zaterdag 18 juli 2015

Zweden 2015, de heenreis

Dat ging mooi zeg! Bijna geen oponthoud tijdens de heenreis. Alleen Hamburg was weer een grote bouwput. Smalle rijbanen over een lengte van vele kilometers. Gelukkig is de caravan niet zo heel breed. Wel even opletten. Uiteindelijk door de Elbetunnel en dan naar Flensburg. Rond 4 zijn we op de camping. 1 keer getankt. De tank van de V70 is 70 liter dus we kunnen even door halen. 
Net als vorig jaar valt het niet mee. Uiteindelijk heb ik 4 blikjes Redbull nodig om een beetje bij de tijd te blijven.
Eenmaal in Middelfart staat de camping iets voller dan vorig jaar. Het zonnetje schijnt en het is 22 graden. We zetten de stoelen buiten voor een biertje of iets anders te drinken. Daarna lopen we richting de Lillebelt. Het is ons te koud om te zwemmen dus de zwemkleding blijft in de caravan. Net goed want de zee stikt werkelijk van de kwallen. De wind staat onze kant op. Dan maar een eindje langs het smalle strandje en door het bos terug naar de caravan.
Ik ben gezwicht voor de wens van de familie. Dit jaar hebben we een oven aan boord. Direct maar gebruiken dan. We eten minestronesoep met worstenbroodjes. Hm, lekker? Nou, die broodjes wel……
Dan komen de boeken en de telefoons tevoorschijn. Renate speelt ook even een spelletje met de kinderen en ik verdiep me in “Pistolen en Procedures”  van Mirjam Pool. Het gaat over de gijzeling in Almelo in 2008. Ik had die dag vrij maar de dagen erna herinner me ik als de dag van gisteren. Heftige tijd voor alle collega’s die wel op het stadhuis waren die dag. Prima geschreven trouwens.
Ik lees de folder van de camping daarna en kom tot de ontdekking dat er aan de overkant van de camping een groot park/bos ligt waar herten zijn uitgezet. Ik stel voor een poging te doen om ze te vinden. Na de speeltuin steken we de weg over en een beetje sceptisch beginnen we aan de wandeling. Het lange gras is op veel plekken plat gelopen. Dat is een goed teken. Eenmaal over de es zien we ze lopen. Talrijke herten steken vlak voor ons de weg over. De Nikon ligt helaas in de caravan.
Er zitten hier 3 soorten, verteld de folder die we aan het begin bij de poort hebben meegenomen. Prachtig om te zien. Ze zijn niet tam maar wel zo toegankelijk dat ze ons toelaten. Jonkies, oudere dieren met imposante geweien en vrouwtjes die zich bekommeren over de jonge dieren. We maken een rondje terug naar de camping. Langs de bosrand zien we ook nog wat hert-gezinnen. Allemaal op hun hoede maar niet erg vluchtig. Een dier kijkt ons precies na rondom de grote eik die het zicht belemmerd. Zijn koppie komt er links en rechts omheen met de oren gespitst. Het is een topavond. Over de es lopen we terug naar de caravan.

De volgende dag weer in de auto. Nog 450 kilometer naar Ullared. Op de weg is het vrij druk.
Voor de tolpoort bij de Oresundsbron staat een lange rij. Die laten we links liggen. We hebben een Brobizz. Daarmee krijg je niet alleen korting, je kunt ook doorrijden zonder te stoppen. Wordt van de creditcard afgeschreven. Heerlijk. Ook de brug over de Storebelt in Denemarken ging zo. Eenmaal in de buurt van Ullared wordt het drukker. Veel oude Amerikaanse auto’s. Een liefhebberij van vele Zweden. In de jaren 50 zijn veel Zweedse families geëmigreerd naar de Verenigde Staten en dit heeft een sterke band met de Amerikaanse cultuur opgeleverd. Camaro’s, Pontiac’s, Buick’s, Challengers, Pickups enzovoort.
Op Discovery is het programma Fast ’n Loud over Gasmonkey van Richard Rawlings. Hij verkoopt nog wel eens wat aan een Zweedse importeur.
Er is nu een evenement gaande, ongeveer 20 kilometer ten westen van Ullared, Wheels and Wings. Natuurlijk op de Motorbana, die elk Zweeds dorp heeft.

Eenmaal bij de check-in van de camping hebben we 6 auto’s voor ons. Duurt even een half uurtje maar we zijn er. Heerlijk.
Het is dusdanig druk dat we een plekje krijgen zonder stroom. Op het tentenveld zoeken we een mooie plek op en nadat de pootjes zijn uitgedraaid gaan we winkelen. Een gemiddelde drukte komen we tegen. Goed te doen. Nu niet weer dat hele verhaal van die Gekas. Blader maar eens in dit blog.
’s Avonds steken we de Cobb aan voor kipfilet, maïs en geroosterd brood met Rakost, smeerkaas met garnalen. Het zonnetje schijn nog maar er staat een koude wind.
Het was een heerlijke dag. De reis is super verlopen zonder noemenswaardig oponthoud.

We zijn in Zweden!

En ik kom er net achter dat we ook internet hebben........Weet niet of ik dat leuk vind........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten