Precies om 10.00 uur verlaten we met onze backpacks het hotel. Even wat eten bij de Lawson en dan met de Yamanote line naar Shinjuku. Daar halen we bustickets en moeten we even wat geduld hebben. De eersten zijn beschikbaar om 14.15. 3 uurtjes wachten dus. Renate en ik pakken een boek en de kids lopen de stad in. Shinjuku is het uitgaans- en winkel district in Tokyo. Of is heel Tokyo dat niet?
Ook wij lopen nog even de stad in maar daarna is het al snel tijd om de boel onder in de bus te pakken en op de gereserveerde plekken plaats te nemen.
Zonder noemenswaardige vertraging rijden we een uur door de stad en dan wordt het weer wat groener om ons heen. Eenmaal in de buurt van Fujiyoshida doemt al snel een enorme berg voor ons op. Mt.Fuji is veel indrukwekkender dan gedacht. In tegenstelling tot Shibuya Crossing. Die maakte de verwachtingen niet helemaal waar.
We checken digitaal in in onze hostel. Ook deze dagen slapen we weer op een kamer met 5 bedden. Het moet wel een beetje betaalbaar blijven. De matrassen hier zijn wel lekker dik.
We onderzoeken de accommodatie even. Vanavond ff een biertje op het dak met zicht op Mt. Fuji. Morgen op de fiets. Die staan gratis tot onze beschikking.
We eten weer voor een paar euro in een sushi-restaurant. Net iets beter dan gisteren.
Er komt een lang gekoesterde wens van me in vervulling. Ik eet kuit van de zee-egel, sea urchin. Met nori en wat rijst. Mijn held, Anthony Bourdain was er gek op en ook Sergio Herman gebruikt het vaak. Beetje zilt, romig, lekker, maar kan niet op tegen een fijne oester.
De rest van de avond blijven we op de kamer. Beetje bijkomen. Dat dakterras moet maar wachten tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten