Tinus

We komen een beetje vreemd de camping op. Via de achterdeur eigenlijk. In plaats van de navi te volgen vraag ik aan een dorpsbewoner de ingang van de camping. Hij stuurt ons die kant op. Er is straks een wielerwedstrijd die langs de camping komt en dan is alles dicht. Hij maant me tot opschieten. Hij vindt het spannend

Politieauto’s, brandweer, verkeersregelaars. Het is een drukte van belang. De koers komt eraan. Spannend.

Inmiddels zijn we de camping dus opgereden en ik vraag waar de receptie is aan een andere kampeerder. Op dat moment komt zijn zoontje van, ik denk, 2,5 jaar op zijn loopfietsje aangezeild. Bergafwaarts. Bremsen!, roept papa maar verder gebeurt er niks. Hij gaat steeds harder, slingert en ik zie de angst in zijn oogjes. Als ie mij passeert grijp ik hem bij de arm en bij de fiets. Pfoeh, ik schrok harder dan de rest maar het mannetje zit even later weer veilig op het zadel.

We melden ons aan en zoeken onze plek op.

Voor ons staat een gezin met 3 kinderen. We kijken tegen de witte zijkant van hun caravan aan. Achter ons staan ongeveer 25 tentjes van een motorclub. Allemaal Nederlanders op een oude BSA. Tinus is er ook vast bij. Ik krijg dat liedje nu al niet meer uit m’n hoofd, bedankt jongens!

De dag begon bij Obelink in Winterswijk. We worden ontvangen door een compleet regiment aan verkeersregelaars. We zetten onze bus tussen de campers die er al staan. In de winkel is het al druk. We doen de geplande aankopen en gaan dan weg hier. 

De zijwand voor de luifel moet wachten. Ik had alles keurig voorbereid, echter de uitval van de luifel heb ik niet gemeten. Dat gegeven blijkt bij aanschaf van een wandje vrij essentieel te zijn.

Er staan inmiddels ver over de 100 campers en een dikke file voor de parkeerplaats. Het kampeerseizoen is begonnen en vandaag heeft iedereen lekker vrij. Wat een chaos.

Via de 31 naar de 3 richting Köln. Dan over de 1 richting Trier en voor we het weten zijn we in Hellenthal. Klein beetje file gehad maar net voordat hier de koers begint rijden we de camping op.

Overigens een super vriendelijke ontvangst hier. De broers zitten nu 2,5 jaar op deze camping en zijn druk aan het investeren, renoveren en opknappen. In de wifi, in de toiletgebouwen, in de speeltuintjes. Mooie ligging, mooi dorpje, mooie camping. Op het gedeelte met de vaste gasten zie nog een glimp van hoe het hier vroeger was. Caravans aaneen gebouwd, afdakjes, vervallen schuurtjes, wapperende vlaggen van de plaatselijke voetbalclubs en wat vervallen tuinbeelden.

We doen even boodschappen op de fiets, bestellen broodjes voor het ontbijt en dan eten we kip met aardappels en salade.

We gaan nog lekker een uur het bos in. Bambi begroet ons vanaf een veilige afstand om vervolgens weer het bos in te duiken, de bermen staan in bloei en de zon schuift nog net niet achter de glooiende heuvels met vakwerkhuizen en boerderijen.

De zon gaat onder en de wind gaat liggen. 

De mannen van de BSA-club zingen luidkeels Annabel. En dat het zonder haar niets wordt.