Kuhtai
Alweer op zoek naar een oude bekende. Kuhtai. Net als Axams een uitspatting van de Rangerkopf. Ben hier met Bas wel eens van een eindeloze zwarte piste gedonderd. Echt zwart. Echt lang. Jong en onbezonnen.
20 kilometer door het Sellrain-tal ligt het dorpje. Er is veel veranderd. Hotels. Winkels. Nieuwe liften. Liften in aanbouw.
Net als met de kids, ongeveer 15 jaar geleden, nemen we de Drie-Seeen-lift. We lopen naar het stuwmeer. Dit meer zorgt voor een groot deel van de stroom in de regio. Maar vandaag even niet. Het staat droog. De bedding wordt bevolkt door shovels en vrachtwagens. Er wordt gewerkt. Vandaag moet de stroom ergens anders vandaag komen. Lijkt een groot project.Leuk om te zien. We keren terug de bergen in en maken een mooie ronde. Op zoek naar een meer voor een portie pootjebaden, verliezen we het pad uit het oog en vragen we de weg aan 2 kerels die een nieuwe lift aan het testen zijn. Rechts en dan gewoon doorlopen. Een heel eind nog. Maar gevonden.
Even afkoelen en dan naar het dorp. We verblijven weer ruim 4 uur op de berg. Geen toppen, wel een mooie wandeling. Met een lekkere salade uit de rugzak. Een idee overgehouden aan een terras in Innsbruck. Bulgur. De kinderen zijn er niet dus we kunnen los gaan …..
Op de camping een borrel. Checken of alle typetjes er nog zijn en dan een bord eten in het restaurant. Schnitzel, patat, semmeknödel, zuurkool en gebraad. Heerlijk.
Met een halve liter Branger Weizen erbij.
Het restaurant is in de jaren flink gegroeid. Ook de brouwerij bij de camping is een fabriek geworden. Uitstekend meegelift op de golf van craft-beer. En, ik ben hier volstrekt objectief, een super dik, moutig en vol bier wordt hier gebrouwen. Heerlijk.
Morgen naar Waidring. Beetje thuiskomen. Ook mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten