Ssssst. Wat? Stil eens! Wattan….? Hoor je dat niet? Nee. Het regent weer. Nee! Ja. Het sputtert iets. De wind is gedraaid en het meer is vrij rustig. Het is grijs en bewolkt. Maar goed, het is ook september in Zweden.
Ik haal voor de laatste keer de broodjes op. 2 croissantjes en 2 witte pistolletjes. Even rustig ontbijten en dan gaat Renate douchen. Ik pak snel de afwas en ga dan afrekenen. Dat gaat minder snel. Papa zit op de praat en luisterstoel bij Hans en Winnifred. Over elanden. Over de zomer, over de winter. Of het feit dat de dichtstbijzijnde dierenarts op 85 kilometer zit en het stadhuis in Sveg, 165 kilometer. Morgen komen de eerste wintergasten met hun Kabé’s, Polars en Solifers. Hans heeft gisteren op het bovenste terras palen neergezet waaraan sledehonden vastgezet kunnen worden.
We hebben enorm mazzel gehad. 3 fantastische herfstdagen. Volgende week is al het blad hier al gevallen. De herfst duurt hier een maand. Dan komen de sneeuw en de kou. September is de maand om hier te zijn. Oktober is hier troosteloos en eenzaam. We vertrekken vanmorgen dan ook als laatste van de camping, alhoewel ze vanavond nog wel wat aangeloop verwachten.
Rond 11 uur rijden we richting Funäsdalen. We parkeren even langs de weg. We lopen door de verschillende winkeltjes. Dan zetten we koers richting Hede. En ondanks de reviews, onze eigen bezoeken met alleen auto aan deze camping een aantal jaren geleden en het advies van Hans, gaan we toch voor de camping in Hede. En niet voor de camping in Hedeviken waar we al 2 keer stonden. Hier zitten we iets dichter bij de supermarkt en de Sonfjället.
Na een klein uur stoppen we bij een stuwdam annex waterkrachtcentrale. Kan Pippi er even uit en kunnen wij op zoek naar kienhout. Dat ligt op deze locaties altijd in overvloed. Hout dat al zo lang in het water heeft gelegen dat het rond is afgeschuurd, grijs is geworden en de meest mooi vormen heeft aangenomen. Decoratiemateriaal voor thuis. Er ligt hier heel veel. Het waterpeil is extreem laag maar we vinden geen stukken die de moeite waard zijn.
Ons plan is om vanaf Hede morgen met de fiets te gaan naar de volgende dam. Daar waar we eerder hout vonden. Als ik op 22 kilometer van Hede de weg zie die daar naartoe leidt keren we en rijden we 7 kilometer de bossen in. Gravel. Vanaf de camping zou dit te ver zijn op de fiets. Langs de drukke N84 en met hondenkar. Laat maar.
Er is hier een jacht gaande en we zien auto’s met grote antennes, bewoners in felgekleurde kleding en mannen met camouflagekleding en met jachtgeweren. Op zoek naar elanden. Ze hebben de weg keurig gemarkeerd zodat iedereen weet dat er gejaagd wordt. We worden vriendelijk gegroet. Bij deze dam hebben we meer succes qua kienhout. We nemen 6 grote stukken mee waarvan we denken dat die een plekje kunnen krijgen thuis. Andere stukken dan anders.
Dan naar de camping en dat is een mooie verrassing. De camping is behoorlijk opgeknapt en het is een drukte van belang. De vaste kampeerders zijn bezig om zich voor te bereiden op het winterseizoen. Aanhangers met hout komen aanrijden, caravans worden op de plek gezet, er wordt in grote hoeveelheden gekookt in de keuken van de camping. Geratel van elektrische boormachines. Zaagmachines. Getimmer op de houten vlonders voor de caravans. Stoere Zweden in hun werkkleding. En in de avond gaan de vuurtjes op de veranda’s aan. Ondanks het weer. Bij elke caravan staat hier een sneeuwscooter. Elke caravan is voorzien van een houten hutje voor de ingang om de kleding en het schoeisel kwijt te kunnen en te drogen. Zweedse vlaggetjes worden in de houders gestoken en de eerste kerstverlichting gaat aan. De winter gaat hier nog eens heel groot worden.
Op het veld waar wij staan, staan we alleen. Met uitzicht op de bedrijvigheid.
Er is een veldje met een hek eromheen waar de hond los kan lopen. Die gebruiken we vandaag een paar keer. We maken ook een wandeling naar het dorp voor wat zalm, saus en melk. We eten pasta met zalm en dillesaus vanavond.
Het miezert en het is grijs. Ondanks dat is het een mooie ervaring. Morgen de wandelschoenen aan en de omgeving in. Zondag naar de Sonfjället.
To Idre and beyond…….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten