Ondertussen zijn we aanbelandt bij het toetje. Nog 2 dagen Canada.
Gisteravond de boekjes en de kaarten er maar eens bij gepakt. We hebben Vancouver nu 2 keer bezocht en toch zijn er nog plekken die we niet gezien hebben. Gek hè. Een stad van 2,3 miljoen inwoners. De snelst groeiende stad van Canada, ook de meest creatieve en vernieuwende.
Een programmaatje is al snel gemaakt. Ja, plannen. Maar we zijn flexibel. Ik kan nu al verraden dat we de planning niet helemaal hebben gevolgd. Living on the edge…..
We vertrekken om half elf uit het hotel naar Gilmore, ons vaste Skytrain-station. We hebben voor ongeveer 7 euro pp. een dagpas gekocht voor het openbaar vervoer. Geen geld. We reizen tot Waterfront en pakken daar direct de Seabus naar North Vancouver. Even Vancouver van de andere kant bekijken. De boottocht duurt ongeveer 15 minuten over de Burrard Inlet naar Lonsdale Quay. Zeer de moeite waard. Het is droog en het zicht is heel aardig. De zon doet zijn best maar slaagt maar matig. We weten dat ie er is. Laten we het daar op houden. Ik draag een warme muts maar nog steeds zie je mensen in korte broek.
Aan de overkant halen we een broodje, een coffeebun. Anna en Renate met sour cream en ik met toasted cocos. Heerlijk.
We nemen de boot terug en gaan maximaal gebruik maken van de dagpas. Na een bezoek aan Canadaplace, een aanlegplaats voor cruiseschepen, pakken we de Skytrain, Canada-line, naar Yaletown-Roundhouse. We gaan Granville Island bezoeken. Zeg maar het Les Halles(Parijs) van Vancouver, het food-district.
Na de Skytrain even weer op een bootje en dan komen we aan.
Bijzondere sfeer. Kunst, straatartiesten, een schitterende markt met verse spullen maar ook heerlijke deegproducten, local meat, pasta’s, de onvermijdelijke sushi enzovoort.
Even iets eten.Voor Arjan en Anna een soort saucijzenbroodje(meatroll) en voor Renate een pie met broccoli en cheddar. We eten het op aan de haven. Wel oppassen dat die brutale meeuwen het niet uit je handen pikken. Dude, die zijn niet bang!
We pakken de boot terug en lopen over Granville Avenue terug het centrum in. Nog even een souvenir scoren in Gastown en dan de metro naar huis. Moe maar voldaan.
We hebben besloten om morgen nog een gedeelte van het toernooi mee te maken. Enerzijds om samen met Sven te zijn, anderzijds om gewoon zonder stress nog een aantal wedstrijden te zien op dit niveau. Ik zal mij braaf over mijn afkeer van sporthallen zetten. Hoevaak mag je dit meemaken?!
Het normale leven lonkt al weer. Ik probeer de gedachten hieraan nog even te verdringen……nog even genieten van het toetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten