Deze is voor jou!

Taekwondo nog een keer dan. Tuulk, waarom niet? Waarom wel? Eerlijk? Omdat het ons veel gebracht heeft, en heel veel heeft gekost. Maar goed. Taekwondo dan.

Anna? Nee.

Sven? Nee.

Allebei? Nee.

Renate!

Mijn meissie is al een paar jaar bezig. In alle anonimiteit. Gewoon omdat ze het leuk vindt en niet zit te wachten op aandacht. Trainen. Op maandagavond, af en toe op woensdag, op donderdag en sinds een tijdje op zondagochtend.

Als ik nog lig te stinken in mijn nest, staat zij al in de wedstrijdgroep “Stijl” haar taeguks te oefenen. Om vervolgens bij mijn eerste koffie te vertellen over de belevenissen.

Ik heb mijn portie Taekwondo wel gehad, maar van mijn lief accepteer ik meer. Als je iets met zoveel overgave doet, verdien je steun en aandacht. Onderhand is Renate gevorderd tot de blauw-rode band. Aan de horizon gloort die ene kleur voor de echte doorzetters.

Uiteindelijk stapt ze afgelopen zondag na de vakantie in de auto naar Oldenzaal om mee te doen aan een wedstrijd. Op zaterdag is er, tussen de onuitgepakte koffers, nog flink geoefend in de woonkamer, met de kinderen, om de stijlvormen te perfectioneren. 

Renate haalt goud op dit regionale stijltoernooi. Dat is heel knap. Al het harde werken wordt beloond met een beker en erkenning van de trainingsmaatjes van de zondag en de trainer, Robin.

Met een dikke glimlach beginnen we aan de laatste restjes van het weekend. Dit is wel gaaf hoor. Hard work pays of!

Lieve schat, het gaat op dit blog vaak over mij of over de kinderen. Deze is voor jou!!