Eindelijk weer......

Lang geleden. Yep, lang geleden. Het is wat, die social media. Daar reken ik dit blogje dan ook maar onder. 2 Taekwondo toernooien, een theorie-examen, een stage week, een tuinproject en een operatie geleden. Zo lang.

Geen inspiratie en te druk met andere dingen.

Dus.

Dutch Open. Sven moet tegen een lange Brit. Hij verliest maaaar zit wel in een gewichtsklasse hoger en houdt een goed gevoel over aan het weekend. Het weekend daarop gaat Denemarken aan de haal met de eerste overwinning op Sven tijdens het Belgisch Open. Dat was niet nodig geweest maar ja, hoort erbij, de wereld vergaat niet. Lekker trainen en een beetje plezier hebben, veel plezier hebben zelfs. De climax van het WK moet nog verwerkt worden, denk ik. En hij wordt ouder, andere interesses, meisjes!

Renate heeft wel hele gave filmpjes gemaakt, van die wedstrijden dan hè. Ik zal die hier posten.

Anna is heeeeel druk. Bij de Mc, bij Saxion maar vooral met groep 7. Andere koek dan groep 3. Grotere uitdaging, meer voorbereiden en je creatieve vermogens aanspreken. Op Facebook zijn een aantal leuke sites die daarbij helpen. Ik probeer zelf ook een duit in het zakje te doen. Ik vind die Pabo zo gaaf. Wel veel werk.

Ondertussen is Sven op 1 punt gezakt voor zijn theorie-examen van de auto. Zonde, maar wel heel dichtbij. 6 april beter…. De scooter staat te wachten………

En is Renate geopereerd aan haar schouder. Operatie geslaagd, schouder flink versleten. Waar ooit kraakbeen zat, draaien de kale botjes nu in elkaar. Zo zie je nog eens wat, als je er een camera in steekt. Even afwachten wat dat in de toekomst gaat brengen.

En ik, ik heb de tuin weer op de kop. Staat vast nog ergens geschreven hier, een jaar geleden. Zelfde project, heel veel werk. Maar de vijver was niet diep genoeg, het terras te klein, de tegels niet mooi genoeg, te veel onderhoud en talloze opstapjes en verhogingen. Mislukt, zeg maar. Opnieuw.

Alles is eruit, de heggen, de bestrating, de vijver (moet nog) en de zwerfkeien. Vorige week vrijdag vond mijn rug het genoeg geweest. Knak. Alleen nog maar heel voorzichtig lopen en pijnstillers slikken. Henig an. Na wat rust komt het goed en de afgelopen dagen tussen ziekenhuisbezoek(Renate) en andere verplichtingen door nog wat meters kunnen maken. Nog lang niet klaar maar de basis is goed. Ziet er een stuk ruimtelijker en beter uit.

Later dit jaar moet de moestuin er ook aan geloven. Nu ligt de focus op het terras met dit mooie weer. Geef me nog een zaterdag…..

U bent weer op de hoogte van de beslommeringen en de belevenissen van de familie in de afgelopen weken.

Daarom.

Bent u klaar voor het grote nieuws?

Komt ie:

Wij gaan, dit jaar, zonder caravan, met tent, met slaapzakken, een keuken op de trekhaak, in de auto, met z’n vieren, met een skikoffer op het dak en de wandelschoenen aan, naar de Nordkapp (Noordkaap in het Nederlands, maar dit staat zo stoer….) in Noorwegen!!

Een monsterrit van 6500 kilometer. Ver voorbij de Poolcirkel. Haparanda, Rovaniemi, Ivalo, Kiruna, Abisko, Jokkmokk, de Vesterålen, de Lofoten en al die andere exotische(!) plaatsnamen waar ik in 2012 aan heb mogen ruiken in de winter tijdens de Arctic Challenge. En die een ongelofelijke aantrekkingskracht hebben op mij, op ons!

Heen door Zweden in een moordend tempo, via Finland en Noorwegen en dan rustig weer afzakken naar Malmö.

Een auto vol blikken soep, noodles, pasta, bier en de COBB-BBQ. Waarschijnlijk ook een Ecozoom Versa om buiten op te koken, op sprokkelhout.  Al die verse kabeljauw die we vangen moet natuurlijk gekookt worden.

Vanmiddag al gekeken naar een tent en de rest van de uitrusting. De dames maken zich zorgen om de kou. Dat heb ik even snel de kop in gedrukt door een kacheltje aan te schaffen. De Obelink Megastore heeft een oplossing voor elk probleem, en meer.

Ik kan u niet vertellen hoeveel zin ik erin heb. Dit wordt weer een geweldig avontuur!

All the best roads lead North.