Dwingeloo

Hij stond al vrij vroeg buiten de carport. Maandag al denk ik. Terwijl we vrijdag pas vertrekken. 

Lekker hoor, die verre reis, maar diep van binnen blijf je dan toch een kampeerder of zo. Alhoewel er letterlijk nog geen avond voorbij is gegaan waarbij we geen plannen hebben gemaakt voor een nieuw bezoek aan Japan. Ik geef het 3 jaar….. Hooguit.

Ik heb het overigens over onze buscamper. Ik was het stof eraf en geef hem een grondige beurt van binnen. Dat had ik nog verzaakt na onze week in Frankrijk. In mei.

Watertank halfvol. Toiletje op orde. Als een keutel in de maneschijn staat ie te glimmen. En dat geeft me een heel lekker gevoel. Ons huisje op wielen. Zo langzamerhand niet alleen een kampeermiddel maar een hobby.

We vertrekken vrijdagmiddag naar Dwingeloo. Aan de bosrand van het Dwingelder Veld ligt camping “De Bosrand”. Een eenvoudige plek met warm en koud stromend water. Gender neutrale toiletten en fijne plekjes met veel privacy. Een Albert Heijn op steenworp afstand voor broodjes. Oh wacht, we hebben sinds dinsdag weer een oventje in de camper, nou ja, voor afbakbroodjes dan naar de AH. Een radiotelescoop. Een hele gave kringloopwinkel. En een wandelwalhalla.

Op vrijdagavond puzzel ik de Skotti in elkaar voor de barbecue. Het koelt snel af en met sjaal en muts blijven we buiten tot we naar bed gaan.

Zaterdag komen we laat uit bed en maken we een lange wandeling door het Nationaal Park Dwingelder Veld. Het is uitzonderlijk lekker wandelweer.

In de avond eten we bij De Bospub. Kipsaté en een dikke hamburger. Kon slechter allemaal.

Morgen de boel inpakken en opruimen. En nog een gezellige middag met de familie.

Van Tokyo naar Dwingeloo. Kan gewoon.