De wieltjes van de rolkoffer tikken ritmisch op klinkers van de oprit en even later op de straattegels. Op de brug over de Weezebeek even op het asfalt. We lopen. Door de Rietstraat. Een laatste kus bij beide ouders en dan kan de pret beginnen.
We gaan op vakantie. Geen trekhaak, geen caravan, geen volgetankte Volvo. Eerst lopend. Dan met de trein. Vanaf station Almelo De Riet. Uiteindelijk hopen we vandaag te vliegen.
Eerst een klein stukje naar Almelo Centraal en dan begint de pret al een stuk minder te worden. Vandaag gaan we alle geneugten van het openbaar vervoer in Nederland ervaren. Wisten wij veel.
Het is druk op “Centraal”. De rechtstreekse trein naar Schiphol is al tot de nok toe gevuld en er moeten nog wat reizigers bij. Ik kijk achterom of Renate binnen is en dan gaat de fluit. Het zal bij Deventer toch wel wat rustiger worden?
Neuh, ut mut eerst slechter word’n , veurdat ’t better wörd.
Rustiger wordt het pas bij Amersfoort. We kunnen zelfs zitten! Hoera, al na een uur. Maar de NS heeft snode plannen met ons vandaag. Of we, eenmaal bij Hilversum, de trein willen verlaten.
Say that again, but now slowly!
Ja. Deze trein gaat niet verder. Een dier op het spoor. En nu? Volgende trein naar Amsterdam Centraal en daar de stoptrein naar Schiphol. Allemaal!! En iedereen met koffers!
Goed. We halen Schiphol. Na 2,5 uur. Valt eigenlijk nog wel mee. En dat voor 12 euro pp.
Even eten, even shoppen en dan naar de gate. Vliegtuig is te laat. Maar dat vliegen is uiteindelijk ook succesvol. Om half 5 hangen we in de lucht en geniet ik van Rotterdam, de Erasmusbrug, de Kuip, Neeltje Jans, de Zeelandbrug en het Veerse meer. Als we de Westerschelde overvliegen laat mijn topografische kennis het afweten. Muziek op en dit verhaaltje typen. Waarschijnlijk ergens boven Frankrijk.
Mooi begin van een weekje Portugal, Tavira.
Nieuwe herinneringen creëren. Want dat had ik nog niet gezegd he? We zijn met ons beiden. Renate en ik.
Oh ja, en met Gerard Ekdom. Die vloog ook mee naar Faro. En John van ’t Schip ook….
De rijdende rechter, meester Frank Visser niet. Die had een andere vlucht. Maar heeft wel Burger King gegeten. En hij mag zich weleens scheren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten