Vandaag laten we Verdun en tegelijkertijd Frankrijk achter ons. We gaan naar Bohan in Belgie. De Ardennen. Maar niet nadat we nog even ontbijten met een baguette en 2 croissants van de camping. Ook nog even langs de E. Leclerc voor rillettes, worst, Comté, pasta, biére, vin blanc de Gasconge en uiteraard wat paté en croute. Dat is ons goed bevallen in Frankrijk. Die enorme keuze aan goeie en lekkere producten.
Ik heb de navi weer op “vermijd tolwegen” staan. De route gaat via de Maasvallei richting het Noorden. Omhoog en omlaag slingeren we door het Franse land. We passeren dorpjes die lijken te slapen en ook hier is de oorlog nog present. Grafvelden en village detruit, vernietigde dorpen.
De zon staat hoog aan de hemel en eenmaal in Sedan gaan we dwars door deze provinciestad. Druk, druk, druk. Elk zebrapad is een obstakel elke bocht brengt een verrassing. Uiteindelijk verlaten we deze prachtige stad en worden de wegen steeds smaller. Een tractor belemmerd ons vrije doorgang. Te smal om in te halen. Pippi moet nog plassen, zo vlak voor de camping. Op 14 kilometer zetten we de bus in het bos en hebben we even pauze.
Ook die laatste kilometers zijn smal. In Bohan vinden we de camping vrij simpel. We hebben een mooie plek niet ver van het water, de Semois.
In de lentezon eten we stokbrood met de lekkernijen van de Leclerc.
We gaan wandelen. Komoot heeft een route van 7 kilometer. Het duurt in totaal bijna 2 uur.
Pasta en bier zijn ons deel in de avond. Het koelt af. De wind gaat te langzaam liggen. We kruipen in de bus. We lezen en schrijven wat.
We zijn in het derde land van deze week. Belgie.
Foto’s komen later. Zoals in Zweden is het internet op de camping in Duitsland, Frankrijk en Belgie, vrij crappie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten