Slecht gepland

Voordat je elke focking winkel wilt betreden! Je QR-code en je legitimatie. In een outlet. In Ochtrup. Winkel-aan-winkel. Als het meisje in de Puma winkel “Ausweiss” naar me bijt is het klaar. Wegwezen. De Duitsers zijn af.

Begrijp me niet verkeerd! Ik heb netjes mijn spuitjes gehaald en zal dat blijven doen. Zonder vragen te stellen. Ik heb vertrouwen in de wetenschap en de instanties die erover gaan. Ik heb een gezond respect voor het virus. Ik heb de schade gezien. Ik weet iets over mutaties en de evolutie. Ik was mijn handen. Ik draag mondkapjes en ik heb inmiddels onderliggend lijden. Maar geen enkele Duitser vraagt mij zonder “Bitte” naar mijn legitimatie.

Wegwezen dus. We vervolgen onze weg in het slechtst geplande weekend ooit. Dat plannen doen we vrij lang van tevoren. Dan kun je vrij vragen, rekent de rest van de familie erop en begint de voorbereiding en de voorpret. Heb je wat om naar uit te kijken.

Maar ook hier gooit corona wat roet in het eten. Zo wil het dat we wat later vertrekken. Nog een afspraakje op het ZGT.

Eerst Ochtrup en dan door naar Arcen. Een Roompot-park. Morgen verse broodjes.

Als er Audi’s en BMW’s langs je flitsen, als de colonne vrachtwagens oneindig is en als de blauwe borden “Ausfart” aangeven dan weet je dat je in Duitsland bent. Antenne of 1Live op de radio en rijden. Dus via Ochtrup richting Venlo. We zien een nieuw gedeelte van het Ruhrgebied en steken dan de grens weer over. 

Door de grijze mist komen we net na zonsondergang aan in Arcen. Daar parkeren we op Klein Vink onze bus op J1. Een comfort-camperplek voor een paar tientjes.

Dat “slechtst geplande” houdt ook verband met de relatieve drukte voorafgaand aan dit weekend. Weinig voorpret dus. We hebben de komende dagen niks gepland. Misschien ook wel een keer lekker. Met de relatieve aankomende drukte van de feestdagen…..

Vrijdag slapen we een gat in de dag. In 1 ruk door tot 9 uur. Lekker. Ontbijt met inderdaad verse broodjes en een kopje koffie.

Ik haal de fietsen van de drager en bouw de hondenkar op. We fietsen langs de Maas naar Arcen en maken een tussenstop bij de brouwerij van Hertog Jan. Nope, geen rondleiding. We hebben de hond bij ons.

We lunchen met een bamisoepje en een boterham. De rust is overweldigend vandaag. 

Ik hou van de desolate sfeer op de vakantieparken in deze tijd van het jaar. Alhoewel het iets drukker is dan in Zeeland. Het park wordt bevolkt door de onderhoudsploegen die de rommel van het afgelopen jaar opruimen. Onderhoud aan de huisjes en de installaties. Blad ruimen en wat al niet meer. Er zijn nog een paar camperaars hier op het veld. Er staat nog een verdwaalde caravan. Maar veelal ben je alleen. In de winkel of in de toiletruimte. Heerlijk. Toch nog even eruit, lekker buiten zijn, beetje natregenen, weer opwarmen en dan straks nog lekker even een eind met de hond.

Dan zit de 5 ook al weer bijna in de klok……..

De Zaterdag verloopt identiek. Even over de grens. Beetje drank halen in de Pruus. In de middag een stevige wandeling langs de Maas. We gourmetten uit de pan en hebben dikke pret. Morgen weer naar huis.

To Idre and beyond.