Dwingeloo

Het is aardedonker en oorverdovend stil. De vogels die ons verwelkomt hebben met een fluitconcert zijn al in slaap. Alleen talloze sterren staan te schitteren zover het oog rijkt.

Ik knip de zaklamp aan. Het is mistig. Het ledlicht wordt door de misdruppels teruggekaatst. Met een kleine windvlaag lost de mist op en schijnt de lantaarn tot aan de einder.

Ik loop achter de camping in het Dwingelderveld. Ik kijk uit over een zwarte waterplas. Het is inmiddels na half 11 en de hondjes moeten er nog 1 keer uit. De stilte wordt bruut doorbroken als er een konijntje over het pad schiet. Pippi en Dobby geven vol gas en met de lange lijn heb ik dan zelfs moeite om ze te houden.

We zijn vandaag laat in de middag vertrokken. Even wat eten bij een hele drukke Mac Donalds in Hoogeveen en dan nog 20 kilometer naar Dwingeloo. Daar waar we 7 maanden geleden zijn geëindigd. Met de camper. Andere camping deze keer. Tussentijds zijn we niet weer weggeweest. In oktober hadden we, dachten we, problemen met de EGR klep, en daarna ging het met mijn knie heel snel bergafwaarts. En met de camper zonder te kunnen bewegen, wandelen, zitten, inpakken en uitpakken was geen optie.

Vrijdag:

Na een koude nacht met nachtvorst, trekken we voor de eerste keer het tentje voor de bus. Dat idee hebben we opgedaan op de camperbeurs in Hardenberg. De tent zat nog nieuw in de zak.

We trekken de pees door de gleuf van de luifel die vast aan de bus zit. Dan zet je de kant van de bus vast en dan blaas je de voorkant op.

Pinnen in de grond en klaar. Mooi beschut bij wat minder warm weer en extra ruimte voor de hondjes buiten. Voor in Zweden in september.

Na het ontbijt fietsen we even het dorp in en daarna lopen we 3 kwartier door het bos. Het is 16 graden en een blauwe hemel. Zoals het bedoeld is dit weekend.

Als lunch eten we erwtensoep met brood en dan rommelen we wat rond de camper. Beetje afwassen. Ik pas de tent nog even wat aan. De deur sluit niet mooi maar nadat ik de pees iets doortrek is dat ook opgelost.

Wandelen naar de radiotelescoop hierzo en dan merk ik dat de knie genoeg heeft gehad. Een vrijwilliger van de telescoop spreek ons aan en nodigt ons uit voor morgen. Er is dan een gedeeltelijke zonsverduistering en die is zichtbaar met de radiotelescoop. Ze zijn open van 11 tot 2 in de middag.

Rond half 5 is het tijd voor wat versnaperingen. We ritsen de tent dicht en zitten we lekker beschut.

Ik had wat twijfels. Een tent voor de camper? Dat is nou niet bepaald het gevoel van vrijheid en camperen. Blijkt een aanwinst te zijn.

Zaterdag:

Op zaterdag geldt dezelfde routine als de afgelopen 5 jaar met de bus. Renate met de hondjes. Ik doe het ontbijt. Eitje erbij. We zitten lekker in de tent.

Daarna gaan de we uitnodiging bij de radiotelescoop inlossen. Het is er al vrij druk. Er staan wat amateur astrologen met visuele telescopen. Zij zijn dus afhankelijk van de zichtbaarheid van de zon. Qua wolkendek. We mogen in de controle ruimte van de grote radiotelescoop. En dat is fantastisch! 

Geen touchscreens. Niks digitaal. Stekkers en grote kasten met elektronica. Enthousiaste vrijwilligers. En een brilletje zodat we de gedeeltelijke verduistering kunnen zien. Die wordt overigens ook virtueel in beeld gebracht door de radiogolven van de Camras.

We gaan boodschappen doen en dan gaan we wandelen. In de zon. Met een paar graden onder de 20.

We lopen nog een keer met de hondjes naar de observatiehut en gelukkig heb ik, bij uitzondering, een verrekijker bij me. Na een beetje loeren over het water scoren we wat ganzen en wat eenden. Maar daar opeens! In de kraamkamer van de kraanvogels (staat op de bordjes hier). Zie ik een sta kraanvogels. Ze lichten zilver op in de zon. Vlak voor die drie bosjes aan de overkant. Super mooi om te zien.

Op de terugweg bekijken we ze nog een aantal keer. Mooie elegante vogels. Bijzonder om te zien.

We ruimen de tent droog op en rollen de luifel uit. Wijntje. Hapje. Zonnetje. Frisjes.

Het diner genieten we in de brasserie op het park en dat is verrassend goed.

Lekker weekend zo