Taekwondo Weekend Brussel

Na een leuk Sinterklaasfeest op donderdag en de nodige stress op het werk vertrekken we vrijdag middag rond 13.30 naar Brussel. We verzamelen bij de sportschool en rijden vervolgens met 4 auto’s naar de Belgisch hoofdstad.

Vorig jaar is Renate hier ook geweest en ze weet te vertellen dat de sporthal midden in het centrum van Brussel ligt. Met alle hectiek en parkeerproblemen die daarbij horen.

De reis verloopt prima. De navigatie van Thijs wijst ons de snelste weg en na een korte plaspauze komen we rond half 6 aan bij het Palais du Midi. Het is erg druk in Brussel en Renate heeft niks teveel gezegd. Wel een prachtige stad met de kerstversiering die al hangt.

Het Palais du Midi ligt in de aziatische wijk van Brussel op loop afstand van Manneke Pis.

De weging verloopt voorspoedig, al is het wel even zoeken naar de locatie. Daarna zoeken we een eetgelegenheid op. We vinden een prima pizzeria en eten shoarma, pizza, of een combinatie van die 2. We zijn met 17 personen. 11 spelers, coach Thijs en 5 ouders.

Na het eten, rond 8 uur vertrekken we naar het hotel in Vilvoorde. De kinderen gaan rond 10.00 slapen. Ze hebben dan al een intensief kussengevecht achter de rug. Wij drinken nog even wat bij Thijs op de kamer en gaan dan lekker slapen.

De volgende ochtend vertrekken we rond 8 uur naar de sporthal. Dit gaat iets beter. Het is nu nog niet zo druk in de stad. We parkeren ongeveer een kilometer van de sporthal op een terrein tussen 2 grote wegen. Krap maar het past.

In de sporthal is het een drukte van belang en ondanks dat de organisatie al een jaar weet dat het toernooi om 9.30 begint, slagen ze er toch in om 3 kwartier later te starten. Dit wordt een lange dag.

We hebben in de hoek van de zaal een plek gevonden voor alle spullen. Daar kunnen de spelers zich warm trainen en wij af en toe even zitten of liggen.

Sven is in de loop van de dag aan de beurt. Hij zit in de A-klasse tot 49 kilogram samen met zijn maatje Chiel. Beiden zijn uitgeloot voor de kwalificatiewedstrijd. Chiel verliest helaas zijn eerste wedstrijd. Geen schande, zijn tegenstander is bijna een kop groter dan hij.

Dan Sven. In een spannende wedstrijd wint hij van een Egyptische speler. Heel knap. Maar nu? De halve finale tegen Antoine Dupont. Voor de wedstrijd hebben ze al even met elkaar gesproken. Ze beginnen elkaar te herkennen van eerdere wedstrijden. Voor de wedstrijd heeft Sven zijn zenuwen maar matig onder controle en staat zo strak als een rietje. Eenmaal in het veld zet hij een  technisch hele strakke partij neer en verliest wederom met 1 puntje. Frustratie en verdriet maken zich meester van hem. Onnodig want het niveau op dit toernooi is bijna nog hoger dan in Bonn. Dupont wint vervolgens de finale met ruime cijfers.

Er zijn teams aanwezig uit een groot aantal landen. Spanje, Engeland, Korea, Israel, Egypte, Frankrijk, Andorra en Nederland. Echt wel indrukwekkend om bij te mogen zijn.

Het toernooi begint steeds verder uit te lopen en uiteindelijk is Anna rond 7 uur in de avond aan de beurt. Omdat Thijs met een andere speler aan het coachen is, neemt Ronald Folson zijn taak als coach over. Anna is hier redelijk makkelijk in.

Anna vecht in de A-klasse tot 49 kilo bij de junioren en dit is na Bonn haar 2^e grote toernooi. Heel spannend weer voor papa en mama. Het niveau is erg hoog en de kans dat Anna een hele sterke tegenstander treft is groot(met alle risico’s van dien). Ze treft de Belgisch kampioen 2012! Een sterke dame en Anna laat zich in de eerste ronde  verrassen en krijgt 4 hoofdtreffers tegen. Dan is het 12-3. Vervolgens herpakt ze zich en gaat ze zelf ook vechten. Wat een verschil! En wat dapper. Ze weet nog 4 punten te pakken en uiteindelijk verliest ze met 12-7. Ook dit meisje weet de latere finale met ruime cijfers te winnen.(14-2)

Voor de resultaten van de rest van de groep verwijs ik even naar de site van Oude Luttikhuis.

www.tkdoudeluttikhuis.com

Uiteindelijk vertrekken we rond half 11 in de avond uit Brussel. Een hele lange dag, niet altijd leuk(geef ik eerlijk toe) maar wel een mooi resultaat. De sporthal was warm en benauwd, het wachten is verschrikkelijk maar aan de andere kant is de sfeer in de groep echt geweldig. De wedstrijdvoorbereiding met elkaar, de begeleiding, de dolletjes………

We komen rond half 2 in huis en de kinderen gaan direct door naar bed. Snel nog een borreltje en dan gaan wij ook slapen.

Op zondag is het om 10.00 nog stil in huis en besluit ik dit spannende weekend even van me af te schrijven. Ik merk dat ik tijdens de wedstrijden van de kinderen ongemeen fanatiek kan worden en dat het me veel meer doet dan ik vermoed. Daarnaast kan ik me soms ergeren aan, in mijn ogen, onterechte beslissingen. Het blijft een jury-sport. Ik heb daarom niet alle wedstrijden gekeken van het team van Oude Luttikhuis. Dat betekent niet dat het me niet interesseert. Ik voel voor elk teamlid hetzelfde respect als voor Anna en Sven. Het zijn stuk voor stuk toppers waar je heel goed een weekendje me weg kunt zijn en die heel serieus met hun sport bezig zijn.

Uiteindelijk schrijf ik dit verslag op zondag morgen met een fantastisch gevoel. Heel trots op de kinderen(vergeef me dat ik soms opschep) en dankbaar naar de rest van de groep en de begeleiding.

Het volgende grote toernooi is het Nederlands kampioenschap in Almere. 

Ondertussen staan de kerstdagen voor de deur en hoop ik ook nog iets aan de boot te kunnen doen.

Tot een volgende keer.