Het regent. Hard. Pijpenstelen. Bakken uit de lucht. Van die
dingen. En het is al 9 uur. De wekker op de telefoon doet niet helemaal zijn
werk, of eigenlijk helemaal niet. Aan de slag dan maar.
Als Anna en Renate brood smeren gaan Sven en ik in de regen
met de voortent aan de slag. We stoppen soms even, dan gaat het echt te hard.
Om 10 uur zitten we in de auto en gaan we op stap. Een lange rit, noordelijker
dan we ooit zijn geweest. We laten Are links liggen. De voorspellingen voor dat
gebied zijn zelfs ons te gortig. Onderweg ook geen moment droog. Tussen de
wolken door komt Hoga Kusten in zicht. We hebben besloten voor het hoogste te
gaan. Een camping in het hart van het gebied.
Eenmaal daar aangekomen valt de camping enorm tegen. Een
kale gure vlakte waar we geen goed gevoel bij hebben. We rijden door naar het
centrum van Docksta. Camping lijkt redelijk oke maar is behoorlijk vol. De
commerciële uitstraling spreekt ons niet zo aan. We besluiten een eindje terug
te gaan. We hebben campings genoeg gezien. Zo komen we nog een camping tegen
waar het een enorme rommel is en een camping die ook vol is voor caravans. De
regen van vandaag heeft zijn werk goed gedaan. We mogen er niet op.
We rijden terug naar Harnosand. De camping die ik thuis al
had uitgezocht maar die we voorbij zijn gereden omdat ie ver van de hart van
het gebied ligt. We vinden een prima plek en het is bijna droog onderhand. Mag
ook wel, het is ruim 500 kilometer verder en rond 19.00 uur.
Eerst maar eens eten en wat drinken en dan doen we de natte
voortent ervoor. Het is weer gelukt.
We zijn nu in een gebied dat echt anders is dan de rest van
Zweden. Was wel een wens om hier eens te kijken. Ik ben er met de Arctic
Challenge langsgekomen en nu zijn we er met zijn vieren. We gaan zien van de
dag van morgen brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten