerstversiering die al hangt.

Het Palais du Midi ligt in de aziatische wijk van Brussel op loop afstand van Manneke Pis.

De weging verloopt voorspoedig, al is het wel even zoeken naar de locatie. Daarna zoeken we een eetgelegenheid op. We vinden een prima pizzeria en eten shoarma, pizza, of een combinatie van die 2. We zijn met 17 personen. 11 spelers, coach Thijs en 5 ouders.

Na het eten, rond 8 uur vertrekken we naar het hotel in Vilvoorde. De kinderen gaan rond 10.00 slapen. Ze hebben dan al een intensief kussengevecht achter de rug. Wij drinken nog even wat bij Thijs op de kamer en gaan dan lekker slapen.

De volgende ochtend vertrekken we rond 8 uur naar de sporthal. Dit gaat iets beter. Het is nu nog niet zo druk in de stad. We parkeren ongeveer een kilometer van de sporthal op een terrein tussen 2 grote wegen. Krap maar het past.

In de sporthal is het een drukte van belang en ondanks dat de organisatie al een jaar weet dat het toernooi om 9.30 begint, slagen ze er toch in om 3 kwartier later te starten. Dit wordt een lange dag.

We hebben in de hoek van de zaal een plek gevonden voor alle spullen. Daar kunnen de spelers zich warm trainen en wij af en toe even zitten of liggen.

Sven is in de loop van de dag aan de beurt. Hij zit in de A-klasse tot 49 kilogram samen met zijn maatje Chiel. Beiden zijn uitgeloot voor de kwalificatiewedstrijd. Chiel verliest helaas zijn eerste wedstrijd. Geen schande, zijn tegenstander is bijna een kop groter dan hij.

Dan Sven. In een spannende wedstrijd wint hij van een Egyptische speler. Heel knap. Maar nu? De halve finale tegen Antoine Dupont. Voor de wedstrijd hebben ze al even met elkaar gesproken. Ze beginnen elkaar te herkennen van eerdere wedstrijden. Voor de wedstrijd heeft Sven zijn zenuwen maar matig onder controle en staat zo strak als een rietje. Eenmaal in het veld zet hij een  technisch hele strakke partij neer en verliest wederom met 1 puntje. Frustratie en verdriet maken zich meester van hem. Onnodig want het niveau op dit toernooi is bijna nog hoger dan in Bonn. Dupont wint vervolgens de finale met ruime cijfers.

Er zijn teams aanwezig uit een groot aantal landen. Spanje, Engeland, Korea, Israel, Egypte, Frankrijk, Andorra en Nederland. Echt wel indrukwekkend om bij te mogen zijn.

Het toernooi begint steeds verder uit te lopen en uiteindelijk is Anna rond 7 uur in de avond aan de beurt. Omdat Thijs met een andere speler aan het coachen is, neemt Ronald Folson zijn taak als coach over. Anna is hier redelijk makkelijk in.

Anna vecht in de A-klasse tot 49 kilo bij de junioren en dit is na Bonn haar 2^e grote toernooi. Heel spannend weer voor papa en mama. Het niveau is erg hoog en de kans dat Anna een hele sterke tegenstander treft is groot(met alle risico’s van dien). Ze treft de Belgisch kampioen 2012! Een sterke dame en Anna laat zich in de eerste ronde  verrassen en krijgt 4 hoofdtreffers tegen. Dan is het 12-3. Vervolgens herpakt ze zich en gaat ze zelf ook vechten. Wat een verschil! En wat dapper. Ze weet nog 4 punten te pakken en uiteindelijk verliest ze met 12-7. Ook dit meisje weet de latere finale met ruime cijfers te winnen.(14-2)

Voor de resultaten van de rest van de groep verwijs ik even naar de site van Oude Luttikhuis.

www.tkdoudeluttikhuis.com

Uiteindelijk vertrekken we rond half 11 in de avond uit Brussel. Een hele lange dag, niet altijd leuk(geef ik eerlijk toe) maar wel een mooi resultaat. De sporthal was warm en benauwd, het wachten is verschrikkelijk maar aan de andere kant is de sfeer in de groep echt geweldig. De wedstrijdvoorbereiding met elkaar, de begeleiding, de dolletjes………

We komen rond half 2 in huis en de kinderen gaan direct door naar bed. Snel nog een borreltje en dan gaan wij ook slapen.

Op zondag is het om 10.00 nog stil in huis en besluit ik dit spannende weekend even van me af te schrijven. Ik merk dat ik tijdens de wedstrijden van de kinderen ongemeen fanatiek kan worden en dat het me veel meer doet dan ik vermoed. Daarnaast kan ik me soms ergeren aan, in mijn ogen, onterechte beslissingen. Het blijft een jury-sport. Ik heb daarom niet alle wedstrijden gekeken van het team van Oude Luttikhuis. Dat betekent niet dat het me niet interesseert. Ik voel voor elk teamlid hetzelfde respect als voor Anna en Sven. Het zijn stuk voor stuk toppers waar je heel goed een weekendje me weg kunt zijn en die heel serieus met hun sport bezig zijn.

Uiteindelijk schrijf ik dit verslag op zondag morgen met een fantastisch gevoel. Heel trots op de kinderen(vergeef me dat ik soms opschep) en dankbaar naar de rest van de groep en de begeleiding.

Het volgende grote toernooi is het Nederlands kampioenschap in Almere. 

Ondertussen staan de kerstdagen voor de deur en hoop ik ook nog iets aan de boot te kunnen doen.

Tot een volgende keer.

Plaatjes

Hierbij nog een paar plaatjes van de boot.

Boot!

Zoals beloofd een wat uitgebreider verhaaltje rondom de boot.
Vorige week had ik besloten om alles weer uit elkaar te halen, de spanten, de gangen enz.
Ik krijg de gangen er niet aan zonder enorme naden. Een opstapeling van kleine foutjes leiden tot dit drama. Delen verkeerd verlijmd, geen kromming in de bodem, gangen tegen in plaats van op de bodem gesteld.....enz.

Alleen de bouwbok stond nog. Helemaal terug bij af.
De bouwbok heb ik goed nagemeten om fouten te voorkomen. Die klopte aardig.
Vervolgens heb ik met de laser, de spanten opnieuw ingemeten en gesteld en de kiel erop gelegd. De kiel heeft vanaf de tekening al een ronding en is in elkaar gelijmd. Eenmaal op de bodem van de boot blijkt de ronding van de bodem nog niet voldoende te zijn. Hierop heb ik de spanten opnieuw op hoogte gemaakt zodat de kiel nu keurig aansluit. Er is nu een duidelijke kromming waar te nemen in de bodem.

Ook heb ik de gangen(zijkanten) opnieuw beoordeeld en op elkaar gelegd. 2 zijn er redelijk gelijk. De rest is scheef of ongelijk! Waar was ik met mijn hoofd.......Dus ook deze uit elkaar gehaald. 4 stukken opnieuw getekend, gezaagd en verlijmd. Dit keer zodanig dat de delen aan beide kanten gelijk zijn en goed gemarkeerd om fouten te voorkomen.

Allemaal klusjes die tussen de bezigheden door moeten in de avond. Eigenlijk niks waard.
Ik heb vrijdag de hele dag vrij gehad en ook dit weekend zijn er geen activiteiten gepland. Ik kan dus eindelijk een keer door.

Vrijdag morgen de laatste delen gelijmd en gelamineerd zodat ik zaterdag kan monteren.
Ik slaap slecht van vrijdag op zaterdag. Als het nu niet lukt zie ik het donker in en er zit al best veel geld in het materiaal.

Ik begin zaterdag dan ook al vroeg en monteer de eerste gangen. Dit keer zonder schroeven maar met ty-ribs. Dit geeft me wat meer speelruimte.
De eerste gang gaat goed, maar ja, dat ging de eerste keer ook.
De 2e gang dan. Het lijkt redelijk te passen en als ik de ty-ribs aantrek zie ik nog slechts een hele kleine naad. De boeg en de achtersteven komen perfect bij elkaar in een mooie punt. Wat een opluchting! Het lijkt te lukken.
 Hier alvast een paar plaatjes:

Nog een lange weg te gaan. Ik heb vanavond om 7 uur nog even de laatste gang verder verlijmd zodat die er morgen ook aan kan. Ik besef dat dit de moeilijkste klus was die erin zit. Als dit helemaal lukt, met lijmen en lamineren, zal ik vast nog problemen tegenkomen, maar ik verwacht ze niet zo groot meer als de afgelopen week.
Ik haal opgelucht adem vandaag.

Daarnaast is de tuin weer winterklaar. Al het blad is eruit en het snoeiwerk is ook klaar.

Anna zit in Aurich voor een uitwisselingsweek vanuit school. Een hele week!
Sven is vandaag door Thijs gevraagd om mee te helpen op een toernooi morgen in Enschede. Daar is ie wel voor in. Hij moet dus morgen al vroeg bij de sportschool zijn.

Volgende week wellicht een nieuw verhaaltje.

'Turnen, Taekwondo en de boot........

Het is vandaag vroeg dag bij ons. Renate en Sven vertrekken al om half 6 naar Nettetal, net over de grens bij Venlo. Samen met Chiel en zijn vader. De Euregiocup staat op het programma. Anna en ik moeten om 8 uur in Nijverdal zijn. Anna neemt, met haar springgroep deel aan de districtswedstrijden.
Ik dommel weer in slaap na het vertrek van Renate en Sven en de wekkerradio staat te zacht. 7 uur!! Alarm over een half uur moeten we weg. Valt allemaal wel mee. Ik vind zelfs nog de tijd om te douchen en een kopje koffie. Anna eet even haar ontbijt.

De dag in de sporthal in Nijverdal gaat volgens een strakke planning. Eigenlijk gaat het op de minuut gepland. Heerlijk!!
Uiteindelijk wint de groep van Anna een gouden en 2 zilveren medailles, op de dubbele minitrampoline, de kast en de minitrampoline. Erg knap geturnd. Ze mogen nu naar de finale tussen Gelderland en Oost van de KNGU. Dit is 5 april in Haaksbergen.

Gaandeweg de dag krijgen we het bericht dat de poule van Sven kleiner is dan de geplande 9 deelnemers. Er doen er 4 mee. Sven wint zijn eerste partij op punten van een Belg die hoog aangeschreven staat. Ook Chiel, zijn maatje op de club, wint de eerste partij. Dat wordt dus een hele spannende finale. In een wedstrijd hebben ze elkaar nog nooit getroffen. Sven zit al wat langer in de A-klasse.
Sven wordt gecoacht door Reshmie, net terug van trainingskamp uit Zweden en Chiel heeft Patrick als coach. Patrick heeft onlangs nog goud gewonnen op het International Masters NRW en is meervoudig Nederlands kampioen.

Voor de liefhebber:
www.reshmieoogink.nl

De wedstrijd gaat gelijk op maar door 2 knappe hoofdtreffers pakt Chiel de winst. Een hele mooie prestatie. Natuurlijk baalt Sven als een stekker. Hij had willen winnen maar wat is het mooi om 2 zulke talenten in de vereniging te hebben. Die kunnen nog een hoop van elkaar leren.

Tja, en dan de boot. Een klein verslag zoals jullie gewend zijn.
Nou, dat is minder succesvol! De eerste gang was mooi gemonteerd. Dit was op de foto's te zien.Aan de achtersteven was het nog niet helemaal in orde. Daar heb ik ook wat zaagwerk verricht, zie vorig verslag.

De 2e gang is nog dramatischer. Af en toe een uurtje aan gewerkt deze week en ik krijg het niet voor elkaar.
Er ontstaan grote kieren tussen de gangen. Dit komt enerzijds doordat ik de eerste gang te hoog heb gemonteerd en anderzijds doordat de spanten niet goed op hoogte staan.

Ik heb besloten om alles te demonteren en opnieuw op te bouwen. Er is ook nog wel een verschil tussen de gangen, dus wellicht ga ik ook nog wat nieuw zaagwerk verrichten. Het is een harde leer maar we komen vanzelf waar we willen zijn. (lees: ik heb nogal wat frustratie opgelopen deze week)

Zo, lang verhaal. (heeft ook iets therapeutisch, zo'n blogje........)

groeten
Arjan

Foto's van de boot

Zoals beloofd hierbij de eerste foto's van de boot met de eerste gang gemonteerd. Ik had een foutje gemaakt bij het lijmen en lamineren van het achterste deel. Dit heb ik opnieuw moeten verlijmen vandaar dat het nog niet afgemonteerd is. Op de bodem zie je de 2e gang liggen die bijna klaar is om te monteren.
Het werk ligt wel weer een paar dagen stil in verband met andere verplichtingen.
Foto's zijn gemaakt in de avond met een Iphone. Dat verklaard de wat matige kwaliteit maar beloofd was beloofd.

Enjoy!

Vakantie, toernooi en...de boot?

Niet dat er niks gebeurd is hoor. Welnee. Er is heel veel gebeurd. Ik had alleen geen zin op het op te schrijven hier. Geen tijd vind ik een slechte smoes.

Over de boot: De epoxy is inmiddels al lang binnen. Ik heb al flink wat delen gelijmd en gelamineerd. Ik ben al bijna klaar met de gangen en de kiel zit in elkaar. Als ik de gangen monteer is er ook weer wat te zien dus dan zal ik wat foto's posten. Dat wordt deze week. Daarnaast zijn we heerlijk een weekje weg geweest. Naar Valkenburg. Herfstvakantie in Nederland en elke dag boven de 20 graden. Ruim zelfs. Fantastisch gewandeld, Margraten bezocht, de grot in geweest, sushi gegeten en ook nog in wat winkels geweest in Aken en Maastricht.
Het was heerlijk. Volgende keer gaan de mountainbikes ook mee.

Vrijdag worden we wakker met regen. Die dag zijn we vertrokken naar Bonn. De kinderen doen hier mee aan het International Masters van Nord Rhein Westfalen. En internationaal was het. Andorra, Rusland, Frankrijk, Spanje, de Balearen, Belgie, Duitsland en Nederland.

Sven heeft vaker deelgenomen aan dit soort toernooien en dat blijft spannend. Hij draait echter lekker zijn partijtjes mee. Anna zou voor het eerst mee doen op dit niveau. Wat aarzeling bij de trainer en bij Pa en Ma maar ze stond er wel!

Uiteindelijk verliest ze de eerste partij en is het verschil nog groot. Blijkt echter wel de uiteindelijke kampioen te zijn waar ze tegen stond. Echt dapper en knap gedaan.

In de eerste rond treft Sven een onbekende tegenstander. Hij wint vrij gemakkelijk. Daarna wederom tegen Antoine Dupont die we net hebben zien winnen van een nederlandse deelnemer van het nationale team. Hij heeft vaker tegen deze jongen gedaan en steeds nipt verloren. Ook deze partij gaat helaas weer verloren maar de volgende keer valt het dubbeltje de andere kant op. Ook Sven maakt nog steeds mooie stappen, ook mentaal.

Uiteindelijk een heel mooi en indrukwekkend toernooi als afsluiting van een heerlijke vakantie.

Deze week niet veel bijzonders dus is er weer tijd voor de boot. Ik hoop de eerste gangen te monteren en ik zal foto's plaatsen als dat lukt.

Weinig boot, veel brood!

Na de redelijke mislukking van het broodbakken met Wilco, heb ik me flink vast gebeten in het bakken van zuurdesembrood deze week. Dat het zaterdag niet wilde lukken lag overigens niet aan mij. (tuurlijk niet!) Ik had een een potje zuurdesem bij de natuurwinkel gekocht in de verwachting dat dit de start van een cultuur zou zijn. Nou niet dus.

Wilco heeft een desemcultuur meegenomen en die gebruik ik de hele week al. Ik heb elke avond brood gebakken en krijg hele positieve reacties op het brood. Alleen de vorm staat me nog niet aan. Ik kan maar geen "oren" aan het brood krijgen.
Ik begreep van Wilco dat ie al 3 jaar bezig is en het nu pas onder de knie heeft. Geen probleem dus.

Met de boot ben ik maar sporadisch bezig geweest. Wat schuurwerk en de scheg in elkaar gezet. Onderhand is inderdaad de epoxy besteld! Zondag nog even brood bakken in de oven buiten en dan hoop ik dat de epoxy er snel is om weer met de boot te beginnen.
Het brood moet dan maar even wachten.

Niet het meest boeiende verhaal maar ik hou jullie op de hoogte...........

Nieuw berichtje

Onderhand zijn alle exterieure delen gezaagd. Ik ben nu toe aan het verlijmen van de delen. De epoxy is nog niet besteld. Dat ga ik ws. dit weekend doen. Dat wordt een nieuwe stap waar ik geen ervaring mee heb. Komt ook wel weer goed maar het blijft spannend. Ik ben van plan om te beginnen met de kiel. Daarmee kan ik wat ervaring opdoen en vervolgens pak ik de gangen aan, de zijkant van de boot....

Nog geen nieuwe foto's. Er is gewoon nog weinig te zien op dit moment.

In het weekend ga ik samen met Wilco brood bakken. Zo houden we het vorige project, de houtoven, ook een beetje in leven. Tegelijkertijd vieren we morgen de verjaardag van Renate. (Love of my life!!)

Tot snel met nieuwe plaatjes.............

Had ik jullie al gewezen op www.bootbouwtekeningen.nl ? Altijd leuk.

Foto's geplaatst en reageren

Zeau, de eerste foto's zijn geplaatst op de foto pagina. Laat even weten of je ze kunt zien.
Gisteren een zware dag gehad. Ik had al verteld dat ik niet zo heel secuur ben, nou dat brak me mooi op gisteren. Ik heb nu alle spanten uitgelijnd en bevestigd. Vaak weer los gehad en opnieuw bevestigd. Hoogte, breedte en lengte..........Uiteindelijk is het resultaat wel mooi geworden.
Vandaag, zondag, even niks. Eten maken en visite. Maandag ws. weer verder.

Nogmaals, mochten jullie de behoefte hebben om te reageren dan kan dat bij de berichten. Inloggen met je gmail account of open id aan klikken.

Een mail aan a.reefman@gmail.com kan natuurlijk ook! Vind ik leuk.....

Week 1 van de bootbouw

Zoals gemeld zijn de eerste voorbereidingen getroffen en was de garage klaar om te beginnen.

Voorafgaand aan een heerlijk weekend kamperen heb ik het hout opgehaald bij ATC. Een heel pak. 17 platen okume triplex van 3 verschillende diktes. Mooi vlak in de garage opgeborgen.

Afgelopen maandag heb ik eerst de kampeerspullen opgeruimd en vervolgens ben ik begonnen met het uitslaan van de tekeningen.

Dit betekent dat je de afmetingen van de A4 overneemt op de platen multiplex. Dat is wel even wennen. Het komt op de millimeter nauwkeurig en al snel is de hele plaat gevuld met lijnen en rasters. De grote winkelhaak uit Zweden is onmisbaar!

Uiteindelijk is het ook nog gelukt om de eerste plaat te zagen. Ik ben met 1 plaat ruim 2,5 uur bezig geweest in totaal en ik moet er nog 16!

Het resultaat is echter wel prima. De delen passen mooi en met de decoupeerzaag is dit prima te doen.

Dinsdag avond heb ik opnieuw een plaat getekend. Dit keer één met een ronding. Dat betekent dat je alle punten aangeeft op de plaat, spijker erin slaat en er vervolgens een lat of pvc-buis langs legt om te tekenen. Ook dit ziet er goed uit maar het is wel even een klusje.

Woensdag even naar school met Anna dus niks gedaan, maar donderdagavond weer goed besteed. Ook de moeilijkste spanten staan er nu op en zijn uitgezaagd.

Vandaag, vrijdag, een mooie stap gemaakt. Ik heb alles in de garage weer verplaatst en begonnen met het bouwblok. Dit komt nogal precies. Mooi waterpas en haaks en ik ben in de basis niet zo heel secuur…..

Tot slot geprobeerd om het eerste spant op het bouwblok te stellen. Je moet nu met zoveel dingen rekening houden dat ik wat foutjes heb gemaakt. Toen uiteindelijk de eerste gemonteerd was heb ik het laserwaterpas van Cor erbij gepakt. Dat scheelt een stuk. Ook in de bevestiging word ik nu wat handiger, het 2e spant ging al beter. Tot slot de bodemplaat voor de boeg bevestigd. Veel te vroeg, die moet er weer af maar geeft wel een mooi controlepunt. Tot nu  toe lijkt het goed te gaan.

Morgen de andere spanten monteren en als ik dat klaar krijg morgen ben ik dik tevreden over de eerste week.

De eerste foto’s staan op Facebook. Ik maak nog een album aan op het blog.

Een nieuw project, das Boot!

Na een heerlijk vakantie al weer ruim 2 weken gewerkt. Dat is even wennen maar zo langzamerhand kom ik er weer in. Tijd om te beginnen met een nieuw project. Dit keer geen verbetering aan het huis, serre, of aan de tuin, houtoven, maar een lang gekoesterde droom. Ik ga een boot bouwen! Dat besluit is al een tijdje geleden genomen maar de eerste stappen zijn reeds gezet.

De garage is aan kant, er is een kachel en de laatste grote klussen in de tuin zijn klaar. De tijd is er dus rijp voor.

Van bootbouwtekeningen.nl heb ik een beschrijving en een tekening gedownload, dat wil zeggen een heel pak papier. Het is een 5 meter, spitsgat sloep geworden. De bouwmethode is stitch and glue. Dat wil zeggen, triplex afgewerkt met epoxy en glasvezel.
De bedoeling is dat ik een jaar de tijd neem om dit tot een goed eind te brengen. Mag ook langer trouwens maar mijn uitdaging is om dit met tijd en aandacht voor detail af te ronden. Niet het eindresultaat is belangrijk maar de weg ernaar toe. Hoe filosofisch is dat!

Morgen is de start. Ik heb bij Heino hout besteld. Dat haal ik morgen op met Cor. Ik denk dat ik wel af en toe een verslag zal schrijven. Het blog moet wel in leven blijven tenslotte. Onder het kopje foto's zal ik een album maken voor foto's van de bouw. Ik heb er erg veel zin in maar vind het ook best spannend.

Ik hou jullie op de hoogte.

Thuis

We zijn weer thuis. Hoe mooi is dat. Nou niet dus. Het was een geweldige vakantie met heel veel mooie dingen. Thuiskomen is dan altijd een moment om weer te wennen.

We zijn rond kwart voor 10 vertrokken vanmorgen. Zonder file en andere ellende zijn we naar Nederland gereden. Daar wacht de familie ons op met een heerlijke lunch door ma.
Dan pakken we de rommel uit en gaan we naar de rest van de familie.

Rest ons nog de hoogtepunten van deze vakantie in het kort.

Mooiste boek:

Arjan: alles van Joris Luijendijk..... of Ilja Gort...of Geert Mak.....of Thomas Ross......of Peter d'Ammecourt
Renate: 50 Tinten Grijs....of Heleen van Rooijen.....
Anna: Anne en Anne
Sven: De roep van de Wolf

Meest gedraaide cd: geen. We hebben naar de Zweedse radio geluisterd om een beetje ons Zweedse bij te werken. Niet gelukt helaas.... Je tallar inte svenske!

Meest gedraaide liedje: Robin Thick, Blurred Lines

Meest geciteerde cabaretier: Najib Amhali. Agchlum! Oink

Grappigste moment: Nederlands praten tegen een Duitse ober

Irritantste ambtenaar: Die sukkel bij de brug toen we in de verkeerde baan stond. Ik zie toch sorry......

Koudste water: De Lusjnan bij Hedevikken, minder dan 15 graden

Lekkerste brood: houtoven gebakken zuurdesem in Vemdalen

Ook vermeldenswaardig:

De Gekas, vast en zeker Zweeds voor druk of grote winkel.
De toiletgebouwen in Malmo, luxe!
De rit van Idre naar Hedeviken, prachtige weg en veel gezien.
Mooiste uitzicht bij Flatruet richting Helagsgebergte
De wandeling naar Sylen en met de boot terug. Wat gaaf...

En tot slot: Tot ons grote verdriet is dit een Elandloze vakantie geweest. We hebben ons best gedaan maar volgens ons zaten ze gewoon in de kroeg of in de kerk. Zeikerds zijn het. haha

Het was geweldig en bedankt dat jullie onze soms ellenlange verhalen hebben willen lezen en er soms op gereageerd hebben. Wij gaan de verhalen vast nog vaak teruglezen en herinneringen ophalen.

Als alles goed gaat gaan we volgend jaar de oostkust "doen". Of naar Oostenrijk...of Italie....of Frankrijk....of.......Rusland....of Egypte.....(oh nee, nu even niet)......nou ja. We zien wel!

Later!!!

Dag 22

Zeau, dat was een lange dag. Vanmorgen al vroeg vertrokken uit een mistig Malmo. Vannacht een klein buitje gehad maar de voortent is al mooi binnen. We doen de caravan erachter en ik wordt nog een aantal keer flink te pakken genomen door een paar muggen. Hele vakantie geen last van gehad maar nu toch een aantal bulten op mijn benen en zelfs in mijn nek.

Alles loopt lekker. Ik sta alleen in de verkeerde baan bij de kassa bij de boot. De bediende kan het niet laten me dat een aantal keer uit te leggen. Ik had toch al sorry gehad, L*L….. En ik snap niet waar je je zo druk om maakt. Oke, het is wat smaller maar het kan zat. We zijn niet met de vrachtwagen ofzo.

Het is mooi rustig op zee en we kopen een pak wijn in de shop. Bavaria na 3 weken komt m’n neus uit. Volgend jaar meer wijn mee.

Eenmaal bij Hamburg begint de ellende. File, en niet zo’n beetje ook. Anderhalf uur en het is 32 graden. Dat zijn we niet gewend. De file niet en de warmte niet. 20  kilometer voor de camping nog een portie file.

 Uiteindelijk komen we rond 5 uur op de camping aan. Snel de boel op de plek en dan zwemmen. We zwemmen naar het vlot met de duikplank, liggen er even en dan hebben we honger. Aankleden en dan snel aan de schnitzel. Een nieuwe kaart, nieuwe bediening en alles net even netter dan vorig jaar. Een enkele wesp verstoord de rust en daarna betalen we en gaan we lekker genieten van de laatste avond. We zitten nog lekker lang buiten.

Morgen nog 200 kilometer en dan zijn we weer thuis na een heerlijke, onbezorgde vakantie tot nu toe……

Ik zal morgen of zondag wat foto's toevoegen. Dan hebben we weer fatsoenlijk internet.

Dag 21

Lekker rustig aan vandaag. Eerst even naar de Lidl voor verse broodjes. De kinderen staan even onder de douche.

Na de koffie vertrekken we naar de stad. Malmo blijft mooi, zelfs als er geen festival is. Dat begint morgen maar onze planning paste niet helemaal. Maandag moet Renate namelijk weer werken.

De zon schijnt en dat is altijd leuk in de stad. We slenteren door wat winkels en bezoeken natuurlijk het oudste designmuseum van Zweden. Hier zijn altijd wat leuke kleinschalige exposities die een mooi inkijkje geven in Scandinavisch design.

Daarna lopen we langs een Iitalla winkel. Even kijken natuurlijk. Hier hebben ze de nieuwe kleur en, nog vel erger, in die kleur mokken met handvat. Duur en toch nemen we er 4 mee.

Dan het verplichte bezoek aan Vastra Hamnen, het westelijk havengebied. Het blijft hier erg mooi en je zou er rustig een halve dag door kunnen lopen. Ik heb hier in eerdere verslagen ook al over geschreven en we blijven ons verbazen over deze wijk. Straks design met landelijke invloeden, glas, bakstenen, beton en daartussen weelderige tuinen. En nog steeds perfect onderhouden. Geen vernielingen, geen onkruid en alles strak in de lak. Echt prachtig, als je in de gelegenheid bent……

De donuts van de ICA smaken goed en daarna gaan we naar de camping. Het is heerlijk weer met een beetje wind. Renate en ik drinken koffie en we spreken af dat de kinderen om 4 uur terug zijn van de skatebaan. We willen zwemmen.

Dat blijkt wederom een ijskoude uitdaging. We gaan er wel lekker even door en de kinderen doen zelfs de duikbrillen nog even op.

Dan naar de caravan voor een borrel en dan steken we de BBQ aan.

Na het eten gaan de kids afwassen en trekken wij snel de voortent ervoor weg. Die gaat mooi droog in de zak en hoeft er thuis niet weer uit. Scheelt een hoop werk in het weekend.

De kinderen gaan weer tot een uur of half 10 naar de skatebaan, dan nog wat chips en drinken en mooi op tijd naar bed.

Morgen rijden we naar Delmenhorst, het toetje van de vakantie. Een goeie 480 kilometer te gaan morgen met een overtocht.

Dag 20 door Anna

Als we vanmorgen wakker worden waait het nog steeds best hard. Pappa rijdt even naar de Lidl voor chocolade croissants en wat pudding broodjes die we lekker samen met een paar crackers naar binnen werken.  Het is inmiddels al half elf.

 Ik trek de skeelers aan en Sven pakt de step en we gaan weer op weg naar de skatebaan. Dit keer zijn we alleen dus hebben we lekker de baan voor ons zelf. Er ligt een grote plas water want het putje is verstopt ( hè verdorie….). ik probeer de blaadjes weg te halen maar helaas is de plas te diep en heb ik natte voeten L.

Als Sven en ik om half twaalf weer naar de caravan gaan, stappen we in de auto en gaan we naar Emporia. Dit gebouw was vorig jaar nog niet af maar dit jaar kunnen we er een bezoekje brengen. Het gebouw is super en heel mooi bedacht. Er zijn heel veel mooie winkels en we nemen ook even een kijkje op het dak. Nou …… dat lijkt wel een park haha. Er zijn bankjes en er groeit gras ook zitten er vetplantjes en je hebt een pracht uitzicht. Dan weer naar binnen en onze ronde afmaken.

Zo langzamer hand beginnen we toch honger te krijgen en besluiten wat te gaan eten bij de IKEA. Er staat hier een lange rij dus eerst maar even de winkel door. Als we terug komen is de rij niks minder dus besluiten we om er maar gewoon achter aan te sluiten. Het gaat uiteindelijk sneller als we dachten en we zijn er snel door. Dan even lekker smullen en weer terug naar de camping.

Eenmaal terug op de camping gaan Sven en ik weer naar de skatebaan. Het is weer lekker rustig. Mijn natte voeten van vanmorgen zijn niet voor niets geweest want het water is bijna allemaal weg gespoeld.  Als we weer terug naar de caravan gaan sputter het iets. We gaan boodschappen doen en halen wat te eten voor vanavond. Dit keer een lekker broodje met kebab, ui en tomaat. Mmm…

Na het eten gaan Sven en ik weer naar de skatebaan. Dit keer zijn er wat meer mensen en om negen uur komen pappa en mamma ook nog even kijken. Pappa doet ook nog even op Sven zijn step en dan is het tijd voor thee.

De rest van de avond brengen we door op de IPad’s.

Morgen zou het weer mooier worden, gaan we de stad in en kunnen we hopelijk zwemmen

Tot na de vakantie allemaal!!!

Liefs Anna 

Dag 19

Vandaag vertrokken uit Mariestad. Een strakblauwe lucht inclusief zonnetje verwelkomt ons als we de caravan uitkomen. En wat denk je: een droge voortent.

We ruimen de boel op en vertrekken rond 9 uur naar Malmo, ongeveer 400 kilometer. Een hele tijd blijft het mooi weer maar ter hoogte van Helsingborg kunnen we over de Oresund kijken. En daar hangen een paar buien! Even lijkt het dat we voor de bui aan zijn maar niet veel later zitten we er midden in. Het begint met een harde zijwind en even later regent het heel erg hard. Gelukkig zit er een vrachtwagen voor ons. Afstand houden en netjes volgen. Verderop zijn bomen over de rechter rijstrook gewaaid dus gaat noodgedwongen het tempo eruit. Vlak voor ons slaat de bliksem in een telecommast. Indrukwekkend gezicht. We komen veilig aan maar ik heb de indruk dat het achter ons, middenin de bui, erger is geweest. We worden namelijk door niemand meer ingehaald…….

Rond half 3 zijn we op de camping. Het zonnetje is terug maar de wind is nog stevig. We doen toch de voortent ervoor. We staan hier 3 nachten en dan is wat extra ruimte buiten wel lekker. Met zijn vieren zetten we de tent ervoor. Gaat prima maar zonder wind is het toch makkelijker.

Ik bevestig wat extra tuien en dan is het tijd voor een kopje koffie. De kinderen vertrekken met step en skeelers naar de skatebaan. Voor hun is dit het hoogtepunt van de vakantie. Daarvoor hadden we dus niet 1700 kilometer te hoeven rijden. 700 was ook genoeg geweest…..

We gaan even naar de Jula voor wat extra tentpinnen en touw en we doen boodschappen. Bij de Coop halen we gegrilde kippen, lekker makkelijk.

Ook na het eten weer na de skatebaan. Ik kan het niet laten en probeer het ook even op de step van Sven. Inderdaad erg gaaf met al die plateau’s en kombochten.

We drinken koffie en de kinderen spelen nog even een spelletje.

Vanmiddag hebben we gezien dat de Malmo Massan klaar is. Een enorm complex met winkels, bioscopen, theaters, een sportcomplex enzovoort. Daar gaan we vast nog even kijken.

In Malmo wordt overigens nog steeds gebouwd….(zie eerdere verslagen van 2012)

Dag 18

Vanmorgen maar weer eens lekker lang in bed gelegen. Daarna hebben de kinderen en Renate zich even lekker gedoucht en dan ontbijt.

We gaan even boodschappen doen in de stad. Even langs de Karlsson, de ObO en de Lidl. We zoeken nog mugspiralen en vloeistof voor het toilet. Papa heeft de verkeerde fles meegenomen. Waarschijnlijk gaan we het net redden.

Als we weer terug zijn op de camping eten we even een broodje gezond en in de middag lopen we nog even naar de stad. Ongeveer een half uurtje lopen. Het centrum is klein en we eten even lekker een ijsje. Het weer is goed. Hele dag droog en vaak zon met 20 graden. Zwemmen staat nog op het programma.

We lopen vanuit het centrum terug naar de camping via het nabijgelegen natuurgebied.

Dan is het tijd voor een borreltje en dan gaan we zwemmen.

De camping ligt aan Vannern, het grootste meer van Zweden en dat heeft de eigenschappen van een zee. Dat wil zeggen, er staat een behoorlijke wind en dat levert behoorlijke golven op. Het water is heerlijk, als je er door bent.

’s Avond steken we de BBQ aan en rond 9 uur lopen we even naar het strand voor de zonsondergang. Het is hier lang niet zo lang licht als 500 km. noordelijker.

In de avond koelt het snel af en zitten we lekker in de caravan.

Morgen naar Malmo. Dan hebben we daar 2 volle dagen en de kinderen kijken al weken uit naar de skatebaan daar. Een kleine 400 kilometer te gaan morgen.

Weddenschappen over een natte of droge voortent morgenvroeg kunnen vanaf nu afgesloten worden…………

Dag 17

Vandaag een lange rit van 500 kilometer voor de boeg.

We worden rond 6 uur wakker van de regen die op de caravan tikt. Gelukkig hebben we gisteren de voortent eraf gedaan. Of niet. Nee dus!

Ik rij de auto tot bijna in de voortent zodat we die droog kunnen inpakken. Eerst gaan de voorwandjes eruit, opvouwen en in de auto. Daarna slepen we de tent van de kinderen naar de voortent zodat we de slaapspullen droog binnen kunnen krijgen. Het regent niet een beetje dus.

Dan de zijwanden en tot slot ruimen we met militaire precisie de rest van de tent op. We hebben ponchoos van de Action aan dus wat kan ons gebeuren.

Ondertussen zorgt Renate dat het binnen aan kant is en dat het brood gesmeerd is.  Ook belt ze even met haar moeder om haar te feliciteren met de verjaardag. Om 5 voor 9 gaan we afrekenen en om 4 over 9 rijden we richting Mariestad. Niks aan het handje.

Onderweg krijgen we ook een aantal driftige buien op de auto. Slecht zicht en een beetje mist.

Gelukkig ook af en toe een opklaring en zodra we bij Mora zijn is het droog en 19 graden.

Rond 4 uur draaien we de camping op in Mariestad. Alles vlekkeloos verlopen. Alsof het zo moet zijn barst er nog wel even een flinke bui los. Toch zetten we de tent er snel voor zodat we droog kunnen zitten. Dan wordt het droog.

We eten wat restjes uit de koelkast, schnitzel, aardappels en couscous en trekken nog even de stad in.

Ik heb beloofd dat als we een MC Donalds vinden, dat we dan even een ijsje eten. En wat denk je. Tuurlijk, een MC Donalds. Lekker allemaal een Mc Flurry en dan naar de camping waar we een spelletje doen. Dan maken de kinderen de tent klaar en gaan we lekker slapen. Vanaf een uur of 5 heeft het zonnetje geschenen en is het heerlijk weer.

Morgen Mariestad verkennen en een beetje boodschappen doen(hier zijn weer winkels) en dan gaat de reis naar Malmo.

De terugweg is helaas begonnen maar we gaan ook deze week weer lekker genieten.

Dag 16

Prachtige dag vandaag. We ontbijten weer in de voortent. Het zonnetje schijnt bescheiden. Vandaag gaan we naar Messlingen, Mittadallen en Flatruet.

We vertrekken rond half elf en na 10 kilometer gaan we rechts af het dorp uit. Al snel zit je dan op een gravel pad (grit, noemen ze dat hier). Nu 55 kilometer door het bos naar Messlingen.

We vinden geen rotstekeningen en eerlijk gezegd zoeken we er ook niet echt naar. We vervolgen onze weg door Mittadalen naar Flatruet. Op het hoogste punt aangekomen kijken we even rond en omdat het weer zo mooi is lopen we een eindje de berg op. Dat is natuurlijk niet genoeg. We zijn benieuwd naar het uitzicht achter de berg dus lopen we naar de top. Een goed uurtje lopen en niet te moeilijk. Eenmaal boven blijkt ons besluit heel goed te zijn geweest. We worden getrakteerd op een uitzicht wat misschien wel het mooist is uit de hele vakantie. We kijken uit op een dal waar talloze rendieren lopen te grazen. De omgeving bestaat uit meertjes en wat minder hoge toppen. Rechts kijken we uit op de Helagshoogte en zien we eeuwige sneeuw liggen. Het Helagsgebergte is de bron van de zuidelijkste gletsjer van Zweden.

We kijken maar eens goed rond. Wellicht is dit het laatste uitzicht van dit soort dat we zien deze vakantie. Helaas hebben we geen brood of drinken mee dus gaan we weer naar de auto. Rond 2 uur zijn we daar. We eten en drinken even wat en dan beschilderen we wat stenen met onze naam. Die leggen we bij het hoogste punt van de weg net als vorig jaar en gaan dan naar Funasdallen. Onderweg staat er een hele grote stier op de weg die even op de foto moet. De weg naar Hede wordt regelmatig gekruist door grote groepen rendieren. Zoveel hebben we er nog niet eerder bij elkaar gezien. Nog even langs de ICA, even tanken voor morgen en dan in de voortent met een biertje.

We eten schnitzel met opgebakken aardappels en mais van de BBQ. De kinderen vermaken zich aan de waterkant met hengels enz.. Ik pak vast het kienhout in de caravan als Renate de afwas doet.

Het is nog steeds 19 graden en het is de hele dag droog geweest. Heerlijk.

Morgen gaan we de terugreis beginnen. Een flinke rit van 500 kilometer naar Mariestad.

Dag 15

Het heeft vannacht geregend. We blijven tot 10 uur in bed liggen en zetten ons dan langzaam aan het ontbijt. We eten in de caravan, buiten is het nog niet prettig.

Na het eten gaan we even naar Hede. Daar is markt vandaag. Onderweg stoppen we even om een oude molen te bezoeken. Die ligt 400 meter van de weg dus we wandelen er even naar toe. Het blijkt een oude, redelijk vervallen houtzaagmolen te zijn waar niet veel te zien is. Dan maar even naar het dorp.

De markt is er vandaag niet. We denken dat de regen roet in het eten gooit. We besluiten naar de stuwdam te gaan om even nog te zoeken naar mooie stukken “kienhout”. Natuurlijk ligt er weer veel te veel moois en na een strenge selectie pakken we de stukken in de auto.

Even langs de ICA voor het eten vanavond en de lunch. We eten oprolbrood (Tunnbrod) met bietensalade en kottbullar (zweedse gehaktballetjes).

We ondernemen niet veel meer in de middag. Af en toe valt er een stevige bui en we blijven lekker binnen. Rond 5 uur loop ik even met de kinderen naar de viskwekerij hier in het meer en daarna nog even langs het koeieneiland. Tegenover de camping, bruggetje over en dan een eindje lopen. De koeien lopen voor ons weg en wij vinden 2 hele oude hutjes. Spannend! We doen de oude vervallen deurtjes open en zien een oude stal en een aangrenzende kamer met 2 bedden en een tafel. Het is er erg donker. Er staat nog een oude laars, wat borden en een oude spade om de grond mee te bewerken. Hier is al heel lang niemand geweest. We sluiten de deurtjes weer en gaan terug naar de camping.

Ik vraag nog even aan de dame van de receptie waar we het beste Elanden kunnen vinden. Deze route pakken we in de avond als we de goulaschsoep en de aardappel salade op hebben.

Een heel mooi pad maar we vinden, op een hert na, helemaal niks!

Terug naar de caravan. Het is inmiddels bijna 10 uur. Even wat drinken, wat chips en dan lekker onder de wol.

Ondanks het koude en natte weer vermaken we ons prima. Het is goed om hier te zijn. Volgende week maar weer zon. We denken er wel aan om een dagje eerder te vertrekken hier. Dan hebben we trouwens ook alles gedaan wat we wilden.

Morgen naar Mittadallen, Messlingen en Flatruet, de hoogste weg van Zweden. Een eind in de auto dus.

Dag 14

Wat begint als een stralende dag met een zonnetje en 19 graden, eindigt in de stromende regen, 11 graden en een dvd van Najib Amhali.

Het is rond half 10 dat we aan het ontbijt zitten in de voortent. De hemel is stralend blauw en de zon schijnt op de Sonfjallet, onze bestemming van vandaag.

We maken voor de 4^e keer de rugzakken klaar met brood, kanelbular, drinken enz. en we vertrekken. We moeten wel ongeveer 40 kilometer rijden. We zitten aan de noordkant van de Sonfjallet en willen er nu aan de zuidkant op. Het is de derde keer dat we de berg bezoeken. Vorig jaar hebben we de steile noordkant gedaan en de wat langere westkant.

We rijden van Hedeviken naar Hede dan naar Ransdallen en vandaar naar Dalsvallen. Daar moeten we even zoeken, de weggetjes worden steeds smaller en steiler en je vraagt je af wanneer hier voor het laatst een auto geweest is. Ook worden de sporen steeds dieper en de gaten in de weg idem dito. Kwestie van voorzichtig heel houden dus. Je moet er niet aan denken dat er hier iets stuk gaat. Hoe ga je in hemelsnaam uitleggen waar je zit…. Is allemaal gelukkig niet nodig en we vinden het wandelpad richting Sododallen. We zullen wandelen tot Hastjarn. Daar is een hutje waar we willen lunchen.

Het bos is dicht en het pad vrij steil. Al snel klimmen we tot 850 meter en dan zijn we de boomgrens voorbij. Ondanks dat we aan deze kant de meeste kans hebben om sporen van beren te vinden treffen we niks aan. Wellicht dat die 2 overhoop gehaalde mierenhopen een teken zijn dat ze er zitten.

Eenmaal boven de boomgrens klimmen we tot 1005 meter. De auto staat op 670 meter. We komen na een aantal keer rusten en heel goed kijken aan bij het hutje en eten ons brood. Ik zeg het nog maar eens, het uitzicht is weer geweldig. Kilometers bos en meren liggen aan onze voeten en als we naar boven kijken zien we de met stenen bezaaide toppen van de Sonfjallet. Het is echt adembenemend.(of komt dat doordat het  de 4^e wandeling is?)

We keren zo langzamerhand terug naar de auto. Na 4 uur wandelen hebben we ruim 10 kilometer afgelegd. Misschien geen Olympische prestatie maar we voelen het weer best en we hebben er weer enorm van genoten. Ook op de terugweg geen treffers wat betreft wilde dieren, die 2 houtduiven niet meegerekend.

Eenmaal bij de auto rijden we richting Lindsell en halen daar gehaktballetjes en pasta voor vanavond.

Toen we om 4 uur in de auto stapten begon het zachtjes te regenen. Het is onderhand even droog geweest maar nu om 9 uur regent het volop en zitten we lekker binnen in de caravan. Het is gewoon te koud in de voortent. Ik typ het verslag af en daarna gaan we lekker Najib Amhali kijken op de dvd.

De weersvoorspellingen zijn niet zo heel goed voor de komende dagen maar we hebben nog wel wat bestemmingen in de omgeving waar we met de auto naartoe willen. Vorig jaar hebben we de rotstekeningen in Messlingen gemist. Die gaan we ws. morgen bezoeken. De gletsjer waar ik het eerder over had, is te ver weg. Daar komen we wel een andere keer.

Morgen weer een nieuw avontuur!

Dag 13

Toen de kinderen gisteren net in de tent lagen, hingen er behoorlijk donkere wolken boven de Sonfjallet en het onweerde een beetje. We hebben ze maar naar binnen gehaald. Even later heeft het flink geregend.

Vanmorgen toen we wakker werden was het droog en we hebben lekker uit geslapen. Om 10 uur aan het ontbijt en plannen gemaakt voor de dag. Rond half 12 zijn we richting Sveg gereden. De enige plaats in de omgeving met meer dan een kerk en een supermarkt. Viel trouwens een beetje tegen.

Wel eindelijk een mooie outdoor-broek voor Renate gevonden van mijn favoriete merk Pinewood. Toen nog even langs de dollarshop voor pleisters (hakken), elandstickers en wat andere huishoudelijke dingetjes.

Bij de System Bolaget halen we een paar flesjes wijn. Ik heb een aantal boeken van Ilja Gort gelezen en heb enorm zin aan een glaasje. We betalen ongeveer 6,25 euro voor een liter.

Eenmaal op de camping even wat eten, het is tenslotte al half 3. We gaan nog even op zoek naar de waterval waaronder je kunt zwemmen. Het is inmiddels 16 graden dus de zwemspullen laten we maar thuis. Na een rit diep het bos in, vinden we uiteindelijk de rivier Mittan en de betreffende waterval. Het is er weer schitterend. We maken het rondje af en komen aan de voet van een stuwdam. Aan de andere kant bevind zich een groot stuwmeer en we rijden naar het begin van de dam. Langs de waterkant ligt een enorme hoeveelheid wrakhout (het heet anders) dat lang in het water heeft gelegen en daardoor helemaal grijs is met de meest fantastische vormen. We zoeken een heel aantal mooie stukken uit voor thuis. Hoe we dit in de caravan meekrijgen is me nog een raadsel maar het ziet er geweldig uit.

Uiteindelijk maar terug naar de camping om hamburgers te maken. Lekker makkelijk vanavond.

Onder het eten vraagt Anna wanneer we gaan zwemmen en ik antwoord ”na het eten”. Daar zitten we dus aan vast.

Geen probleem maar het is 15 graden en het water is nog kouder……..

We gaan er lekker even door, je moet de zomer gewoon even uitdagen soms. Wel even onder de warme douche daarna. De foto’s zal ik zo toevoegen.

De avond brengen we door in de voortent met koffie en een borrel. Morgen moet de Sonfjallet beklommen. We zijn er onderhand wel weer aan toen.

Gisteren trouwens nog een SMS gehad van Gerke, de collega van Renate. Hij zit in Tanumshede net onder Olso. Eerste keer in Zweden en direct 5 elanden waaronder een mannetje gezien! Damn, hoe doen ze dat. Wat gaaf.

Wij gaan morgen op berenjacht. 

Dag 12

We zijn op onze eindbestemming aangekomen. Camping Sonfjallet in Hedeviken. Om 13.15 draaien we de camping op na ongeveer 140 kilometer door de Zweedse binnenlanden. Herhaaldelijk moeten we stoppen of langzaamaan doen omdat we talloze rendieren tegenkomen, en die beesten hebben geen ontzag voor auto’s. Ook niet met caravan. De weg was er ook niet naar om hard te rijden. Best steil en hier en daar flinke gaten in de weg. We hopen maar dat alles nog in de kastjes staat.

We worden vanmorgen wakker van de regen die op het caravandak tikt. Dat betekent slecht nieuws. De voortent is dus ook nat, bah. Als we het ontbijt op hebben is het droog en ruimen we de boel op. We bedanken de campingbaas voor de goede zorgen en krijgen zowaar 50 kronen korting. De camping kostte 210 kronen per nacht inclusief elektriciteit.

We rijden richting Tannas en vandaar uit naar Hede. Dit is een plaatsje met een kerk en een supermarkt en een camping. We willen even kijken of dit wat is. We zien een slagboom, veel vaste plekken, geen meer en besluiten om door te rijden naar de camping waar we vorig jaar ook zijn geweest. Ondanks het zwembad en de waterglijbaan die er wat troosteloos bij staan.

Eenmaal in Hedeviken, ongeveer 10 kilometer verder vinden we een mooi plekje op de camping, eigenlijk dezelfde plek als vorig jaar. We zetten de caravan neer en trekken de natte tent ervoor. Eerlijk gezegd zijn het wel kleine plekjes maar het tentje past er nog wel bij. Dat hier wifi is maakt veel goed, al blijkt dit niet de hele dag even betrouwbaar. In de loop van de dag kijkt de zon soms tussen de wolken door en is het een prachtige dag.

We eten een broodje met een kop koffie en ik haal de nodige boekjes bij de receptie voor informatie. De kaartjes bevallen me altijd het beste.

We rijden even naar Vemdalen. Hier is een sport-outlet die we even moeten bezoeken en een supermarkt.

In de boekjes had ik al gelezen van een broodbakker met een eigen houtoven en zuurdesembrood. Hier halen we een brood. Dit moet wel heel lekker zijn want het kost omgerekend meer dan 5 euro. Bij de caravan direct proberen met een plak zweedse kaas, heerlijk.

Bij de ICA doe we inkopen en in de avond eten we zalm met rijst en tomaten en sojasaus.

Rond 5 uur is het beginnen te regenen. De voorspelling ziet er wel goed uit. In de nacht wordt het droog en dan zijn de komende dagen droog. Rond 8 uur is het al droog, dus de kinderen kunnen de tent inpakken met slaapspullen en knuffels

We hebben nog geen plannen voor morgen. Stiekem willen we wel naar de zuidelijkste gletsjer van Zweden maar dat is een flink stuk rijden. We zien wel.

Zodra er wifi is zal ik even flink wat foto’s uploaden.

Dag 11

Tja, waar zullen we beginnen? In de ochtend dan maar. Wederom zon en een stralend blauwe lucht. We zijn eigenlijk niet van plan om te gaan wandelen vandaag. De Fulufjallet zit nog in de beentjes en de blaren nog op de hakken.

Eerst maar eens ontbijten. Dit keer met een croissant van de ICA en crackers. Dan smeren we toch maar brood voor vandaag. Ons plan is toch naar de Grovelsjon te rijden en kijken wat de dag brengt.

Eenmaal daar aangekomen, met de nodige rendieren onderweg, bel ik de man van het bootje of er toch nog plaats is om 11.30 uur. Hij is vol. Als optie geeft ie ons te lopen naar Sylen, Noorwegen en dan met de boot van 16.15 terug. We besluiten nog niet. Wel doen we de rugzakken op om te kijken hoe we ons voelen en hoe het gaat. We belanden in een prachtig gebied en ondanks de blaren gaat het best lekker. Na 2,5 kilometer zijn we de grens met Noorwegen al gepasseerd. Ik doe nieuwe pleisters op de hakken, we eten iets en dan pak ik de telefoon. We hebben reserveringsnummer 8 om 16.15 in Sylen, Noorwegen. Het is nog maar 12 uur dus we hebben tijd genoeg. We moeten nu nog ongeveer 7,5 kilometer. Het is hier onbeschrijfelijk mooi, we lopen om een top midden door de bergen en het weer is geweldig. We zien wat verdwaalde rendieren lopen. Opvallend veel jonge dieren. Daarnaast kunnen we geweldig ver kijken door het mooie weer.

We lopen rustig aan naar het eindstation en onderweg plukken we regelmatig bosbessen en cloudberries en drinken we wat. Aan het eind volgt nog een echte Noorse afdaling, steil en ongemakkelijk tot aan het meer. Dit alles door een dicht bos van berkenbomen.

Om half 3 komen we aan in Sylen. We zijn erg moe en hebben allemaal zere voeten. In het water dus maar. We vinden een prima picknickplek en trekken de schoenen uit. Heerlijk even tot de knieën in het koude water. De tijd tot 16.15 gaat lekker snel. Het begint wel koud te worden als het zonnetje achter een wolk verdwijnt. Het bootje vertrekt iets later, om 16.30, en 35 minuten later staan we weer bij de auto in Grovelsjon. Het is een oud vissersbootje dat nu 3 keer per dag op en neer vaart met maximaal 24 personen.

Gisteren was een mooie dag maar vandaag was helemaal geweldig. Eenmaal in de auto nog een aantal rendieren op de foto gezet en dan naar de ICA voor vissticks en salade.

De boeken en Ipads komen voor de dag en onze hoofden zijn zo mogelijk nog roder dan gisteren. Om 8 uur is het nog 23 graden!

Morgen vertrekken we hier en gaan we naar Hedeviken. Daar doen we het maar eens rustig aan. Even de voeten laten herstellen. Vandaag was niet gepland maar daarom misschien wel zo mooi.

In de avond doen we niet veel meer. We gaan op tijd naar bed. Morgen 140 kilometer.

Dag 10

Wat een prachtige dag was dit!

Vanmorgen worden we gewekt door de kinderen. Het is spaans benauwd in de tent! Klopt. De zon doet al goed zijn best en ook in de voortent is het al behaaglijk warm.  Ze besluiten voor een ochtendduik naar het meer te lopen. Waarachtig gaan ze er allebei door en dan hebben wij de ontbijttafel klaar staan.Snel de kleren aan en de deuren open voor een fris briesje door de voortent. We ontbijten lekker met “driehoekcrackers” en brood en een lekker kopje koffie.

Ondertussen haal ik mijn favoriete korte broek en polo nog even door een sopje. Kan het mooi drogen vandaag.

Daarna maken we de rugzakken weer gereed voor vandaag. De Fulufjallet staat op het programma.

We rijden via Sarna naar de Brottbackstugan. Dit is ten zuiden van het infocentrum en de Njuppeskar (of hoe je al die zweedse namen dan ook schrijft) In ieder geval is dat de hoogste waterval van Zweden.

Na een kilometer door het bos beginnen we te stijgen en worden de bomen korter en kaler. Op ongeveer 850 meter houden de bomen het voor gezien en op 900 meter bereiken we het plateau van de Fjallet. Het uitzicht is waar we ook kijken adembenemend. Door het mooie weer kunnen we heel ver kijken en zien we de Grovelsjon, de NIpfjallet en de Stadjan liggen. Overal kleine meertjes en dikke stenen.

We zijn rond 11.30 begonnen met de tocht en na 3,5 kilometer komen we aan bij een hutje met een kacheltje en een toilet. Tot die tijd hebben we in t-shirt gelopen. We eten ons brood en een kanelbullar en schrijven wat in het gastenboek. Daarna gaan de jassen aan en trekken we nog ruim 3 kilometer verder de Fjallet op. Het pad is bezaaid met dikke stenen dus een flinke uitdaging om te lopen. Na 6,5 kilometer vinden we een mooi uitzichtspunt en bouwen we een mooie toren van stenen. Ook eten we de overvloedig aanwezige bosbessen en een paar cloudberries. Dit zijn dikke bessen met een rode tot gele kleur. Let op: rood betekend nog niet rijp. (gatverdamme) Geel heeft een wat typische smaak die nog het meest lijkt op granaatappels. Het geeft niet dat er hier niet zoveel van zijn.

We nemen hetzelfde pad terug en komen rond 4 uur weer aan bij de auto. We zijn flink moe.

Even tanken en dan een korte boodschap bij de Coop. Eenmaal bij de tent wacht een koud biertje en limonade voor de kinderen, natuurlijk met een beetje chips.

Na het eten werken we nog even een puntje van Anna’s bucket list af. (dingen die je in je leven gedaan moet hebben) Op nummer 1 staat Ben en Jerry’s ijs eten. In de Coop staat een hele vrieskast vol dus met z’n tweeën halen ze een bak en die is snel leeg.

Het is de hele dag warm geweest, ruim 25 graden, maar boven  stond een stevige wind. Vandaar ook dat we soms de jassen aan hebben gedaan. Op de camping is het warm en volgens de campingbaas blijft het zo.

Het was een heerlijke dag en we hebben allemaal rode hoofden van de zon.

Dag 9

De weersvoorspellingen zijn niet zo heel goed voor vandaag. Toch worden we rond 8 uur wakker van het zonnetje onder de rolgordijntjes door. Nog even hangen in bed en dan loop ik langzaam aan naar de Coop voor broodjes. We ontbijten in de voortent en maken plannen voor vandaag.

We gaan niet wandelen vandaag. De blaren van Arjan en Anna moeten herstellen. Een tip, als je wandelschoenen koopt, met name een beetje stevige voor ruig terrein, INLOPEN! Ik heb een blaar die pijn doet tot in de knieholte. (ah gossie…..)

We pakken de auto voor een rondje om de Stadjan. Als snel veranderd de weg in een gravelpad en rijden we door een geweldig landschap. Dichte bossen afgewisseld door oerasgronden met meertjes en dode bomen. Na wat kilometers zien we ook de eerste rendieren en de opstallen waar ze gedurende het slachtseizoen aan het eind van de zomer bijeen worden gedreven en gesorteerd. Aan het eind van de rit gaan we even lekker pootje baden in een snel stromende rivier en dan vertrekken we naar de camping. Eerst nog even brood halen voor morgen en dan een late lunch. We eten een potje met noedelsoep. De kinderen gaan vissen en bij het water spelen en Renate en ik lezen ons de middag door.

Rond 5 uur komt dan eindelijk de voorspelde regen. Even gaat het wat harder met een verdwaalde onweersklap. Ik haal Sven op van de toiletten met een paraplu. Anders zou hij wel heel nat zijn geworden. Even wat hapjes bij de borrel die ik samen met Anna klaar maak.

’s Avonds eten we toast met ui, champignon en kipfilet.

Ik heb even aan de campingbaas gevraagd waar en wanneer we het beste elanden kunnen spotten. Hij beveelt ons 2 routes aan. Rond 8 uur moet het lukken. We vertrekken om kwart voor 9 voor een korte rit naar een plek waar we eerder geslaagd zijn. Dit keer levert het echter alleen een mooie zon op die door de wolken kijkt. Verbazingwekkend hoe hoog de zon nog staat op dit tijdstip. Het is inmiddels half 10 en in Almelo zou hij nog over de oude MEAO schijnen. (als je begrijpt wat ik bedoel)

We hebben vanmiddag de voortent voorzien van voorwandjes dus de avond brengen we beschut door in de voortent met een boek, ereader of Ipad. De weekkaart van t-mobile is verlopen maar ik geloof dat we niet zonder internet kunnen dus ik vraag een nieuwe aan. 14,99 voor een week. Ik zet daarbij de telefoon op gedeeld internet dus we kunnen er allemaal een beetje gebruik van maken. (snelheid is erg wisselend maar het is iets)

Morgen gaan we naar de Fulufjellet. Ik wil parkeren bij de “Brodbakstugan” en dan voor het eerst de fjellet op. Vorige keer hebben we alleen de waterval Njuppeskar bekeken. Nu willen we de hoogvlakte op.

Wordt vervolgd……

Dag 8

Vandaag lekker de bergen in. We gaan de Stadjan beklimmen. De Stadjan ligt in het gebied van de Nipfjallet en we zijn er eerder geweest.

We hebben tot 9 uur in bed gelegen en ik wandel even naar de Coop voor verse broodjes. Na het ontbijt gaan we de rugzakken klaarmaken en vertrekken we. Het is prachtig weer. Een onbewolkte hemel en de zon doet goed zijn best. We besluiten in korte broek te gaan. Niet gebruikelijk in verband met ongedierte en het feit dat het op hoogte redelijk fris kan zijn maar we wagen het erop. Een goede keuze. Het is heerlijk op de berg. Je hebt hier fantastische uitzichten waar we elke keer weer van genieten. Na de gebruikelijke stops onderweg voor drinken en een snoepje, bereiken we uiteindelijk de top op 1141 meter. We zijn begonnen op 680. Een flinke stijging dus en we voelen het in de beentjes.

Het waait behoorlijk aan de top en Sven heeft een heel goor spelletje bedacht. Als je de spuug langzaam uit je mond laat vallen flubbert het wel 2 meter verder weg. Wel oppassen dat het niet in je eigen oor waait. We lachen er heel hard om.

Waar de Stadjan vorige keer nog druk bevolkt was met rendieren zien we er nu geen een! Beetje jammer. Ze zijn nogal fotogeniek namelijk. Op de heenweg hierheen hebben we er 2 gezien rondom de auto op de weg maar verder niks. Straks maar eens vragen aan de receptie van de camping waar ze zijn. Wellicht is het gewoon te warm.

Eenmaal boven waait een stevige bries. We zoeken wat beschutting om de lunch te genieten en even te rusten. Dan lopen we weer naar beneden. Een steil stuk van vanochtend laten we links liggen en we maken een wat langere omweg door het bos aan de voet van de berg. Daar ziet Sven met een scherp oog een specht die op zoek is naar eten in de schors van oude bomen. Ik probeer een aantal foto’s te maken maar de kleine vogel lijkt met me te spelen. Elke keer als ik om de boom draai, doet hij dat ook. Toch nog een aantal mooie plaatjes kunnen maken. Lekker puh!

Op de terugweg nog even kijken bij de Idre Fjall, een groot skigebied hier in de omgeving. Daarna even langs de supermarkt voor de BBQ van vanavond en dan pak ik de computer om dit en het verslag van dag 7 te schrijven. Lekker met een biertje onder de voortent in de schaduw. Het is warm, ruim 25 graden. De voorspellingen voor morgen zijn minder maar dat zien we morgen dan wel weer.

Rond een uur of 5 gaan we even zwemmen. Bij de camping is een meer, of eigenlijk een hele brede rivier, stromend water dus. We gaan er allemaal door maar warmer dan 15 graden was het zeker niet.

Als we er weer zijn trekken we de kleden aan en gaan we richting het dorp. Er is een rolski wedstrijd en we horen al een hele tijd een speaker druk in de weer. We hebben geluk en zien de start van de dames en de heren groep. Rolskien is een soort langlaufen op de weg. Leuk om te zien.

Eenmaal op de camping steken we de BBQ aan voor kippenvleugeltjes met gepofte aardappels. Vooraf eten we een garnalensalade van de laatste garnalen uit de diepvries.

De kinderen trekken er nog even met de hengel op uit en we steken nog even een vuurtje aan voor de nieuwe marshmellows van de ICA.

We hebben alleen internet via de telefoon van Arjan, t-mobile, niet de meest snelle verbinding maar de mail werkt wel.

Kijken of ik het verslag kan uploaden. We zitten nog wel langer zonder internet dus wees niet ongerust…..

Dag 7

Vandaag hebben we een reisdag. We gaan van Arvika naar Idre. De 1 na laatste stop voor Hedeviken en de Sonfjallet. We gaan naar een gebied waar we veel wandelmogelijkheden hebben zoals de Fulufjallet, de Stadjan en de Grovelsjon.

Eerst even tanken en daarna beginnen we aan 350 kilometer. Als snel buiten Arvika ziet Anna een Golfbalveld, mag je raden wat dat is. Ik denk een veld waar ze golfbal spelen…….Ze bedoeld een golfbaan. Whatever….

De weg is breed en het is lekker zonnig. We hebben wat langer in bed gelegen dus het is al 10 uur als we vertrekken. De tent is nog nat van de regen en de dauw van gisteren dus die moet maar zo in de auto.

Hoe dichter we bij Idre komen, hoe smaller de weg wordt met redelijke stijgingen erin. Uiteindelijk is het 3^e en 4^e versnelling met de nodige bochten. Het is lekker rustig op de weg.

Rond half 3 zijn we op de camping. We keizen voor Nasets Camping aan het begin van Idre. In 2011 hebben we op Soralvens Fiske Camping gestaan maar deze Nederlandse mevrouw heeft wat trekjes van de Bucket Woman en dat vinden we toch minder grappig dan op TV. We zoeken een mooie plaats op de camping met stroom, met name voor de koelkast. Wel jammer want de mooiste plekjes hebben geen stroom. De koelkast kan op gas maar een beetje luxe van stroom kunnen we eigenlijk ook niet missen. We vinden een mooi plekje en melden ons direct aan. 170 kronen per nacht, een kleine 20 euro. Geen geld.

Nadat we de tent ervoor hebben getrokken en het tentje van de kids te drogen hebben gelegd lopen we even naar de Coop voor het eten vanavond. We eten taco´s met gehakt. De kinderen zijn druk met vissen. Het is nog steeds heerlijk weer maar het koelt wel snel af in de avond. We maken een kampvuur met marshmellows aan de rand van de rivier en om half 11 besluit ik de kinderen maar eens op de halen. Het gevoel van tijd is een beetje inde war. Om half elf kun je nog best een boek lezen zonder kunstlicht. Heerlijk is dat. Uiteindelijk gaan we tevreden naar bed. Morgen gaan we de Stadjan beklimmen. Dat hebben we in 2011 ook gedaan. Toen zijn we niet helemaal op de top geweest. De top was toen bevolkt met een groot aantal rendieren en die hebben we maar niet gestoord. We zijn benieuwd wat de dag gaat brengen.

Reageren?

Vanaf nu kun je trouwens reageren op de berichten die we schrijven. Vinden we leuk!!

groeten
Arjan, Renate, Anna en Sven

Dag 6

Vanmorgen komen de kinderen rond 9 uur de caravan binnen. Even bij ons in bed en daarna aankleden. We ontbijten buiten. De zon schijnt tussen de wolken door in de voortent. Het is rond de 20 graden.

We pakken de rugzakken en de auto in want vandaag gaan we wandelen. Regenponchoos, jassen, zakmes, vorken, bakjes pasta salade, flesjes water en wat ehbo spullen in de rugzak en dan de bergschoenen aan.

Het is ongeveer 40 kilometer rijden naar Lennungshammer. Dat is het centrum van het natuurreservaat  Glaskogen. Bij het informatiepunt halen we een bescheiden routekaart van het gebied en zoeken we een route uit die ons past. We gaan voor de 11 kilometer. Het is de eerste dag dus rustig aan beginnen.

Via een grindpad gaat we steeds dieper het bos in om uiteindelijk op een smal paadje omhoog en omlaag door het bos te dwalen. Het is geweldig.  We worden omringd door bosbessenstruiken en herhaaldelijk moeten we even stoppen om te plukken. Er zitten hele dikken bij dit jaar. Op het pad lopen talloze mieren druk te doen alsof ze vandaag nog het hele bos moeten renoveren. Links en rechts hebben ze grote mierenhopen opgericht.

Af en toe stoppen we even om te speuren naar dieren. We komen helaas niks tegen.

Na 5 kilometer is het inmiddels 1 uur en vinden we een picknick bank. Hier eten we de pasta salade en vervolgens lopen we langs het meer richting de auto. Over het meer zie je talloze eilandjes en af en toe een kano. Het is nog steeds mooi weer. Warm zelfs als je loopt.

Eenmaal bij de auto zijn we best moe. Nog snel even langs de supermarkt voor vlees op de barbecue en dan naar de caravan.

Achter ons begint het behoorlijk donker te worden. Even hebben we de hoop dat het langs ons heen waait maar helaas….Over het meer trekt een dikke regenbui in onze richting. Ik voorspel dat het zo over is maar wederom helaas. Het koelt af tot een graad of 17 en het blijft een beetje regenen. Af en toe nog een beetje onweer maar dat mag geen naam hebben.

De barbecue brandt ook wel onder de voortent dus het vlees en de maïskolven zijn prima.

We hebben besloten om hier morgen te vertrekken. We verlangen naar het noorden en gaan morgen naar Idre. Dat is ongeveer 350 kilometer maar we doen rustig aan. De voortent is nat en die moet er eerst nog vanaf.

De rest van de avond vermaken we ons met spelletjes en boeken. Lekker op tijd onder de wol.

Ik probeer nog wat foto's te uploaden. Als dat lukt staan ze onder het kopje.......foto's inderdaad!

Dag 5

Slow day at the office, vandaag. We slapen heerlijk uit tot half 9 en de kinderen komen om 9 uur binnen stommelen. Het luchtbed is goed bevallen. Ze hebben heerlijk geslapen.

Ik schuifel met de kids naar de campingwinkel om broodjes te scoren. Een paar witte bolletjes en een paar donkere voor de dames. Daarna drinken we uitgebreid koffie en dan even naar de stad.

Arvika heeft de meest binnenlands gelegen haven van Zweden. Theoretisch zou je vanaf hier naar New York kunnen varen. De stad stelt niet zo heel veel voor. Wel een paar leuke winkeltjes met handwerk en keramiek. In de laatste wordt Renate in het Nederlands aangesproken. Ik loop op dat moment even bij de System Bolaget, de staats-drank-winkel. Even genieten van het assortiment. Wijn uit de hele wereld is op prijs ingedeeld. De goedkoopste is rond de 6 euro, de duurste meer dan honderd. Een flesje wijn hoef je vanuit Nederland dus niet mee te nemen. Bier komt op ongeveer 1 euro voor een blikje. Dat loont de moeite dus nog wel. Sterke drank is anders, een flesje wodka kost al snel 25 euro en cognac en whisky zijn nog wat duurder.

In de supermarkt koop ik echter een aantal blikjes zweeds bier met 2,1 en 2,8 procent alcohol. Goed koud is het prima te doen. Deze kosten tussen de 40 en 50 cent voor een halve liter.

Eenmaal terug op de camping gaan we eten, het is inmiddels half 2. Vers zuurdesembrood en ingelegde haring. We hebben ook ingevroren, gekookte garnalen gekocht. Even ontdooien en dan met een likje mayo of zonder. Heerlijk.

Het is de hele dag al bewolkt en een graad of 20. Niet heel warm maar het is nog droog en de korte broek kan net. We gaan zwemmen, althans de kinderen en ik. Renate is verstandig. Op dat moment begint het iets te sputteren. Dat lekkere water van gisteren is overigens best afgekoeld afgelopen nacht……. Toch maar lekker even erdoor en dan naar de caravan om op te warmen.

De rest van de middag vermaken de kinderen zich met de Ipad. De regen zet niet echt door en tegen de avond kijkt de zon weer onder de wolken langs. Na het nodige gestep en gebadminton gaan we eten. Couscous met vis, garnalen en groente. Papa en mama vinden het lekkerder dan de kinderen.

De avond is windstil en licht bewolkt.

Morgen gaan we wandelen naar het natuurreservaat Glaskogen. De kids hebben allebei een nieuwe rugzak en de pasta salade voor onderweg is al gemaakt dus wij zijn er klaar voor.

Morgen meer!

Dag 4

Nog even over de Gekas voordat ik vertel over de dag van vandaag. Toen ik gisteravond voor het slapen gaan op het opstapje van de caravan stond, keek ik uit over een zee van witte caravandaken. Ruim 300. Allemaal langer dan 5 meter en allemaal getrokken door een Volvo v70 of een Saab. Een enkele Modeo daargelaten. Nu laat ik de campers even buiten beschouwing. Die mensen komen uit heel Zweden, of Noorwegen. Niet voor een gezellig weekend of voor de mooie camping. Ze komen om te winkelen en alleen om te winkelen! Net als alle gasten in de ruim 200 huisjes. Daarnaast is er dit jaar een hotel geopend door de Gekas. Pal tegenover het warenhuis.

Ondanks dat we niet heel veel gekocht hebben, blijft het een fascinerend fenomeen van ongekende omvang. Wat een winkel al niet te weeg kan brengen.

Overigens niemand kwaad gezien. De camping is ontzettend strak geregeld en ook op het parkeerterrein waar tientallen auto’s op zoek zijn naar een plaatsje, met zon en 30 graden, valt geen onvertogen woord en geen enkele opgestoken middelvinger. Misschien is dat wel waarom ik zo graag in Zweden kom. Het komt allemaal goed.

Nou, uiteindelijk kost het uitchecken 2 minuten, 200 kronen per nacht, en vertrekken we rond kwart voor negen. Ook vandaag schijnt de zon.

We rijden richting Goteborg naar Trolhattan en daar begint het echte Zweden. Een prachtige nieuwe weg richting Karlstad. Onderweg stoppen we om te tanken en te plassen en rond kwart voor 2 zijn we op de camping in Arvika. Beetje grote camping maar we vinden een mooi plaatsje aan het water. Meteen de voortent ervoor en dan lekker zwemmen. Eerst regel ik een luchtbed bij de Jysk en vind ik een Lidl voor morgen of overmorgen.

Het is heerlijk weer. Ruim 28 graden en we rusten uit op de steiger na een heerlijke duik in het water.

In de avond doen we de BBQ aan en eten we lekker. De kinderen vertrekken richting de speeltuin en we pakken de ereader er maar eens weer bij. Ik zit onderhand met Joris Luyendijk in Egypte (herfstvakantie?) en lees over de jeugd in Egypte en de Islam. Een heerlijk boek.

Na een kopje thee wandelen we nog even naar het meer en zien we de zon langzaam verdwijnen in het meer.

We hebben nog geen plannen voor de komende dagen. Beetje vreemd maar we houden de mogelijkheden even open. Als het dit weer blijft doen we wel misschien niks en gaan we lekker aan het meer liggen. We hebben beperkt internet dus ik klooi nog even met de website. Als je dit daarop leest is het dus gelukt.

Morgen een nieuw avontuur, of niet!

Dag 3

Zo, de derde dag. Vandaag moeten we shoppen, de hele dag. We ontbijten met brood en koffie en we belanden om iets over 9 in de Gekas. Er is dan nog een parkeerplaats te vinden in de buurt van de winkel. Op ons gemak trekken we van de herenafdeling naar de kinderafdeling en de rest van de winkel. We vinden niet alles van het boodschappenbriefje maar hebben er wel plezier in. In de loop van de ochtend wordt het wat drukker. Aan de andere kant, op het moment dat wij binnen komen gaan er ook al klanten weg met een hele volle kar, of 2!

Renate vindt een mooie jas. Ik een vest en Sven een nieuwe joggingbroek. Anna slaagt voor een sportbroekje en een nieuw vest.

Daarna naar de schoenwinkel. Renate en Anna een paar hoge All Stars (niet echt) en Sven een paar adidassen (wel echt) Ik twijfel nog tussen Puma en Helly Hansen.

Onderhand is het tijd om even naar de caravan te gaan om te lunchen. Brood met rakost (smeerkaas met garnalen) en leverpastei.

We stappen weer in de auto naar de Gekas. Hier hebben we geluk dat we een plekje vinden voor de auto. Het is weer helemaal vol! We doen nu de boodschappen voor vanavond en de rest van de vakantie. Worstjes, augurken, wraps enz. We halen ook een blikje gecondenseerde melk. Ik wil de kinderen laten  zien dat je hier toffee van kunt maken.

Uiteindelijk besluit ik toch om de schoenen van Helly Hansen te kopen, wit, als dat maar goed gaat. Rond half 4 zijn we terug bij de caravan. We drinken koffie en daarna een borrel. De kinderen gaan op de step en met de walkie talkies het bos in. Renate en ik doen ons uiterste best om de ereader leeg te lezen. Ik lees een boek van Ilja Gort over wijn en krijg spontaan zin om met de herfst naar Frankrijk te gaan. Als het uit is begin ik in een boek van Peter d’Hammecourt. Toch maar naar Rusland dan? Renate is bezig met iets van Heleen van Rooyen.

Bij de borrel eten we wat toastjes met rakost, bietensalade en smeerkaas en blokjes kaas met augurk.

Om 7 uur eten we hotdogs met alles erop en eraan, mosterd, ketchup, augurk en uitjes. In de avond nog een ijsje. Dat was gisteren beloofd.

We gaan op tijd naar bed. Het was vandaag warm en drukkend met wolken en zon. Tijdens ons bezoek aan de Gekas heeft het even geregend. In de avond koelt het lekker af en zitten we nog lang buiten. Ik bel nog even met thuis. Daar is het afgekoeld naar normale temperaturen. Ik hoor dat het in Oostenrijk nog erg warm is, rond de 40 graden.

Morgen vertrekken we naar Arvika, ongeveer 350 kilometer in noordelijke richting. Hopelijk een mooie camping met zwemgelegenheid. Daar hebben we zin in.

Dag 2

Vandaag vertrekken we naar Ullared in Zweden. Het is al ruim 25 graden als we om 9 uur vertrekken. Ons ontbijt bestond noodgedwongen uit crackers. Er is in Tappernoje niks te koop.

Na Kopenhagen, de Oresundbrug en Malmo begint het donker te worden in de lucht. Als snel is de weg nat en even later rijden we in de regen. Na een paar uur hebben we even gestopt om te plassen. Het regent nu nog steeds en het is 18 graden. Geen pretje in je zomerkleding.

We gaan snel verder, nog  100 kilometer. Geleidelijk aan wordt het droog en klaart het op. Als de zon terug is, is het meteen warm. Eenmaal in Ullared sluiten we aan in de rij bij de `incheckning`. We hebben er 4 voor ons dus het gaat lekker snel. Het is inmiddels 1 uur in de middag. Op de camping staan we op dezelfde plek bijna als vorig jaar. We staan zelfs in de computer! Moet niet gekker worden.

Snel de caravan op de plek en dan geld pinnen. We hebben nog niet gegeten dus we pakken een hamburger. Het is op de parkeerplaats heel druk. Wat nog nooit is voorgekomen gebeurt vandaag, we vinden geen plek. We brengen de auto terug naar de camping en lopen dan naar de winkel. Uiteindelijk maar een klein stukje maar gezien de ervaringen uit het verleden komen we met tassen terug en dan is de auto wel handig.

Ook dat laatste valt mee vandaag. Eigenlijk doen we alleen boodschappen en kopen Anna en Renate een trui. Inmiddels is het 4 uur en gaan we nog even langs de andere winkels op het terrein. Ook hier nog niet veel bijzonders.

Eenmaal op de camping is het tijd voor een biertje en lezen we even.

Ik maak eten, brood met zweedse gehaktballetjes ,tomaat en komkommer.

Na het eten struinen we nog even over de camping. Vanavond weer op tijd naar bed want morgen moeten we er weer aan geloven. Even lekker de tijd nemen om de winkel goed door te gaan. Het blijft een bijzondere belevenis. Ondanks dat de parkeerplaats niet veel goeds voorspelde is het in de winkel wel druk maar niet drukker dan anders. 

Dag 1

We vertrekken rond 8 uur op de vrijdag ochtend. Dit keer niet uitgezwaaid. De rest van de familie zit in Oostenrijk. Het is al warm en de airco doet goede zaken vandaag. Bij vertrek piept de koppeling van de caravan op de trekhaak. Even checken. Er blijkt niks aan de hand. Ik heb in de koppeling wat ringetjes gedaan en daardoor zit ie een beetje strak.

Tot aan Hamburg loopt het mooi door. Bij Hamburg lopen we een uurtje vertraging op door de drukte. We komen toch op tijd aan bij de boot en rijden als een van de eersten op. We staan mooi vooraan. Even 45 minuten helemaal niks en dan rijden we er in Denemarken weer af.

Nog 80 kilometer. De camping in Maribo laten we links liggen. Ik heb me al een paar jaar verbaasd over de prijs daar. Ook dit jaar 50 euro per nacht voor een camping met matige faciliteiten. In Tappernoje is ook een camping. Vandaag iets verder, morgen iets minder.

Eenmaal in Tappernoje is de camping snel te vinden. Een keurige plek met door hagen omzoomde plekjes. We mogen een plekje op `Heino´s Camping` uitzoeken. Men komt in de avond wel even langs om geld op te halen.

De toiletten zijn oud maar prima schoon. Ik rij even naar het dorp om te tanken en eten te halen. Op de hoek zit een snackbar met pizza hamburgers en patat. We eten patat vanavond. Hier blijkt dat Denemarken ook niet goedkoop is. Ik betaal een kleine 20 euro voor 4 grote bakken patat met saus.

Als we willen gaan eten loopt Sven op blote voeten uit de caravan en gaat op een bij staan. Dat doet pijn. Helaas hebben we geen pompje bij ons, dus halen we de angel eruit en zuig ik het gif uit zijn voet. Beetje Prikweg erop en klaar. We hebben hem er niet weer over gehoord.

Later zien we dat de eigenaar van de camping meer dan 40 bijenkasten heeft staan! We hebben er verder geen last van.

Rond 8 uur komt de eigenaar met de rekening. Hij matst ons een beetje met de kinderen en we komen op 23 euro voor 1 nacht. Dat is een schappelijke prijs. Hiervoor krijgen we echter geen bonnetje…..

De avond brengen we lezend door. De kinderen doen nog even een spelletje en dan gaan we op tijd naar bed.

Inleiding

Hierboven verschijnen de verhalen die het verslag vormen van onze vakantie naar Zweden in 2013. Ik probeer dit per dag te doen. Er staat een mogelijkheid om te reageren maar die heb ik nog niet onder de knie.
Mocht je toch iets lezen dat voor jou aanleiding is om te reageren dan graag per mail op a.reefman@gmail.com

Veel leesplezier op ons blog.

Groeten
Arjan, Renate, Anna en Sven.