dinsdag 26 juli 2016

Dansbandveckan

Ik plan nogal graag. Weken voordat we vertrekken reken ik de kilometers uit tussen de gewenste plekken, ik zoek campings en schrijf op wat er waar te doen is. Natuurlijk roep ik dat we wel zien maar meestal houden we ons trouw aan het zorgvuldig opgestelde schema. Schijnt prima te werken voor iedereen.

Zo komt het dat we dit jaar niet in Malung verblijven maar 15 kilometer ervoor. In Malung is het Dansbandveckan, festivalweek in goed Nederlands. Altidd i veckan 29! (altijd week 29)
Vorig jaar kwamen we op de camping en had de grote drukte zijn sporen nagelaten. Vele vuilnisbakken op de velden en tijdelijke stroomaansluitingen. Wat zwerfafval in de bosjes getuigen van een heerlijke tijd. Ik heb het dan over lege drankflessen en kapotte tuinstoelen.

Vanaf morgen wordt het ook in Yttermalung wat drukker op de camping, tijd om te gaan dus.

Terug naar Malung. Malung is een kleine provinciestad in Dalarna. Men klopt zichzelf op de borst dat het de leder-hoofdstad van Zweden is maar slaagt er niet in dat beeld ook echt waar te maken. Hoogstens een ouderwetse winkel met leren jasjes in het centrum en wat bordjes die verwijzen naar leer-productie. Het wekt niet een levendige indruk. De lokale economie drijft volgens mij toch op de plaatselijke Lidl, het tankstation en de fabriek van Jofa waar ijshockeyhelmen worden gemaakt.

Dit stadje ondergaat deze week echter een opmerkelijke gedaantewisseling. Van heinde en ver komen campers en caravans naar het evenement, Dansbandveckan! Elk stukje gras, bij de IJshal, de pompstations, in tuinen bij mensen en in het openbaar groen wordt omgetoverd tot kampeerplaats. 50.000 Zweden weten op het hoogtepunt de weg te vinden naar Malung.

Dat zal dan wel een festival zijn! Toch? Nou, 80 bands komen een optreden verzorgen. Niet alleen uit Zweden, ook wat Duitse bands en een verdwaalde Engelse sing-a-song writer. Er is bier, er zijn hamburgers en een kleine kermis. En een podium in het Grönlandsparken. Een plein…... 
Nee, verwacht hier geen Malmo-festival, Pinkpop of Lowlands met meerdere podia. Als we in de middag de stad in gaan staan de mensen te swingen op de Zweedse versie van “Ranja met een rietje”, gezongen door een wat oudere Pipi Langkous in paarse jurk en haar band, voor de gelegenheid helemaal in het geel gekleed.

Als we het centrum verlaten en een rondritje langs de tijdelijke campings maken zien we vooral mensen koffie drinken, lunchen en genieten van het mooie weer. Hier en daar al een blikje in de hand.


Volgens mij is dit festival een typisch Zweeds feestje. Erbij zijn met mooi weer en een koud biertje is al genoeg. Straks wandelt de winter weer binnen en worden de dagen korter, veel korter. Dan heb je in de zomer minder uitbundig vertier nodig. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten