Tuurlijk. Google maps. Tussen Roemenië en Oekraïne.
Het Spaans Open blijkt qua planning toch niet mogelijk. Als alternatief naar Moldavië. Een G1 toernooi. En Sven mag mee. Samen met 2 clubgenoten. Vliegen. Spannend. In april gaat het gebeuren. Goed contact met school geeft medewerking en Sven doet goed zijn best. Ik hou jullie op de hoogte.
Met mijn arm gaat het voorspoedig. Ik kan werken en heb goede oefeningen van de fysio. Fysio is a bitch. Pijn. Maar dat moet ook wel. Alles is ontwricht. Spieren, pezen en gewrichten. Ik heb nog een beetje angst om alles weer te gebruiken maar de chirurg heeft me bevestigd dat alles er mooi in zit en dat het er goed uit ziet. De hechtingen zijn verwijderd.
Maar slapen dat ik kan! Zelfs overdag. Na het werk. Op de bank. Pfoeh!
Nog een paar weken en ik mag belast gaan oefenen. Hopelijk kan ik dan weer snel achter het stuur. Lopend naar het werk is oké voor de lijn maar langere afstanden zijn lastig en ik heb vaker dan ik wil een taxi nodig. Iedereen doet dat met liefde maar ik kijk uit naar de tijd dat ik het weer zelf kan. Dat geldt ook voor het dicht doen van mijn broek en het afdrogen na de douche… Gelukkig heb ik een hele lieve vrouw en kinderen.
De tuin wacht en de boot vraagt aandacht. Vooruitkijken, maar alles ligt stil op dit moment.
Morgen heeft Anna een districtsfinale springen! Go, go, go. In Nunspeet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten