Wildseeloderhaus

Dinsdag, Fieberbrunn.

Voor het eerst tijdens deze vakantie pak ik de lange broek van de bank om vervolgens broodjes te gaan halen. Het is mistig en het regent een beetje. Daarbij is het niet al te warm. Vreemd. Het is toch augustus.

Tsja, wat doe je dan. Laat je je door het weer belemmeren, of zien we wel wat er van komt. Ik heb op Instagram vaak het Wildseeloderhaus langs zien komen. Een restaurant/berghuis midden op de berg, de Wildseeloder, bekend van de Freeride Worldtour, waarbij skiërs en snowboarders zich van duizelingwekkende hoge en steile bergen storten.

Mooie plaatsjes worden daar gemaakt. Ik wil dat wel zien. Daarnaast is Fieberbrunn in de zomer bekijken ook wel heel tof. 

We kopen liftkaarten en pakken 2 keer de “rode bakjes”. Naar de Lärchfilzkogel. Van daaruit een uurtje lopen naar het Waldseeloderhaus. Best een pittige klim. Het is er prachtig. Aan een groot bergmeer gelegen. Met mist, wolken, weerspiegelingen. Alles klopt.

En dan besluit Renate dat we eigenlijk naar de top moeten, de Henne, op 2078 meter. Ik weet niet hoe hoog we nu zijn maar het lijkt me een best eind.

Op weg dan maar. Steil, steiler, langs afgronden zo diep als…… Eenmaal boven na een uur, hijg ik uit op een steen. Hoogtevrees. Wat is dat toch? Die smalle paden op deze hoogtes, je krijgt er wat van.

Maar we krijgen er een hoop voor terug. Tussen de wolken door enorme vergezichten. Er groeien bosbessen en wilde frambozen. En we maken prachtige foto’s.

De terugweg is ook heel gaaf en na een paar uur komen we bij de lift aan. Het stuk van de Lärchfilzkogel naar Streuböden besluiten we ook te lopen. Dat was niet nodig geweest…..

Op de camping bier en BBQ. Wat een prachtig avontuur vandaag.