Daar liggen we dan. 30 graden. Zwembad. Portugal. 6 oktober 2018.
Om precies te zijn in Cabanas. Een oud vissersdorpje aan de Atlantische oceaan in het oostelijk deel van de Algarve. Maar oud vissersdorpje aan mijn reet! Oh, hier zal vast gevist worden en het dorpje zal langer bestaan dan dat ik hier op aarde rondloop maar om dit een oud vissersdorpje te noemen gaat ver, heel ver. Het is een vakantieoord. Een heel mooi vakantieoord. Dat dan weer wel. Met veel witte appartementen, een prachtige boulevard en een enkel(!) souvenirwinkeltje.
Gisteren bij aankomst hebben we nog kunnen genieten van het buffet en dat is mooi. We hadden honger na een lange reis. Eenmaal in ons appartement kijken we de ogen uit. Dichtbij de receptie, met balkon. En we slapen op een vide. Het is super ruim, voor 4 personen eigenlijk. Met vaatwasser, koelkast en kookplaat. Heel handig als je all-inclusive zit.
Vanmorgen maar eens begonnen met ontbijt. Prima, brood, fruit, drinken. En voor de liefhebber ei in 2 soorten en bacon. En witte bonen in tomatensaus. We zijn gisteren tot laat in de bar blijven hangen om de reis van ons af te schudden. Zware kost in de ochtend vermijd ik nog even.
Toen een wandeling door het dorpje. Het is al warm, heel warm, naar de 30 graden. We wandelen terug en zoeken een plek aan het zwembad. Heerlijk onder de parasol en een licht briesje. Dit houd ik langer vol dan gewoonlijk. Ik heb een goed boek en Joep Beving op de oren. Piano.
Even lunchen dan maar. Veel warme gerechten en salades. Heel mooi. Lekker. We drinken er een wijntje bij.
Terug naar het zwembad. En wie mij een beetje kent zal opkijken. Maar ik vind dit echt wel lekker.
Rond 4 uur is het gedaan en gaan we met een bootje naar de overkant van de lagune. Naar het strand. De oceaan geeft golven van ruim 2 meter. Spannend. We deinen even mee totdat een golf breekt boven mijn hoofd. Net iets te lang onder water. Wat een kracht! Heelhuids kom ik boven en we laten ons opdrogen aan het strand. Bootje terug en dan het zand en het zout afdouchen.
Boekje mee en we zitten tot het diner op het terras. Eten en dan vervolgens dit stukje typen. Straks weer op het terras en dan slapen.
Vermoeiend hoor, dat ontspannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten