Met de regen op de reservebank rijden we na het ontbijt richting Nysätern. Het is nog wel een beetje grijs maar verderop komt de zon toch tevoorschijn. Er zijn al meer mensen op pad. Uiteindelijk blijken het jagers te zijn. Een dikke Volvo met mistlampen en een aanhanger passeert ons en we zien allebei hetzelfde beeld. Op de aanhanger ligt een eland ruggelings op een stellage. De jacht was succesvol vanmorgen. Beetje luguber beeld. Het dier heeft vast een “beter leven” gehad dan het scharrelvlees en de kiloknallers bij ons.
Een laatste kilometer gravel en dan zijn we bij de parkeerplaats. Er staan nog wat auto’s. Ook dit is een populair gebied en terecht.
Onze tocht naar Sododalen gaat voorspoedig. Het is hier wel heel nat en er waait een koude wind vanaf de hellingen. Over een plankenpad en grote dikke stenen lopen we tussen 2 toppen door. Dan een soort traverse langs het dal en dan zien we ons einddoel. We dalen steil af naar een riviertje. We zijn dan al 2 uurtjes onderweg. De mist voelt vochtig in het gezicht maar het is geen regen. Bij de hut in het dal is het druk. De hut zit vol met dames die er een maaltijd klaarmaken. 2 heren lopen met volle bepakking, inclusief tent en slaapzak de bergen in. Wij nemen plaats op de veranda en eten ons brood. Wat een uitzicht. De mist is opgetrokken en dan zie je pas echt waar je bent. Midden in de Sonfjället. Geografisch gezien ook nog eens. Het is een ruig landschap, veel stenen en bijna geen begroeiing. En toch een verscheidenheid aan kleuren.
Eenmaal op de terugweg een steile klim en dan weer tussen de toppen door. Na een paar kilometer kijken we over het dal van Hede. De zon doet zijn best en beschijnt de herfstbladeren aan de berken, de groene dennenbossen en zwarte meren. We slingeren een beetje. We worden moe. We hebben bijna elke dag gewandeld en dat voelen we wel een beetje.
De laatste kilometer duurt lang. Eenmaal bij de bus even een slokje water en dan rustig de terugreis aanvangen. We waren 4,5 uur in het bos en op de fjället en hebben 13 kilometer afgelegd. Het was één van de langste en één van de mooiste wandelingen deze vakantie. Maar die laatste kilometer…….
Op de camping parkeren we weer op dezelfde plek. Er is 1 caravan bijgekomen. De bouwers pakken hun aanhangers in met gereedschap, restjes isolatiemateriaal en resten hout. Het wordt stil aan de overkant.
Morgen begint de terugreis. Die doen we in meerdere etappes. De race hiernaartoe in 3 dagen was wel veel. Morgen begint een mooie laatste week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten