Noodles

De harde deadline is vanmorgen weer 10 uur. Elk uur dat we later vertrekken kost ons 6 euro! We haasten ons dus uit bed en naar de uitgang (lachende smiley). We hebben een goeie nacht achter de rug en slaan onze rugzakken op in de rugzakkenopslag achter het hotel. Slotje erop en rap op het cupnoodles museum an. 

We gaan met de trein/tram/metro. In ieder geval rijden de wagentjes boven de grond en dat is ook wel eens aardig. Bovengrondsbeton is toch anders dan dat donkere ondergrondse beton (lachende smiley). Ik schat dat we toch wel 30 kilometer verderop zitten en na een korte wandeling bereiken we het Momofuku Noodles museum. Het museum stelt niet veel voor. Hunnie noodles zijn in space geweest en worden over de hele wereld gegeten. Boeien!

Wij zijn hier voor de full experience. Onze eigen cup met noodles maken. Eerst koop je een lege beker voor 3 euro. Die mag je versieren met stiften. Hiervoor krijg je 20 minuten. Die stress! Dan in de rij en dan mag je de bouillonpoeder kiezen. 4 soorten. Tot slot de toppings. Van garnalen tot ei en vlees tot mais. Volgens mij 8 verschillende. Je bakje wordt gedicht, gesealed en dan mag je er zelf een reisbestendige bubbel omheen blazen.

Echt wel heel leuk om te doen, al maken we deel uit van de 10% volwassenen. Beetje een kinderfeestje. Die vibe in het museum ook wel (lachende smiley).

Met onze eigen creatie om de nek, je krijgt er een touwtje bij, gaan we terug naar het hotel en halen we de bagage op. Een klein uurtje met de trein naar Kyoto. Voor een luttele 3 euro. Dat openbaar vervoer in Japan, daar kan je met je hoofd niet omheen. Alleen de Shinkansen kost iets, de rest is dirt cheap.

Ook Kyoto is warm. We checken heel vlot in in ons hostel (waar hotel staat bedoel ik meestal hostel) en rusten een beetje uit. We hebben hier 2 kamers met douche en toilet.

Rond 6 trekken we de stad in. Weer een andere sfeer dan in Tokyo of Osaka. Toeristischer. Meer Nederlanders. We bezoeken kledingwinkels met alleen 2e hands kleding. Gesorteerd op merk. Kledingwinkels met traditionele Japanse kleding. Kledingwinkels met echt vintage. Van tassen tot hoedjes, van kimono’s tot schorten. Van denim tot leer. Wederom niet voor te stellen.

We eten wat tempura, wat dumplings en Yakitori. Kip op een stokkie. 

Rond half negen op de kamer met een biertje en wijntje. Morgen maar eens uitslapen. Ik heb de indruk dat ik een beetje moe aan het worden ben en dat ik niet de enige ben.